عجب تیم ملی خوبی داریم؛ عجب مقابل اروگوئه عالی بودیم!/ شبی که ایران درخشید؛ شبی که بعضی ها حرص و جوش خوردند!

آرتین زهرابی؛ در مدت زمان اندک باقی مانده تا رقابت های جام جهانی، تیم ملی ایران باید در یک بازی بزرگ تدارکاتی محک می خورد.

از آخرین دیداری که خاطرات خوبی در ذهنمان حک نشده بود، زمان نسبتا زیادی گذشته است؛ تیم جوانان الجزایر به ما نشان داد باید هر چه زودتر تغییر مسیر بدهیم. خوشبختانه این اتفاق رخ داد و شاهد تحولات کلی در تیم بودیم. تیم ملی در جلسه های تمرینی محدود و فرصت کمی که در اختیار داشت، مقابل اروگوئه به یک تیم برنامه محور تبدیل شد.

مهمترین مسئله این بود که ایران برابر ستاره های اروگوئه، هیچ واهمه ای نداشت و فوتبالش را بازی می کرد. گردش توپ روی زمین، همراه با پاس های متعدد بین بازیکنان شد؛ همان رد و اثری که پیشتر در همین تیم سراغ نداشتیم و همواره از سردرگمی بازیکنان در زمین گلایه می کردیم.

برای اینکه بدانیم مقابل چه حریف تمرینی با کدام بازیکنان به میدان رفتیم کافی است ترکیب اروگوئه را مرور کنیم: سرخیو روشه، رونالد آرائوخو، مارتین کاسرس، دامیان سوارز، ماتیاس اولیویرا، ماتیاس وسینو ، فدریکو والورده، رودریگو بنتانکور، فاکوندو پلیستری، داروین نونیز و  لوئیز سوارز؛ بازیکنانی که هر کدام می توانند ستاره های فراموش نشدنی تیم های خود باشند و این تیم ملی ایران بود که تاکتیک های خود را به بهترین نحو ممکن، مقابل این تیم آزمایش می کرد. دفاع منطقی، گردش درست توپ در خط میانی که حاصل آن یک سوپرگل مقابل اروگوئه بود.

صحنه ای که به گل رسیدیم را باید چند بار دیگر ببینیم. نحوه ربایش توپ از سوی طارمی را در میانه میدان باید دوباره بررسی کنیم. چه پاس هایی میان سامان مهدی طارمی، سامان قدوس و کریم انصاری فرد رد و بدل شد؛ چه گلی زد مهدی طارمی. می توانیم بگوییم این صحنه، جزو رویایی ترین اتفاقات فوتبال ایران در ۲ سال گذشته بود. پاس های تکضرب و فوتبال بدون مکث...

با این همه، اولین بازی تدارکاتی مهم تیم ملی در چند وقت اخیر به ما نشان داد، اگر روی همین تیم بیشتر کار می کردیم شاید امروز امیدهای بیشتری داشتیم. بازی های تیم ملی در جام جهانی آسان نیست و این تیم آنقدر کارش سخت است که پس از پیروزی مقابل اروگوئه نیز از جریان نشسته در استیو، پالس مثبت دریافت نمی کند!

مشکلات ما در فوتبال ایران، یک و دو تا نیست اما این راه ادامه دارد؛ چه بعضی ها دوست داشته باشند، چه آنها که هر در دیدار با اروگوئه برای در هم شکستن تیم ملی ایران لحظه شماری می کردند؛ افرادی که هر چقدر کارشکنی می کنند تیرشان به سنگ می خورد...