به گزارش همشهری آنلاین، عبدالله گنجی مدیرمسئول روزنامه همشهری، در یادداشتی نوشت:
هرقدر مراسم اربعین پرشکوه‌تر می‌شود، متهم‌کردن جمهوری اسلامی به «بهره‌برداری سیاسی» و «رقابت با حج» نیز در داخل و در بین اپوزیسیون رسانه‌محور بیشتر می‌شود. چرا؟ آیا اربعین از آن جمهوری اسلامی است؟ آیا ایران مبدع آن است؟ آیا ایران برگزارکننده است؟ مدعیان چنین تحلیلی از زیباکلام تا سعودی اینترنشنال یک مشکل دارند و آن فراتر از اربعین است.
هر امر فرهنگی دینی که به‌تبع آن ایرانیان را به حسین(ع) پیوند دهد، مقوم جمهوری‌اسلامی ایران می‌دانند و برایشان شکننده است. اما نمی‌دانند که این فقط اربعین نیست بلکه همه حیثیت، تولد و حیات جمهوری اسلامی از عاشوراست که امام فرمود: «نهضت ما پرتویی از نهضت عاشوراست.» اما سستی منطق آنقدر برجسته است که فراتر از خشک‌مغزی جلوه می‌کند.
گویا عصبانیت «قوه فهمیه» را ازکار می‌اندازد. در اربعین کمتر از یک‌چهارم از ۲۰ میلیون زائر، ایرانی هستند. اگر جمهوری اسلامی مرز را ببندد و ورود ایرانیان را ممنوع کند، آنچه می‌ماند، غیرایدئولوژیک، فاقد بهره‌برداری سیاسی و فاقد رقابت با حج می‌شود؟ یعنی ۱۵ میلیون عراقی و خارجی حاضر در اربعین از حدود ۴ میلیون ایرانی کم‌اثرتر هستند؟ اربعین بوده و خواهد بود و ارتباطی با ایران و جمهوری اسلامی و تاریخ گذشته و حال و آینده ندارد. جرم جمهوری اسلامی به‌رسمیت‌شناختن آن و انجام وظایف حاکمیتی خویش در این موضوع است. در آن‌سو آیا اربعین برای رقابت با حج و سعودی است؟ یعنی حج از آن آل‌سعود و اربعین از آن ایران است؟ حج هیچ ربطی به آل‌سعود ندارد، آنان خود را مجری می‌دانند و جغرافیای آن چنین ایجاب می‌کند. آل‌سعود ۹۷ سال است که آنجا پیدا شده است آیا قبل آن حج نبوده است؟
آیا بیش از ۲ میلیون زائر حج از سراسر جهان برای تولید مانور و قدرت آل‌سعود به حج می‌روند؟ آیا ۸۵ هزار ایرانی برای رقابت با اربعین به حج می‌روند؟ ناراحتی از حرکت عظیم اربعین چه عصبانیتی تولید کرده است. اگر شما گمان می‌کنید اربعین یکی از چشمه‌های جوشان حیات جمهوری اسلامی است، از عصبانیت بمیرید اما تاریخ را برای اغراض سیاسی تحریف نکنید. اربعین ریشه در قرن‌ها دارد اما ظهور و بروز آن با حکام جور و غیرجور دچار قبض و بسط شده است. اگر شما بر این باورید که ۲۰ میلیون زائر اربعین با اشاره جمهوری اسلامی به میدان می‌آیند و قیام و قعود می‌کنند این افتخار ماست. چه اشکال دارد شما هم مبلغان غالی افتخارات ما باشید که «عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد».
