به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، این ماسک به ابزار‌هایی الکترونیکی متصل است و می‌تواند علامت های دریافتی را در زمان واقعی پردازش کند و در صورت شناسایی ویروس، به سرعت هشدار‌های لازم را بفرستد. این امیدواری وجود دارد که به کمک این ماسک بتوان تا حدودی از شیوع بیماری‌های عفونی در آینده جلوگیری کرد.
یین فانگ، دانشمند علم مواد در دانشگاه تونگجی شانگ‌های و عضو تیم تحقیق می‌گوید: «پیش از این، تحقیقات ثابت کرده بود که استفاده از ماسک می‌تواند خطر شیوع و ابتلا به بیماری را کاهش دهد. به همین دلیل ما سعی کردیم ماسکی بسازیم که بتواند وجود ویروس را در هوا تشخیص دهد و به دارندۀ ماسک هشدار دهد. این ماسک بویژه در فضا‌های بسته که مکان‌هایی پرخطر برای انتقال ویروس هستند، به خوبی کار می‌کند.»
این ماسک پیشرفته می‌تواند ویروس‌های تنفسی موجود در هوا را شناسایی کند؛ ویروس‌هایی که می‌توانند برای مدتی در هوا معلق بمانند و بیشتر عامل ابتلا به بیماری‌هایی مانند کووید۱۹ یا آنفولانزا هستند و از مسیر صحبت، سرفه یا عطسۀ فرد آلوده به دیگران منتقل می‌شوند.
یین فانگ می‌افزاید: «این ماسک در فضا‌های دارای تهویه ضعیف مانند آسانسور یا اتاق‌های سرپوشیده که در آن‌ها خطر ابتلا بالاست نیز بسیار خوب عمل می‌کند.»
حسگر کوچک موجود در این ماسک در واقع به کمک آپتامر‌ها طراحی شده است. آپتامر‌ها نوعی از مولکول‌های مصنوعی هستند که می‌توانند مانند آنتی‌بادی‌ها، پروتئین‌های پاتوژن‌ها را شناسایی کند.
در ساخت این ماسک از سه نوع آپتامر مختلف استفاده شده که می‌توانند پروتئین‌های ویروس کرونا، آنفولانزای H۵N۱ و آنفولانزای H۱N۱ را تشخیص دهند.
آپتامر‌های موجود در این ماسک پس از تشخیص پروتئین‌های متعلق به این سه نوع ویروس، یک ترانزیستور را روی حسگر ماسک فعال می‌کنند و به این ترتیب در ۱۰ دقیقه یک پیام هشدار به تلفن فردی که ماسک را بر چهره زده، فرستاده می‌شود.
به گفتۀ یین فانگ در صورت پدیدار شدن ویروس‌های تنفسی جدید، می‌توان این ماسک را به‌راحتی برای شناسایی آن‌ها به‌روز کرد.
اعضای این گروه همچنان در حال کار روی این ماسک برای بهبود عملکرد آن هستند؛ از جمله تلاش دارند تا زمان تشخیص انواع ویروس‌ها را کوتاه‌تر و حساسیت سنسور‌ها را بیشتر کنند.
