به گزارش خبرگزاری ورزشی خبرگزاری فارس،ذبیح الله پورشیب کاپیتان تیم ملی کاراته که یکی از چهره های ورزشی حاضر در پیاده روی اربعین بود، اظهار داشت: ابتدا خدا را شاکرم که توفیق حضور در سفر معنوی نجف و کربلا همراه با کاروان ورزشکاران جهت شرکت در مراسم اربعین را نصیبم کرد. برای اولین بار این سفر نصیب من شد و واقعا حس بسیار خوبی داشتم. شنیده بودم که سفر اربعین یک سفر بسیار پر حس و حال است، اما شنیدن با لمس کردن این حس و حال واقعا تفاوت دارد. خدا را شکر میکنم که همراه با سید شهرام هروی و سایر قهرمانان در این سفر معنوی حضور داشتیم.
وی در ادامه افزود: سال‌های زیادی است که عضو تیم ملی کاراته هستم و همیشه در مسیر سخت، دشوار و آزمون خطا قرار داشته ام. همیشه با توکل به ائمه پا در مسیر مسابقات گذاشته‌ام. همیشه با توکل به آقا امیرالمومنین(ع)، امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) در میادین بزرگ مبارزه کرده‌ام. همیشه از آنها مدد گرفته ام و مقابل حریفانم مبارزه کرد‌ه ام، اما وقتی به نجف و بعد از آن به کربلا رسیدم حس و حال عجیبی داشتم و چنین حسی را در زندگی ام هیچ وقت تجربه نکرده بودم.
کاپیتان تیم ملی کاراته در ادامه، خاطرنشان کرد: می‌دانستم که قرار است با گروهی از پیشکسوتان، قهرمانان بزرگ و مربیان نامدار در مراسم پیاده روی اربعین حضور داشته باشیم، شنیده بودم که مسیر دشواری پیش رو داریم و لذت رسیدن به کربلا همین دشواری است، اما لمس نکرده بودم، سختی راه اربعین لذت بخش‌ترین اتفاق ممکنی بود که برایم رقم خورد، نه گرما نه تشنگی و نه هیچ چیز دیگر را حس نکردم. شوق دیدار حرم همه ما را به پرواز در آورده بود و برای همین سختی را حس نکردیم.وقتی در طول مسیر افراد سالخورده و جوان، زن و مرد و کودک را می بینی که همگی به شوق زیارت پا در این مسیر سخت گذاشته اند، سختی راه به جان می خری و با عشق قدم به قدم این ستون ها را می‌روی تا به مقصد برسی. امروز حسرت این را خوردم که چرا پیش از این راهی کربلا و نجف نشده بودم و امیدوارم که خداوند بازهم این سفر معنوی را برایم فراهم کند.
پورشیب در ادامه صحبت های خود، اظهار داشت: در آخرین مسابقه ای که شرکت کردم، از آقا امام حسین(ع) خواستم که شرمنده ام نکند و با کسب مدال از مسابقات خارج شوم و پس از برگشت برای عرض ادب راهی کربلا شوم. شاید باورش سخت باشد، اما توکل بر آقا امام حسین(ع) باعث شد که در آخرین مبارزه ام موفق به کسب تا مدال شوم و پس از بازگشت به ایران به فکر سفر به کربلا بودم که دوست خوبم محمد انصاری که یک فوتبالیست با اخلاق و حرفه‌ای است فضا را برای رفتن به کربلا برایم مهیا کرد. او یک فرد اخلاق مدار، بزرگ و باشخصیت است که در این سفر معنوی از او چیزهای زیادی یاد گرفتم.
انتهای پیام/
