یکی از چهره‌های الگویی که خداوند در قرآن به معرفی وی پرداخته است، حضرت مریم سلام‌الله علیها مادر بزرگوار عیسی (ع) است. قرآن برخی جزئیات زندگی ایشان از هنگام تولد تا ولادت حضرت عیسی(ع) را حکایت کرده است. بر اساس روایات اسلامی، این بانوی بزرگوار در کنار حضرت فاطمه زهرا، خدیجه و آسیه سلام‌الله علیهم به عنوان چهار زن برتر بهشتی معرفی شده است.
خداوند در آیات متعددی از قرآن به برخی مقامات و ویژگی‌های شخصیتی حضرت مریم سلام‌الله علیها از جمله گفت‌وگو با ملائک، دریافت ارزاق بهشتی و نیز مقام اصطفاء و طهارت ایشان نسبت به عمده زنان عالم اشاره می‌کند؛ به عنوان نمونه در آیه 37 آل‌عمران درباره ارزاقی که از بهشت بر آن بانوی بزرگوار جاری می‌شد، می‌خوانیم «فَتَقَبَّلَها رَبُّها بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَ أَنْبَتَها نَباتاً حَسَناً وَ کَفَّلَها زَکَرِیَّا کُلَّما دَخَلَ عَلَیْها زَکَرِیَّا الْمِحْرابَ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً قالَ یا مَرْیَمُ أَنَّى لَکِ هذا قالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَرْزُقُ مَنْ یَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ»
یعنی پس پروردگارش وى [=مریم] را با حُسنِ قبول پذیرا شد و او را نیکو بار آورد، و زکریا را سرپرست وى قرار داد. زکریا هر بار که در محراب بر او وارد مىشد، نزد او [نوعى] خوراکى مىیافت. [مى]گفت: «اى مریم، این از کجا براى تو [آمده است؟ او در پاسخ مى]گفت: «این از جانب خداست، که خدا به هر کس بخواهد، بىشمار روزى مىدهد.»
در تفسیر منسوب به امام حسن عسکری (ع) به نقل از رسول‌الله (ص) آمده است حضرت زکریا (ع) که مدام با این صحنه‌ها مواجه می‌شد، روزی با خود گفت «إِنَّ الَّذِی یَقْدِرُ أَنْ یَأْتِیَ لِمَرْیَمَ بِفَاکِهَةِ الشِّتَاءِ فِی الصَّیْفِ وَ فَاکِهَةِ الصَّیْفِ فِی الشِّتَاءِ لَقَادِرٌ أَنْ یَهَبَ لِی وَلَداً وَ إِنْ کُنْتُ شَیْخاً وَ کَانَتِ امْرَأَتِی عَاقِراً فَ هُنالِکَ دَعا زَکَرِیَّا رَبَّهُ فَ قالَ رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعاء» یعنی همان کسی که قادر است برای مریم میوه تابستانی در زمستان و میوه زمستانی در تابستان بدهد، حتماً قادر است به من فرزندی دهد، هرچند در پیری باشم و همسرم نازا. آنجا [بود که] زکریا پروردگارش را خواند [و] گفت: «پروردگارا، از جانب خود، فرزندى پاک و پسندیده به من عطا کن، که تو شنونده دعایى. (37 آل‌عمران)» (التفسیر المنسوب إلى الإمام الحسن العسکری علیه السلام، ص660)
بر اساس این تفسیر در می‌یابیم ارزاقی که خداوند از بهشت بر مریم سلام‌الله علیها ارسال می‌کرد، ویژگی‌های خاصی داشت؛ از جمله آنکه میوه‌هایی در غیر فصل خود بر سفره آن بانو ارسال می‌شد. به این ترتیب محدودیت فصلی برای ایشان موضوعیت نداشت. به این ترتیب می‌توان به یکی از ویژگی‌های بهشتی که ارزاق آن بر این بانوی بزرگوار نازل می‌شد پی برد.
ذکر این نکته خالی از لطف نیست که امام حسین (ع) در آخرین خطبه‌های خویش در کربلا وقتی به ویژگی‌های بهشت ظهور اشاره می‌کرد، یکی از ویژگی‌های آن را میوه‌های غیرفصلی معرفی کرده، فرمود: وَ لَیُنْزِلَنَّ الْبَرَکَةَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ حَتَّى إِنَّ الشَّجَرَةَ لَتُقْصَفُ بِمَا یَزِیدُ اللَّهُ فِیهَا مِنَ الثَّمَرَةِ وَ لَتَأْکُلُنَّ ثَمَرَةَ الشِّتَاءِ فِی الصَّیْفِ وَ ثَمَرَةَ الصَّیْفِ فِی الشِّتَاءِ؛ و به قدرى برکت از آسمان به سوی زمین نازل مى‌شود که شاخه درخت از زیادى میوه مىشکند؛ میوه زمستانى در تابستان و میوه تابستانى در زمستان خورده مى‌شود. (الخرائج و الجرائح، ج2، ص848)
