روز گذشته بیست و یکمین سالگرد حملات 11 سپتامبر بود، رویدادی که دستاویز آمریکا برای یک جنگ تمام عیار علیه افغانستان شد و واشنگتن با دادن اولتیماتوم «یا با ما هستید یا با تروریست‌ها» به جهان، حمله به افغانستان را آغاز کرد.
افغانستان، کشوری که هنوز از زیر آوار جنگ‌های داخلی برنخاسته بود، کشوری که به طور مستقیم نقشی در حادثه 11 سپتامبر نداشت و هیچ یک از اتباع آن در این حمله حضور نداشتند، در طی 20 سال حضور نظامیان آمریکایی و ناتو سنگین‌ترین بها را برای این حمله پرداخت.
«سی‌جی‌تی‌ان» نوشت: پس از گذشت بیش از دو دهه از حمله تمام عیار آمریکا به افغانستان، هنوز این سؤالات مطرح هستند که آیا جهان اکنون صلح آمیزتر از سال 2001 است؟ آیا جنگ آمریکا در افغانستان موفقیت‌آمیز بود و آیا این جنگ با صلح گسترده‌تر به پایان رسیده است؟ و اینکه آیا گروه‌های تروریستی و شبه‌نظامی آرام گرفته‌اند؟ پاسخ به همه این سؤالات «نه» است؛ نه صلح در جهان برقرار شده و نه جنگ و رنج برای مردم خوب افغانستان پایان یافته است.
این رسانه چینی افزود: وقایع جنگ افغانستان مملو از داستان‌های رنج مردم این کشور است. متأسفانه، نه عدالتی برای جنگ وجود داشت، نه عدالتی در جنگ و نه عدالتی پس از جنگ. جنگ بنیاد جامعه افغانستان را از بین برد و خروج آمریکا در کشور و منطقه ویرانی به بار آورد.
سی‌جی‌تی‌ان با شتاب‌زده و غیرمسئولانه خواندن خروج آمریکا از افغانستان اضافه کرد واشنگتن پیش از فرار از این کشور هرگز به غیرنظامیان بی‌گناه، بحران پناهجویان، ظهور گروه‌های شبه نظامی و تسلیحات باقیمانده فکر نکرد.
گزارش با اشاره به بنیان نهادن یک اقتصاد وابسته در افغانستان توسط آمریکا ادامه داد: پس از خروج آمریکا هیچ چیز نمی‌توانست دوام بیاورد یا پایدار بماند، زیرا کل کشور سال‌ها به نوعی به کمک‌های خارجی وابسته بود.
این در حالی است که آمریکا یک سال پیش به بهانه به قدرت رسیدن طالبان، دارایی‌های افغانستان را توقیف کرد و پس از آن نیز رئیس جمهور آمریکا دستور داد نیمی از پول‌های مردم افغانستان به عنوان غرامت به خانواده قربانیان 11 سپتامبر پرداخته شود.
در حال حاضر، زندگی مردم افغانستان به این سرمایه‌های مسدود شده بستگی دارد. بر اساس گزارش‌های سازمان‌های بین‌المللی و آژانس‌های کمک‌رسان، نزدیک به 95 درصد مردم افغانستان غذای کافی برای خوردن ندارند و تقریباً نیمی از جمعیت به ویژه زنان و کودکان در آستانه سوء تغذیه هستند.
اکنون پس از دو دهه، جنگ آمریکا در افغانستان ظاهراً به پایان رسیده است، اما برای مردم افغانستان نه جنگ تمام شده، و نه رنج آنها پایان یافته است.
