امین زندگانی بازیگر سریال « کاتب اعظم » که در قالب تله تئاتر از فردا یکشنبه ۲۷ شهریور ماه روی آنتن می‌رود درباره حضورش در این اثر بیان کرد: «کاتب اعظم» تله تئاتری است که با سه دوربین ساخته شده است و قصه آن از سپیده صبح عاشورا شروع می‌شود و به نبرد نهایی می‌رسد و ما از منظر دیگری این واقعه را می‌بینیم که قصه پرکشش و دیالوگ‌های روانی دارد. قصه به قلم خود مهدی غفوری کارگردان سریال است.
متن را که خواندم یاد «مرگ یزدگرد» بهرام بیضایی افتادم
وی اضافه کرد: زمانی که دوستان از دفتر تولید تماس گرفتند و من متن را خواندم اولین نکته‌ای که گفتم این بود که یاد «مرگ یزدگرد» بهرام بیضایی افتادم چون متن این کار نگاه متفاوت و جذابی داشت.
رجعتی برای کلید زدن دوباره تله تئاتر
زندگانی که پیش از این تله تئاتر هم بازی کرده است درباره تمایزهای این سریال توضیح داد: من پیش از این چند تله تئاتر کار کرده بودم که در استودیو بود اما این مجموعه در یک لوکیشن واقعی ساخته شده که اتفاقاً نزدیک لوکیشن و قلعه فیلم سینمایی «ملک سلیمان» بود و خاطرات آن فیلم هم برای من تداعی شد. فکر می‌کنم ساخت این مجموعه آغاز خوبی برای سازمان سینمایی سوره و حوزه هنری است و رجعت خوبی هم برای تولید دوباره تله تئاتر است. این مقوله چندین سال است که از سبد تولیدات تلویزیون خارج شده بود و امیدوارم با این پروژه ساخت تله تئاتر دوباره کلید بخورد.
این بازیگر درباره همکاری با کارگردان نیز یادآور شد: غفوری کارگردان درجه یک با اخلاق بالای انسانی است که سال‌های آینده سینمای ایران به او افتخار خواهد کرد و من هم افتخار می‌کنم که در اولین کار او حضور داشتم. این سریال گروهی بسیار عالی داشت و فکر می‌کنم تا دهه‌های بعدی حسرت این گروه را خواهم خورد. از بازیگران شناخته شده‌ای مثل سیامک صفری، نادر فلاح، فاطمه گودرزی و… که در کار حضور داشتند و حتی بازیگران جوان هم همه نخبه بودند. فکر می‌کنم گفتن دیالوگ‌های تاریخی کار هر کسی نیست اما همه بسیار خوش درخشیدند. در این مجموعه تولید، تهیه و تدارکات هم حرفه‌ای بود و خیلی خوب عمل کرد.
این بازیگر درباره فضای این تله تئاتر مناسبتی نیز عنوان کرد: قصه درباره آدم‌هایی است که در جناح دیگر واقعه عاشورا حضور دارند و ما ماجرا را از زاویه اشقیا می‌بینیم. نمی‌توانم قصه را بیشتر از این لو دهم اما می‌شود گفت حرف‌هایی که در این داستان بیان می‌شود خیلی به روز است، ما گاهی به دنبال قهرمان می‌گردیم گاهی هم وظیفه خود را به دوش دیگران می‌اندازیم. مثلاً الان سیب زمینی و مایحتاج اولیه گران می‌شود همه مردم توقع دارند بازیگران در اعتراض به معضلات اقتصادی دیگر بازی نکنند یا بیانیه دهند! من اگر می‌خواستم در حوزه مسائل اقتصادی و سیاسی بیانیه بدهم نماینده مجلس می‌شدم و شغل دیگری انتخاب می‌کردم. یا برعکس اتفاقی می‌افتد و هرکسی فکر می‌کند چرا من باید پیش قراول شوم؟ این متن هم چنین فضایی دارد که نزدیک به خواست‌ها و توقعات و نگاه اجتماعی است.
۱۲ سال بود کار تاریخی نداشتم
بازیگر نقش مسلم در «مختارنامه» درباره اهمیت واقعه کربلا تصریح کرد: واقعه کربلا و اتفاقی که در آن ظهر عاشورا رخ داد مسولیتی است که از دوش هیچ کسی برداشته نمی‌شود. می‌گویند هر چیزی از خدا می‌خواهید به آن روز و آن اتفاق ربط دهید چراکه امام حسین (ع) با همه خانواده و داشته‌هایش وارد آن واقعه شد و خدا خود را بدهکار او می‌داند. همین الان اربعین را ببینید ارادتی از طرف مردم وجود دارد که در مکه نمی‌بینید. حتی اقلیت‌ها هم آن روز به کربلا می‌روند.
وی که پیش از این نقش‌های مذهبی مختلفی را در فیلم و سریال‌ها داشته است درباره ویژگی‌های مثبت و منفی بازی در این نقش‌ها گفت: در سینمایی که ما به عادت‌ها رجوع می‌کنیم این اتفاق می‌تواند منفی باشد. سینمای جهان با بازیگر مخاطب را شگفت زده می‌کند مثلاً بازیگری که از او توقعی ندارید در یک نقش مثبت بازی کند به گونه‌ای او را گریم و هدایت می‌کنند تا در این نقش چالش برانگیز بازی کند. اینجا اما بیشتر کلیشه انتخاب‌های عادت شده را داریم که تا حدی برای بازیگر خطرناک است. با این حال من سعی دارم نقش‌هایم شبیه هم نشود و ثابت کنم من کلیشه نشدم و اگرچه انتخابم کلیشه بوده است اما هنوز می‌توانم بازی و ارائه متفاوتی داشته باشم.
وی اضافه کرد: من از «ملک سلیمان» تا الان کارهای دیگر غیر از تاریخی و مناسبتی هم بازی کرده بودم و حدود ۱۲ سالی بود کار تاریخی بازی نداشتم و حالا فکر می‌کنم بعد از سریال «کاتب اعظم» هم زمانی نیاز دارم تا انرژی دیگری ذخیره کنم.
بازیگر سریال «معصومیت از دست رفته» درباره تفاوت کارهای مناسبتی در فیلم و سریال عنوان کرد: داوود میرباقری یک تفاوت مهم با اکثر کارگردان‌ها دارد که وقتی در کارهای او حضور دارید خیال شما از بابت همه چیز راحت است و فقط به بازی خود فکر می‌کنید. فشار کار در سریال‌های او کم است و من به دوستان می‌گویم اگر کسی در آثار او بد بازی کند مسئولیت مستقیم با خود بازیگر است چون از لحاظ متن، دکوپاژ، کارگردانی و… همه چیز حساب شده است و شما به عنوان بازیگر می‌توانید صد در صد خود را جلوی دوربین هزینه کنید. فشار عجیب و غریب کار تاریخی را در پروژه‌های او حس نمی‌کنید و تمام و کمال می‌توانید در خدمت پروژه باشید.
وی که خودش هم یک سینمایی تاریخی ساخته است در این باره توضیح داد: من در حوزه تاریخی خودم کاری سال گذشته به اسم «کتاب» ساختم که موضوع آن درباره کتابتی است که در تله تئاتر «کاتب اعظم» هم مطرح می‌شود و با عاشورا مرتبط است، کتابی که آن زمان می‌خواستند آن را بسوزانند و سندیت عاشورا را از بین ببرند. قرار بود اربعین امسال اکران شود و به دلایلی که من در جریان نیستم به تعویق افتاده است و احتمالاً بهترین زمان را در نظر می‌گیرند.
کاری که فکر می‌کردم خیابان خلوت کن بوده است اما حیف شد
زندگانی درباره اینکه چرا گاهی بازیگران در آثاری بازی می‌کنند که بسیار ضعیف است، درباره خود توضیح داد: برای من ۲ مورد این چنینی پیش آمد که فیلمنامه بسیار درخشان بود و فکر می‌کردم همین متن که روی کاغذ نوشته شده است اگر اجرا شود خیابان خالی می‌کند. بعد که وارد تولید شدیم دیدیم که چقدر حیف شده است. خدا را شکر تماشاگر اگر کاری او را جذب نکند دیگر پیگیری نمی‌کند و آن را از کارنامه کاری شما پاک می‌کند. با این حال فکر می‌کنم یک وابستگی بین همه گروه را باید در نظر گرفت تا کاری خوب دربیاید مثلاً فیلمنامه عالی است اما شاید تهیه کننده به دنبال ساخت کار خوب نبوده است. یعنی فیلمنامه، کارگردانی و بازیگران حرفه‌ای هستند اما کار درگیر امور تهیه و تولید است و این را از قبل نمی‌توانید متوجه شوید.
وی در پایان درباره تاثیر حواشی و هیاهوی فضای مجازی روی انتخابش در کارهای مذهبی و اینکه ممکن است با وسواس بیشتری اثری را انتخاب کند؟ بیان کرد: طبیعتاً در جامعه‌ای که الان داریم بخشی از موج‌های کاذب و فرافکنی‌های عامدانه را داریم که نمی‌توانیم بگوییم ریشه‌اش خارج از مرزهاست یا داخل و اینها شما را در هر مقوله‌ای نگران می‌کند. حتی بخش مدیریتی و دیگر حوزه‌ها را هم نگران می‌کند چون عده‌ای در این فضا همیشه دنبال هیاهو هستند. در فیلم سینمایی «ملک سلیمان» که سال ۸۸ اکران شد عزیزان هیات انتخاب حتی جرات نکردند که نامزدی بازیگری را برای من انتخاب کنند. این فیلم در همه رشته‌ها جز بازیگری کاندیدا شده بود و حتی قشر مدیریتی هم از این موج‌ها می‌ترسد. در چنین فضایی اولین قربانی بازیگر است.
