به گزارش بهداشت نیوز، نفس عمیق (دیافراگمی)، یک شیوه سریع آرام کردن بدن است. تنفس عمیق، سطح برانگیختگی بدن را به سرعت کاهش می‌دهد و اثر آرام بخش بر کل بدن دارد.
روش‌های انجام تنفس عمیق
ابتدا در جایی که احساس راحتی می‌کنیم، دراز بکشیم و بدن خود را در وضعیت آرامی قرار دهیم.
یک دست را روی قفسه سینه و دیگر را روی شکم در قسمت ناف قرار دهیم.
وقتی عمل دم را انجام می‌دهیم باید دستی که روی شکم قرار دارد بالا بیاید و وقتی بازدم را انجاممی دهیم دستمان پایین برود و شکم صاف شود. دست روی قفسه سینه باید در دم و بازدم ثابت بماند.
حالا نفس بگیریم و هوا را به آرامی به درون ریه‌هایمان بفرستیم و تا چهار بشماریم.
سپس به آرامی هوا را از ریه‌ها خارج کنیم.
عمل دم و بازدم را چند بار تکرار کنیم.
فقط روی تنفس خود تمرکز کنیم و اجازه ندهیم افکار دیگری وارد ذهن مان شود.
اگر احساس سرگیجه می‌کنیم این کار را متوقف کنیم (احتمالاً بیش از حد عمیق یا سریع نفس می کشیم).
تنفس عمیق را به مدت پنج دقیقه و دو بار در روز انجام دهیم.
تکنیک آرمیدگی یا ریلکسیشن نیز با کاهش ضربان قلب، فشار خون و کند شدن تنفس باعث کاهش استرس و تنش عضلات می‌شود.
انجام تکنیک آرمیدگی
مکانی راحت و آرام را برای تمرین انتخاب کنیم.
زمانی از روز را برای تمرین در نظر بگیریم که احساس آرامش بیشتری می‌کنیم.
به پشت دراز بکشیم و با روی یک صندلی راحت بنشینیم.
به آرامی نفس بکشیم و سپس عضلات مختلف بدنمان را به ترتیب شل کنیم.
از سر شروع کنیم و پایین بیاییم تا به نوک انگشتان برسیم.
پیشانی را شل کنیم و ابروها، پلک‌ها، زبان و ناحیه گلو، تمام قسمت‌های صورت، گردن، دست‌ها از قسمت بالای دست تا نوک انگشتان.
همچنان به تنفس آرام و منظم خود ادامه دهیم.
سپس عضلات ناحیه شکم و بعد نشیمنگاه، ران، زانو، ساق پا، کف پا و انگشتان پا را شل کنیم.
دقت کنیم که چگونه با هر بار نفس عمیق و شل کردن یک قسمت بدن، به حالت آرامش می رسیم.
به تنفس آرام ادامه دهیم.
آرمیدگی عضلانی را دو بار در روز انجام دهیم. تنفس عمیق و آرام سازی یک مهارت است و یادگیری آن نیاز به زمان دارد.
تکنیک آرمیدگی و تنفس عمیق را ابتدا در موقعیت‌های عادی، تمرین کنیم و پس از کسب مهارت در موقعیت‌های تنش زا از آن استفاده کرده و خود را آرام سازیم.
