به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما؛ به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، جنگل‌های کتانجک (کلپ) در زیر دریا‌ها همچون جنگل‌های خشکی هستند و نقش مهمی در تنوع زیستی محلی و جذب دی اکسید کربن مضر از جو دارند.
تحقیقات انجام شده دانشگاه نیو ساوت ولز بر لزوم احیاء زیستگاه‌های کتانجک زیر آب تاکید می‌کند.
دانشمندان علوم دریایی در دانشگاه نیو ساوت ولز می‌گویند این گیاهان کمتر شناخته شده در یک سوم خطوط ساحلی جهان زندگی می‌کنند.
به گفته دانشمندان دانشگاه نیو ساوت ولز، جلبک‌های دریایی قهوه‌ای معروف به کتانجک زیستگاه صد‌ها میلیون گونه آبزی هستند و همچون درختان روی خشکی، نقش مهمی در جذب کربن دارند که عامل گرمایش و تغییرات آب و هوایی جهانی است.
دانشمندان زنگ خطر را به صدا درآورده اند. آن‌ها می‌گویند نشانه‌های بسیار روشنی وجود دارد که جنگل‌های کتانجک در مقیاس جهانی به سرعت در حال نابودی هستند.
افراد زیادی زیر آب نمی‌روند، بنابراین عموم مردم تا حد زیادی از وضعیت اسفناک آن بی اطلاع هستند.
کتانجک برای زنده ماندن به آب خنک و غنی از مواد مغذی نیاز دارد، بنابر این گرم شدن اقیانوس‌ها و موج گرمای پی در پی موجب کاهش این جلبک‌های ارزشمند شده است.
یکی دیگر از دلایل نابودی تدریجی این جلبک ها، تکثیر خارپشت‌های دریایی است که از آن تغذیه می‌کنند.
تیمی از دانشمندان دانشگاه نیو ساوت ولز که تلاش می‌کنند به احیای جنگل‌های کتانجک کمک کنند، اخیرا نخستین مطالعه گسترده در مورد تلاش‌های جهانی برای احیای جنگل‌های کتانجک را منتشر کردند.
این نظرسنجی که در برگیرنده ۱۶ کشور، ۲۶۰ پروژه احیاء و ۳۰۰ سال کار است، نشان می‌دهد که احیاء این جلبک‌ها چگونه در طول زمان پیشرفت داشته است.
قدیمی‌ترین پروژه به سال ۱۷۱۸ در شمال ژاپن در جزیره هوکایدو برمی‌گردد، جایی که یک راهب محلی به روستاییان دستور داد تا به منظور رشد جنگل‌های کتانجک بیشتر برای برداشت و فروش، سنگ‌هایی را به اقیانوس بیندازند.
این تحقیق در حال حاضر یکی از طرح‌های پایه اصلی برای احیاء فعلی و آتی این جلبک هاست.
آرون ایگر، مدیر برنامه اتحاد جنگل کتانجک، می‌گوید: «ما تاریخچه غنی این پروژه‌ها را در سرتاسر جهان، فرهنگ‌ها و کشور‌های مختلف پیدا کردیم. همه به دلایل مختلف به دنبال احیای جنگل‌های کتانجک و جنگل‌های دریایی خود بودند، اما کار‌های مشابه زیادی برای تحقق آن انجام داده اند.»
حفاظت از کتانجک فقط برای سلامت اقیانوس‌ها مهم نیست بلکه پیامد‌های بسیار گسترده‌ای دارد.
آرون ایگر در ادامه افزود، «آن‌ها فوق العاده مولد هستند، بنابر این یک جنگل کتانجک می‌تواند در یک روز بیش از سی سانتی متر رشد کند. شما می‌توانید یک روز غواصی کنید، روز دیگر برگردید و جنگل کتانجک نسبت به روز قبل از بازوی من بلندتر می‌شود. بنابراین، این نوع رشد به معنی آن است که مقدار زیادی کربن از جو جذب می‌شود و این عامل مهمی در محدود کردن انتشار گاز دی اکسید کربن خواهد بود.»
به گفته آدریانا ورگس، استاد زیست بوم دریایی دانشگاه نیوساوث ولز، جنگل‌های کتانجک از نظر اقتصادی نیز برای استرالیا بسیار ارزشمند هستند، زیرا زیستگاه خرچنگ‌های صخره‌ای و ابلونی‌ها هستند که غذا‌های دریایی محبوبی به شمار می‌روند.
بنابراین، هنگامی که جنگل کتانجک نابود می‌شوند، این گونه‌ها نیز ناپدید می‌شوند که می‌تواند به معنای فروپاشی کل ماهیگیری باشد.
