آشنایی با دشت لار+عکس

پارسینه دوشنبه 06 بهمن 1399 - 11:04

راه های دسترسی:دشت لار از ۵ مسیر قابل دسترسی است:۱-مسیر جاده هراز و پلور (بهترین مسیر) از بزرگراه بابایی وارد جاده هراز شوید. از رودهن و بومهن رد شوید. گردنه امامزاده هاشم را پشت سر بگذارید. بعد از مدتی دماوند را میبینید. حدود ۱۰ دقیقه که رانندگی کنید میرسید به پلور. در سمت چپ خود دنبال مجسمه طلائی کوهنورد بگردید.مسیر فرعی که مجسمه با دست خود نشان میدهد را در پیش بگیرید. مسیر فرعی را بدون پیچیدن به چپ و راست ادامه دهید تا بعد از حدود ربع ساعت برسید به محیط بانی سد لار ۲- مسیر گردنه قوچ خانی: از رودهن و بعد از روستای آردینه رد شوید و نیم ساعت در جاده خاکی رانندگی کنید تا برسید به دشت لار. خوبی این مسیر این است که بعد از رسیدن، درست وسط دشت هستید. ۳- مسیر گرمابدر: با ماشین تا فشم و روستای گرمابدر بروید. از محیط بانی تا گردنه خاتون بارگاه را یا پیاده بروید یا با ماشین عشایر. بعد از کمی پیادهروی به نزدیکی چشمه دوبرار میرسید. ۴- مسیر افجه: برای طی این مسیر باید کوهنوردی کنید. این مسیر یک مسیر مالرو قدیمی است که از روستای افجه میگذرد ۵- مسیر صعب العبور روستای امامه: این مسیر مورد استفاده مرتعداران بومی است. دشت لار که مدتهاست به پارک ملی لار تغییر نام داده، دشتی است بکر و پر شقایق. این دشت شقایق از تهران خیلی دور نیست (۷۰ کیلومتر) و همانطور که در نقشه زیر میبینید دقیقا کنار لواسان واقع شده است

در محدوده دشت لار منطقه مسکونی وجود ندارد، اما محل رفت و آمد و ییلاق عشایر است. دشت لار به دلیل حیات وحش غنی از سال ۵۴ به پارک ملی لار تغییر نام داده و از سال ۶۱ به این سو به یک منطقه حفاظت شده تبدیل شد. از سال ۷۰ هم از ۱۵ خرداد تا ۱۵ شهریور منطقه شکار ممنوع اعلام شده است. دشت لار از شمال به کوه‌های شهرستان نور مازندران از شرق و شمال شرق به کوه دماوند، از جنوب شرق به ایرا، شهرستان دماوند و پلور مازندران از جنوب به افجه و امامه و لواسان بزرگ و از غرب به خاتون بارگاه و گرمابدر کشیده شدهاست. عنوان دشت لار در سال ۵۴ به عنوان پارک ملی لار تبدیل شد. وسعت لار در حدود ۷۳۵۰۰ هکتار است. کوه لار در همسایگی خاوری این دشت، بخشی از ارتفاعات البرز مرکزی است.

رشته شمالی پس از تشکیل گردنه کهو (سفیدآب) در شمال قریه گرمابدر از توابع رودبار قصران به دو رشته شمال غربی و جنوب شرقی منشعب میشود که بخش شمال غربی آن با تشکیل قلل تخت خرس و سه سنگ، در جهت غرب امتداد مییابد و قله عظیم دماوند را پدیدمیآورد. بخش جنوب شرقی آن نیز پس از امتداد در دشت لار، قلل معروف هفتسران را به وجود میآورد. بخش جنوبی این کوه‌ها که همان خط الرأس اصلی است، در جنوب دشت لار امتداد دارد و پس از تشکیل قلل مهرچال، آتشکده، ریزان، سیاه چال و ماز در جهت شمال شرقی به کوه‌های خنسک و شادکوه متصل میشود. رود لار پس از سدلار در پلور به هراز میپیوندد. بخشی از آب سد لار از راه تونل آب بر کلان به تهران فرستاده میشود. اگر اهل کوهنوردی باشید دشت لار راست کار شماست.

این منطقه بین کوه‌هایی احاطه شده است که مانند نگهبان از آن محافظ میکنند؛ کوه‌هایی مثل:کوه دماوند، کوه دیو آسیاب، کوه یخ کمر، کوه گل زرد، کوه پهنک، کوه زرشکی، کوه کمردشت، کوه نمک کوسر کوه سیاه چال، کوه آرو برارو، کوه اسب کلک، کوه کافر راه، کوه کبود. رود‌های رود لار، رود دیو آسیاب، رود سفیدآب، رود ورارود، رود الرم، چهل بره، آب امام پهنک، آب سیاه چال در این منطقه جاری هستند. دشت لار پر است از گونه‌های جانوری. مهمترین این جانوارن شاید ماهی قزل آلای خال قرمز باشد که هم در رودخانه و هم در سد لار یافت میشود. قزل آلای خال قرمز لار یکی از نادرترین آبزیان به شمار میرود. جانوران این دشت ماهی قزل آلای خال قرمز ماهی بومی کشور کانادا بوده که در دوران پهلوی جهت تکثیر به این دشت منتقل شده. افعی البرزی، افعی دماوندی، بزمجه، مارمولک، روباه، گرگ، خرس قهوهای، پلنگ، گراز، کل و بزکوهی، قوچ و میش، آهو، موش صحرایی، قورباغه، لاکپشت، واشه، شهباز، عقاب، کبک، کبک دری، خفاش هستند. به جز قزل آلا، دشت لار پر است از انواع گونه‌های پرندگان. به طوری که صد گونه پرنده در این پارک ملی یافت میشود. از مهمترین گونه پرندگان دشت لار، عقاب طلایی است که در ایران فقط در این ناحیه زندگی میکند. زندگی عشایر از دیگر دیدنی‌های جذاب دشت لار است. عشایر دشت لار از شهر‌های ورامین و پیشوا در استان تهران هستند و دشت لار ییلاق تابستانیشان است.

آبشار سفید آب دشت لار یکی از جا‌های دیدنی دشت لار است. این آبشار از طریق روستای ایرا یک مسیر ماشین رو دارد؛ یک جای خوب برای گذران تعطیلات خانوادگی. بهترین زمان بازدید و سفر به دشت لار از ۱۵ خرداد تا ۱۵ شهریور هر سال است. چرا که در دیگر ایام سال به علت زاد و ولد حیوانات، عبور وسایل نقلیه موتوری ممنوع است.

البته اگر با پیادهروی مشکلی نداشته باشید، برای ورود به دشت در دیگر ایام سال باید وسیله خود را در محیط بانی پارک کرده و تا دشت را پیاده بروید. از محیط بانی تا سد لار دو کیلومتری راه است. ۵ کیلومتر تا رودخانه دلیچای و ۱۰ کیلومتر هم تا رودخانه سفید آب طی میکنید. از سفید آب هم ۲۰ کیلومتر را که پیاده بروید میرسید به پست تفرجگاهی انتهای سد. این نکته را در نظر بگیرید که در دشت لار آنتن موبایل وجود ندارد. اگر تابستان به اینجا میروید، یادتان باشد که از سایه خبری نیست. پس کلاه لبه دار و کرم ضد آفتاب حتما به کارتان میآید. آب آشامیدنی در دشت وجود ندارد. حتما با خود آب ببرید. به دلیل وجود انواع مار سمی توقف شبانه توصیه نمیشود. در هر صورت پوشش مناسب در ناحیه پا ضروری است. قبل از سفر اطلاعات لازم را از اداره پارک ملی لار کسب کنید. شماره تماس اداره ۴۳۳۴۲۴۴۱ -۰۱۱ است.