به گزارش "ورزش سه"، این خیلی از سوی تیم تحت هدایت کارلوس کی روش عجیب نبود. حتی در جام جهانی دیده بودیم تیم ملی در برابر آرژانتین هم موقعیت ایجاد کرد یا اگر در جام جهانی قبلی مهدی طارمی موقعیتی که در ثانیه های پایانی بازی با پرتغال به دست آورد را تبدیل به گل می کرد تیم ملی 6 امتیازی می شد و به دور بعدی مسابقات برای اواین بار در تاریخ فوتبال ایران صعود کرد اما جنس موقعیت های ایجاد شده از سوی تیم ملی در بازی با اروگوئه با بازی های قبلی تفاوت داشت.
این حملات روی بازی ترکیبی به دست آمد نه دفاع و انتقال سریع. در زمان هایی از بازی دیدیم که تیم ملی تاکتیک پرسینگ را به منطقه یک سوم تهاجمی برد که این ها نشان می دهد کارلوس کی روش در تیم ملی یک گام جلوتر رفته است و دیگر نمی خواهد تاکتیک دفاع و ضد حمله را به نمایش بگذارد. نه اینکه تیم ملی در بازی با اروگوئه دفاع نکرد بلکه دفاع را به مترها جلوتر برد و از همه مهمتر سعی می کرد با گردش توپ در خطوط مختلف زمین زمان مالیکت را افزایش دهد که این هم نوعی دفاع کردن است. زمانی که شما توپ را در اختیار دارید حریف قادر به حمله نیست و این به نوعی حفاظت از دروازه خودی است.
همان طور که تیم ملی، اروگوئه را شکست داد با این سبک از بازی می تواند با جسارت و شهامت در برابر دیگر تیم ها ظاهر شود و به نتایج درخور تحسینی دست پیدا کند. تیم ملی با این سبک از بازی حتی اگر ببازد هم تحسین خواهد شد چرا که این نوع از بازی شجاعانه است و منجر به خلق موقعیت های خطرناک روی دروازه حریف با بازی ترکیبی می شود.
یورگن کلیزمن زمانی که سرمربی تیم ملی آمریکا شد به نکته جالبی اشاره کرد؛ او در اولین جلسه تمرین خطاب به بازیکنان تیمش گفت: دفاع کردن بس است. وقت آن است که شما در اختیار داشتن توپ و بالا بردن مالکیت را هم آزمایش کنید.
الان هم درست زمانی است که کارلوس کی روش و تیم ملی باید تاکتیک دفاع و ضد حمله را رها کنند. دستاورد فوتبال دفاعی را در دو جام جهانی قبلی دیدیم. نهایت یک مساوی در برابر پرتغال اما اگر تیم ملی با فوتبال رو به جلو شبیه نمایشی که در برابر اروگوئه داشت به دور بعدی جام جهانی صعود کند دست بکار بزرگ و فراموش نشدنی و تاریخی می زند و این بهتر از دهها تساوی در برابر تیم های بزرگ و اسمی است.
