اقتصادآنلاین – شیما احمدی؛ سیلیکون ولی برای درک عمیق چگونگی حل مشکلات تجاری، از قیمتگذاری و توسعه محصول تا پیداکردن یک استراتژی، به طور فزایندهای به اقتصاد روی آورده است. دادههای شغلی از ده برنامه تحصیلات تکیملی پیشرو در اقتصاد نشان میدهد که شرکتهای فناوری از هر ۷نفر که به تازگی مدرک دکترا گرفتهاند، یک نفر را استخدام کردهاند، درحالی که این رقم در سال ۲۰۱۸ کمتر از یک در ۲۰ بود.(نمودار)
(انفجار دکتراهای اقتصاد در شرکتهای فناوری)
شرکت آمازون یکی از مشتاقترین شرکتها برای استخدام است. این شرکت بزرگ در حال حاضر حدود ۴۰۰ اقتصاددان تمام وقت استخدام کرده که چند برابر بیشتر از یک دانشگاه تحقیقاتی معمولی است. شرکت اوبر یک کارفرمای بزرگ دیگر است که سال گذشته یک پنجم فارغ التحصیلان مقطع دکترای دانشگاه هاروارد را استخدام کرد.
جان لیست، استاد دانشگاه شیکاگو که در شرکتهای اوبر و لیفت کار کرده، میگوید: «برای محققان علم اقتصاد، حقوق، یک عامل مهم است.» اما شرکتهای فناوری بسیاری از مزایای شغل دانشگاهی را هم بدون فرهنگ "نشر کن یا نابود شو" ارائه میکنند. در گذشته، رفتن به بخش خصوصی اغلب به معنای کنار گذاشتن کامل تحقیقات بود. امروزه ویوز توضیح میدهد: « تحقیق هنوز هم میتواند مولفه بزرگی از شغل شما باشد.» استیو تادلیس از دانشگاه برکلی کالیفرنیا که دو سال را در ای بی (EBay) - یک بازار بزرگ آنلاین– گذرانده، میگوید: «دسترسی به دادههای فراوان شرکتها نقطه جذاب دیگری است.»
باید اشاره کرد که برای شرکتهای فناوری بزرگ، اقتصاددانان مهارتهایی ارائه میدهند که دانشمندان و مهندسان کامپیوتر اغلب فاقد آن هستند. آنها اغلب درک خوبی از آمارها و همچنین مهارت در درک چگونگی تأثیر انگیزهها بر رفتار انسان دارند. مهمتر از همه، اقتصاددانان در طراحی آزمایشهایی برای شناسایی روابط علی بین متغیرها مهارت دارند. آیوی لیگ گرد که اخیرا کار خود را در حوزه فناوری شروع کرده، خاطرنشان میکند مهندسان یادگیری ماشین معمولا در رابطه با مشکلات پیشبینی فکر میکنند، او میگوید که اقتصاددانان میتوانند پارامترهای علی را مشخص کنند. یک شرکت تجارت الکترونیک ممکن است بخواهد تاثیر حملونقل روز بعد بر فروش را تخمین بزند. یک شرکت تاکسیرانی ممکن است بخواهد بداند که چه مجموعهای از مشوقها رانندگان را پس از استقبال مشتریانی که در یک کنسرت یا رویداد ورزشی بزرگ از آنها استقبال میکنند، به مرکز شهر بازمیگرداند. در دو بازه بین سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۱۷، آقای لیست و همکارانش در شرکت لیفت، دانشگاه ایالتی آریزونا و دانشگاه بوستون، قیمتها و زمانهای انتظار برای شرکت لیفت را دستکاری کردند تا ارزش زمان را تخمین بزنند. این مطالعه نشان داد که کاربران لیفت زمان خود را در حدود ۱۹دلار در ساعت ارزشگذاری میکنند. همچنین این مطالعه منجر به ویژگی جدیدی در برنامه لیفت به نام "صبر کن و پسانداز کن" شد که به مسافران اجازه میدهد در ازای کرایه کمتر، زمان انتظار بیشتری را انتخاب کنند. با وجود تمام موفقیتهای اخیر در استخدام، سیلیکون ولی ممکن است برای جذب بهترین اقتصاددانان کار سختتری در پیش روی خود داشته باشد. به گفته آقای لیست، بر خلاف حوزههایی مانند هوش مصنوعی «بهترین و باهوشترین افراد ما در دانشگاه میمانند» شاید نه برای طولانی مدت. وایوز نیز میگوید:« من دوست دارم استاد شوم، دوست دارم برای امرار معاش تحقیق کنم» او اضافه کرد:« من همچنین میتوانم این کار را در در یک شرکت فناوری انجام دهم.»