خبرگزاری مهر - محمدعلی صفاریان*: موضوع از آنجایی شروع شد که گشت امنیت اخلاقی پلیس، مهسا امینی را در مقابل پارک طالقانی با پوششی غیرعرفی می‌بیند و او را برای آموزش، اخذ تعهد و اطلاع به خانواده به مرکز پلیس در خیابان وزرا منتقل می‌کند. مهسا در این مرکز دچار حمله قلبی می‌شود و در نهایت در بیمارستان کسری جان خود را از دست می‌دهد.
این اتفاق دستمایه ناآرامی‌ها و اغتشاشات اخیر در کشور شد. حملاتی که نوک پیکان را به سوی پلیس گرفت و بدترین اقدامات علیه نیروی انتظامی را از سوی برخی رقم زد. اما در این میان توجه به چند گزاره بسیار مهم مغفول ماند.
۱. پلیس اصولاً در هیچ‌کجای دنیا قانونگذار نیست. اگر قانونی اشتباه است، نقص دارد یا دارای ضعف است، صرفاً پلیس مجری آن است. لذا نمی‌توان گفت پلیس چرا فلان فرد را دستگیر کرد، چرا گشت امنیت اخلاقی را تعطیل نمی‌کند یا چرا در موضوعات گوناگون دخالت و برخورد می‌کند. پلیس مجری است و تکلیف قانونی وی، اجرای قانون است.
۲. آنچه که می‌توان به عنوان نقد به پلیس وارد کرد، نفس اجرای قانون نیست بلکه نحوه برخوردهای سلیقه‌ای نیروهای پلیس در اجرای قانون است. می‌توان اینگونه گفت که چرا پلیس با رفتار خاصی، قانون را اجرا کرده است. به عنوان مثال برخی رسانه‌ها گفتند مهسا مورد ضرب و جرح قرار گرفته است که پلیس نیز به سرعت با انتشار تصاویر دوربین مداربسته این موضوع را رد کرد.
۳. اما مهمترین موضوع نسیان و فراموشی برخی از مردم است. مردم ایران در تمام دوران‌ها نشان دادند که همیشه قدردان خدمات و زحمات دستگاه‌ها و افراد خدمتگزار نظام هستند. اما معدود افرادی پیدا می‌شوند که با ژست طلبکارانه همیشه در کنار انکار خدمات و زحمات افراد، آنها را مورد مواخذه نیز قرار می‌دهند. در این رهگذار بد نیست نگاهی بیندازیم به خدماتی که مجموعه نیروی انتظامی در همین ماه‌های گذشته برای مردم انجام داده است:
تصاویری که اخیراً از حملات بی‌محابای عده‌ای شورشگر به افراد پلیس، تجهیزات و خودروهای آنها در فضای مجازی دست به دست می‌شود، واقعاً دردناک است. از سویی نجابت و صبوری افراد نیروی انتظامی با توجه به قدرتی که دارند مثال‌زدنی است. سوال اینجاست اگر در کشوری مانند آمریکا که به زعم برخی افراد مهد آزادی است! حتی در بحران و اغتشاش عده‌ای آنگونه به خودروهای پلیس حمله کنند، پلیس‌های ایالات متحده سکوت می‌کنند؟ هنوز حادثه «جورج فلوید» از خاطره‌ها محو نشده است. هنوز بدترین برخوردهای پلیس آمریکا با مردمان معترض جنبش وال‌استریت از حافظه تاریخ پاک نشده است. این اغتشاشگرانِ روزهای اخیر ایران که پیروی آمریکا هستند، گویی پلیسی می‌خواهند مانند پلیس‌های ایالات متحده نه نجیبانی از جنس نیروی انتظامی ایران. جرم این آشوبگران، عصیانِ نسیان یا گناه فراموشی است.
مردم ایران همیشه قدردان فداکاری‌ها و از خودگذشتگی‌های نیروی انتظامی هستند و این خدمات را فراموش نخواهند کرد.
* تحلیلگر مسائل اجتماعی
