خواستیم بنویسیم «دیگر شورش را در آورده‌اند» دیدیم شورش خیلی وقت است که درآمده. انگار هر چند روز یک‌بار ناچاریم به یک بهانه جدید از آدم‌هایی یاد کنیم که اعتبار و آبروی این و آن را به حراج می‌گذارند و داستان و سناریوهای عجیب و غریب سر هم می‌کنند. قربانی جدید این داستان رضا دهقانی است؛ بازیکن نفت مسجدسلیمان که یک فیلم از او منتشر کرده‌اند با این مضمون که انگار بعد از گل شدن ضربه پنالتی یورگن لوکادیا دارد خوشحالی می‌کند. به این ترتیب جدیدترین انگ تبانی در فوتبال ایران به آدمی خورده که نه‌تنها برابر پرسپولیس اشتباه فاحشی نداشت، بلکه پاس تنها گل این تیم را داد و البته یک‌بار هم به زیبایی تیر دروازه حریف را لرزاند. خدا را شکر دهقانی تبانی کرده بود، وگرنه معلوم نبود چه بلایی سر حریف می‌آورد!
قبلا مثلا این مزخرفات را زمانی سر هم می‌کردند که مهدی تارتار، مجتبی حسینی یا علیرضا منصوریان و امیر قلعه‌نویی مقابل پرسپولیس و استقلال شکست خورده بودند. الان الحمدالله مرزهای اتهام‌زنی جابه‌جا شده و کار به جایی رسیده که حتی بازیکنان موفق را هم زیر سؤال می‌برند و به آنها برچسب کم‌کاری می‌زنند. به وضوح مشخص است که دهقانی بعد از گل شدن پنالتی پرسپولیس از اینکه دروازه‌بان تیم‌شان در جهت حرکت توپ رفته و تنها چند سانتی‌متر تا مهار آن کم آورده، لجش گرفته و دارد حرص می‌خورد، اما مغزهای کوچک زنگ‌زده این حرکت او را حمل بر ابراز شادی کرده‌اند. حالا اصلا فرض کنیم دهقانی به پرسپولیس راه داده، پاس گلش را اشتباهی فرستاده و برای ردگم‌کنی به تیر زده(!) حالا چرا باید شادی‌اش را از گل شدن پنالتی حریف علنی کند؟ یعنی مثلا کسی با این شرایط حواسش نیست که از درون لذت ببرد و رفتارش بروز بیرونی نداشته باشد؟
دهقانی نه نفر اول است و نه نفر آخر؛ این داستان زشت و این چرخه تشدیدشونده نفرت و اتهام‌زنی هر روز قربانیان بیشتر و جدیدتری می‌گیرد. فقط یادتان باشد شما که امروز در راستای احساسات رنگی‌تان به این قبیل تهمت‌زنی‌های بی‌اساس کمک می‌کنید، فردا باید موج سیاه جدیدی را علیه تیم و بازیکن محبوب خودتان تحمل کنید. همین‌قدر زشت و کثیف.
