به گزارش "ورزش سه" امیر هاشمیمقدم، ستاره دهه شصت و هفتاد استقلال که سابقه حضور در تیم ملی ایران را هم در کارنامه دارد، به عنوان یکی از مربیان ایرانی شاغل در فوتبال اروپا، انتخاب معقولی برای اظهار نظر در خصوص آخرین وضعیت تیم ملی است. هاشمیمقدم که به واسطه ارتباط نزدیک با بازیکنان تیم ملی و به ویژه علیرضا جهانبخش شناخت مناسبی از جو تیم ملی و فضای اطراف آن دارد، در گفتگویی نیم ساعته با خبرنگار "ورزش سه" اظهارات جالبی پیرامون تیم ملی، تغییر در کادر فنی، دلایل کنار رفتن اسکوچیچ، تصمیمات نادرست فدراسیون در قبال تیم ملی و شیطنتهای انجام شده در برابر بازیکنان تیم ملی داشته که در ادامه آنها را میخوانید؛
* خوشبختانه بهترین انتخاب برای تیم ملی انجام شد
* با کناررفتن پرده احترام در تیم ملی، سرمربی باید میرفت
* سرمربی در همه زمینهها تعیینکننده است
* اگر کسی جای اسکوچیچ بود اردوی قطر را میپذیرفت؟
* یک مدیر به تیم آمد که هیچ کمکی نکرد
* از اسکوچیچ ممنونیم، ولی حد ایشان همین بود
* بازیکنان بیگناه بودند، مجریها شیطنت کردند
* استیلی که به کیروش حمله میکند، همهجا پشت اسکوچیچ حرف زده!
* دعوت بازیکنان در دوره اسکوچیچ بر اساس سلیقه فنی بود
* باید از جام جهانی چهار تا شش امتیاز بگیریم
* تغییر سرمربی تضمین موفقیت نیست
* تغییر بسیار بزرگی در کادرفنی تیم ملی رخ داد. این تغییر رو در آستانه جام جهانی چطور ارزیابی میکنید؟
- یک تغییر اصلی در پست سرمربی تیم ملی اتفاق افتاده است. خوشبختانه سرمربی جدید تیم ملی هشت سال در ایران کار کرده و بازیکنان را می شناسد. فرهنگ ایران و رقبا را می شناسد و از همه مهم تر سه تجربه جام جهانی دارد. مدیریت بالایی دارد. در این زمان کوتاه فقط فن خالص کافی نیست. با توجه به کم بودن زمان، یک مدیر و مدبر خوب باید بالای سر تیم باشد که آقای کیروش آن را دارد و برای من خیلی سخت است فکر کنم اگر کیروش نمیآمد چه کسی میخواست بیاید؟
* یادم هست در مقطع قرعهکشی جام جهانی که بحث در مورد آمدن مربی بزرگتر بود، گفتید که نیازی به تغییر نیست و آقای اسکوچیچ برای هدایت ایران در جام جهانی مناسب هستند. آیا نظر شما هم بعد از اردوی قطر تغییر کرده؟
- ببینید من مصاحبههایی که کردم همیشه گفتم باید برای کسی که سر کار است احترام قائل بود. انتقادی اگر هست باید در مورد مسائل فنی باشد و خدای نکرده به کسی از لحاظ شخصیتی نباید حمله شود. اما بعد از اردوی قطر اتفاقاتی افتاد که یکی و دو تا هم نبود و این باعث شد پرده احترام بین بازیکنان و سرمربی کنار برود و به شکل شدیدی در بین تیم چنددستگی به وجود آمد. چند دستگیای که از بیرون و داخل تیم بوجود آوردند و چندتا از بچه های خوب ما را هم مجبور کردند حرفهایی بزنند که نباید میزدند. من خودم بیست سال در هلند مربیگری کردم. وقتی که شیمی و احساس بین بازیکن و مربی در رختکن از بین میرود، دیگر فایده ندارد و به نظر من وقتی این اتفاقات افتاد اسکوچیچ نباید میماند و خودش باید میرفت. ببینید مربیای که نتواند دو بازیکن بزرگ را در یک تیم اداره و کنترل کند، صد درصد در جام جهانی و مقابل آن تیمهای بزرگ هم به مشکل برمیخورد. جام جهانیای داریم که همه حریفان در آن قوی هستند و حریف ضعیف نداریم. در نهایت از دید من جایی برای آقای اسکوچیچ در تیم ملی نبود.
* در موضوع اردوی قطر تقصیر را تا چه حد متوجه اسکو میدانید؟ با توجه به اینکه عمده نارضایتی بازیکنان از اردو، مسائل امکانات و نبود بازی دوستانه بود که روی کاغذ وظیفه فدراسیون و مدیریت تیم ملی است.
- مربی همیشه تصمیمگیرنده است. مثال سادهای بزنم. من سن کمی داشتم که در استقلال به هند رفتیم تا در جام میلز شرکت کنیم. وقتی رسیدیم نصفهشب بود و همه خواب بودیم. مرحوم پورحیدری چون من تا حدودی به انگلیسی مسلط بودم از خواب بیدارم کرد و به من گفت بیا بیرون کارت دارم. وقتی که از اتوبوس پیاده شدم و وضعیت هتل را دیدم تعجب کردم. منصورخان به من گفتند که امیرجان لطفا به مسئول تورنمنت بگو اگر تا نیم ساعت دیگر ما را به یک هتل پنج ستاره نبرید از همین جا به ایران برمیگردیم چرا که این امکانات در شان استقلال نیست. منصورخان قبول نکردند. شاید باور نکنید ولی سی دقیقه بیشتر طول نکشید که یک هتل پنج ستاره فول امکانات در اختیارمان گذاشتند. یعنی میخواهم بگویم مربی تاثیرگذارترین فرد است. اگر شخص دیگری جای اسکوچیچ بود اجازه میداد تیم ملی در آن شرایط پانزده روز تمرین کند و در روز آخر هم با تیم سوم الجزایر مسابقه دهد؟ من هلندی نیستم ولی 20 سال است در هلند کار میکنم. هیچ چیزی برای مربی مهمتر از بازیکنانش نیست. سرمربی بسیار تعیینکننده و تصمیمگیرنده است. بازیکن باید تمام تمرکزش روی بازی باشد و دغدغهای نداشته باشد.
* فکر میکنید همین مسائل اختلاف سلیقه و نظر بین بازیکنان را رقم زد؟
- صد درصد. بازیکن به دلایل مختلفی ممکن است برای مربی از آتش رد شود. به خاطر اعتمادی که از سرمربی میگیرد، به خاطر اطمینانی که به او دارد، به خاطر نوع فوتبال مدنظر مربی. ولی از همه چیز مهمتر بازیکن زمانی برای مربی همه چیزش را میگذارد که این احساس را از سمت سرمربی هم دریافت کند. یک بار، دو بار، سه بار... دیگر مرز این اختلافات بین بازیکن و مربی اردوی قطر بود. دیدند که در قطر هم حق بازیکنان را نمیگیرد یا محکم پایش را روی زمین نمیکوبد که باید بازی دوستانه خوب داشته باشیم. این درخواست باید از سوی سرمربی باشد. فقط بحث سرمربی هم نبود. یک مدیر هم به تیم ملی آمده بود که دیگر بدتر. هیچ کمکی به تیم نکرد. اینها مواردی بود که باعث شد شرایط نامناسبی پیش بیاید. آقای اسکوچیچ این همه زحمت کشیدند و تیم را به جام جهانی بردند ولی هرکسی حدی دارد. ایشان هم زحمت خودش را کشیدند و باید در تاریخ فوتبال ایران هم ثبت شود نام ایشان و از او به عنوان یک سرمربی که تیم ملی را به جام جهانی رسانده یاد و تشکر شود. اما در نهایت حد ایشان این میزان بود.
* به هرحال شما با بازیکنان تیم ملی هم در ارتباط هستید. فکر میکنید خواست آنها صرفا نبودن اسکوچیچ بود، یا از اول دوست داشتند کیروش برگردد؟
- مسئله خواست بازیکن برای بازی کردن نیست. در مورد تیم ملی ایران صحبت میکنیم. از دید خودم میگویم؛ بازیکنان مربیای را میخواهند که اگر قرار است با انگلیس بازی کنند از چهل روز قبل همه مسائل ارنج شده باشد و مشکلی نباشد. یکی از مسئولان بلندپایه فدراسیون به من زنگ زد گفت شما ایراد تیم را در چه میبینی؟ گفتم ایراد را در فدراسیون میبینم. اینکه هروقت عکسی از تیم ملی منتشر میشود، یا لژیونرها با هم هستند، یا استقلالیها دست به گردن هم دارند یا پرسپولیسیها پیش هم ژست گرفتهاند. همه جدا جدا. چرا یک عکس وجود ندارد که مثلا بازیکنان استقلالی پیش پرسپولیسی باشند؟ این دستهبندیها و حاشیهها از سمت خود فدراسیون برطرف نشده است. خود فدراسیون نقش دارد در این موضوع. به جوانها در تیم بها نمیدادند. بازیکنان ذخیره احترام بسیار بیشتری برای من داشتند تا بازیکنان فیکس. نفرات ثابت بازی خودشان را میکنند و میروند و میآیند اما بازیکنان ذخیره هستند که بدون بازی کردن، باید هردفعه بیشتر تمرین کنند و باز هم شاید ذخیره باشند. این مسائل یکدستی را به تیم میآورد.
* الان که همه چیز تمام شده و تغییرات انجام شده، فکر میکنید مصاحبه کردن بازیکنان مسئولانه و درست بود؟
- ببینید مصاحبهها خیلی بیگناه بود. منتهی کسی که میخواست آن حواشی را درست کند، کارش را میکرد. 99 درصد مصاحبهها درست بود. اما آن یکی دو جملهای که گفته شد و مجریها هم منتظر همان بودند، باعث دردسر شد.( اشاره ایشان به مصاحبه دو مهاجم تیم ملی با دو برنامه تصویری است) این بچهها دوست دارند مصاحبه کنند. اما بالاخره یک سوالی با یک ترفندی میکنند و حرفی از آنها میگیرند که حواشی ایجاد میشود. من مقصر را مدیر تیم ملی میدانم که میتوانست به بازیکنان بگوید حق مصاحبه ندارید. تیم باشگاهی نیست، موضوع ملی است. تیم ملی یک کشور است. او بود که باید اجازه مصاحبه در خصوص تیم ملی را از آنها سلب میکرد.
* البته ایشان دیشب در یک گفتگوی تلویزیونی حاضر بودند و انتقاداتی را متوجه بازیکنان کردند و حتی از آنها دلخور بودند که چرا به سرمربی تیم ملی خسته نباشید نگفتند و از این مواردو اتفاقا انتقاداتی را هم متوجه کادر جدید تیم کردند که ادامه آن را به بعد از جام جهانی موکول کردند.
- ببینید یک نفر باید قدرت، کیفیت و دانش و متانت این کار را داشته باشد. برای چه چیزی در تلویزیون به کیروش توهین میکنند؟ دلیلش چیست؟ چون ایشان کنار گذاشته میشد؟ اگر مدیر خوبی بودید که شاید هم اسکوچیچ مانده بود و هم شما مانده بودید. من بازیکن سابق تیم ملی بودم و هنوز که هنوزه از ایران تماس هایی دارم. آقایی که الان به کیروش توهین میکند، همان زمان که اسکوچیچ بود و ایشان مدیر تیم ملی بودند، پشت سر سرمربی همه جا صحبت کردند. بیایند در تلویزیون بگویند من حرفی نزدم. وقتی شما مدیر تیم ملی هستید اما امین سرمربی تیم نیستید، توقع دارید مردم شما را باور کنند؟ توقع شما انتخاب به عنوان سرمربی تیم ملی یا ریاست فدراسیون بود که این موضوع امکان ندارد. امین بودن همه چیز در این فوتبال است.
* لیست تیم ملی هم مشخص شد. بازیکنان داخلی تقریبا همان بازیکنان همیشگی بودند به اضافه رامین رضاییان و مرتضی پورعلیگنجی. صحبتهای طعنهآمیز زیادی در خصوص اسکوچیچ و لیستهایش بود. میخواهم از شما به عنوان منتقد اسکوچیچ بپرسم. اینکه یک سرمربی بازیکنانی را با اهداف غیرفنی به تیم ملی دعوت کند، ممکن است؟ آن هم در سطح تیم ملی.
- ببینید یک مربی همیشه دوست دارد برنده شود. عذر میخواهم یک مربی باید خیلی نادان باشد بازیکن ضعیف دعوت کند که نخواهد ببرد. این موضوع کاملا سلیقهای است. به بینش مربی برمیگردد. حالا یک مربی بینش و توقع متفاوتی از وظایف بازیکن در هرپست دارد، نفرات دعوتشدهاش هم فرق دارد. ممکن است یک مربی به بازیکن فیکس دیگری یک دقیقه هم بازی ندهد. مرتضی الان فیکس شده و باید فیکس تیم ملی باشد. یک جام جهانی و دو جام ملتها داشته. باید چنین فوتبالیستی در تیم ملی باشد. رامین هم به نظر من در دو سال اخیر از لحاظ نگرش ذهنی خیلی پیشرفت کرده و کاملا مشغول فوتبال و محتوای آن شده است. چند جوان هم به تیم ملی دعوت شدند که البته اسکوچیچ هم آنها را دعوت میکرد. امثال عارف و سامان فلاح هم آینده فوتبال ایران هستند.
* فکر میکنید در جام جهانی چه نتیجهای مقبول است و اینکه چه نتیجهای میگیریم؟
- من فکر میکنم باید شش امتیاز بگیریم. یعنی حداقل چهار امتیاز تا نهایت شش امتیاز. انگلیس اوکی. جزو قدرتهای برتر است که هرتیمی را میتواند به راحتی شکست دهد. حرفی نیست. ولی از دو بازی دیگر باید حداقل چهار امتیاز بگیریم و صعود کنیم. منطقی فکر کنیم باید چهار تا شش امتیاز بگیریم. تیم ما الان پختهتر است. طارمی، طارمی 2018 نیست. آقای گل پرتغال است. آزمون در بوندسلیگا بازی میکند. قدوس در لیگ جزیره بازی میکند. قلیزاده فیکس تیمش شده. علیرضا در فاینورد کاملا جا افتاده. در ایران هم بازیکنان ما کیفیت خوبی دارند.
* قاعدتا هدف از تغییر سرمربی هم کسب نتیجه بهتر است.
- این موضوع ضمانت گرفتن نتیجه بهتر نیست. این موضوع ضمانت وجود پتانسیل بیشتر است. با احترام به سایر کشورها، ولی اگر یک تیم درجه دو آسیا در این گروه قرار میگرفت، میگفت پتانسیل لازم برای کسب یک امتیاز را هم ندارم، اما ما الان توانایی گرفتن چهار تا شش امتیاز از این گروه را داریم.
* به عنوان سوال آخر، تکلیف تیم ملی برای جام جهانی مشخص شده و با کیروش به این تورنمنت میرویم و احتمالا باز هم 4231 بازی میکنیم. اگر اسکواد تیم ملی در اختیار شما بود، شما تیم را چگونه ارنج میکردید؟
- سه بازی داریم که حریفان ما متفاوت از هم هستند. حالا انگلیس و ولز کمی شبیه هم هستند اما امریکا متفاوت است. تیم ما فیزیکی خوب است و بسته به بازی باید نظر بدهیم. اگر به من باشد، دروازهبان مشخص است، علیرضا بیرانوند که فکر کنم آمادهترین است. دفاع چپ و راست باید دید در مقطع جام کدام بازیکنان آماده هستند. در چپ محمدی، نورافکن و حاجصفی هستند. در سمت راست، رامین رضاییان و صادق محرمی را داریم که یکی جام جهانی تجربه کرده و دیگری در بالاترین سطح اروپا بازی میکند و عملکردش مقابل چلسی را هم دیدیم. اما در دو پست دفاع وسط من به زوج مجید حسینی و مرتضی پورعلیگنجی بازی میدهم. دو هافبک میانی باید دید آیا از آنها انتظار هافبک دفاعی و پست شش داریم صرفا، یا توقع باکس تو باکس و پست هشت را هم داریم. چون در جام جهانی قبل هر سه حریف ما حرکات ترکیبی از عمق دفاع داشتند و لازم داشتیم دو هافبک دفاعی محض داشته باشیم. الان سعید را داریم، امید ابراهیمی و سرلک و احمد نورالهی و مهدیپور هم هستند. چهار بازیکن خط جلو هم که برای من مشخص هستند؛ جهانبخش، آزمون، قلیزاده و طارمی. کریم انصاریفرد هم به خاطر توانایی بازی در پستهای مختلف گزینه بسیار خوبی است.
* صحبت پایانی اگر دارید؟
- در آستانه جام جهانی از مردم و ارکان فوتبال میخواهم رنگها کنار بگذارند. آبی و قرمز. سبز و زرد نداریم. فقط پرچم تیم ملی. چیزی تا جام جهانی نمانده. کارلوس کیروش به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شده و دیگر باید به او احترام بگذاریم.