خودروهای رالی هرچند ظاهر گول‌زننده‌ای دارند، اما در حقیقت هیولاهای جان‌سختی‌اند که با پیشرانه‌های توربوشارژ چهار چرخ محرک خود به دل جاده‌های پرپیچ می‌زنند تا طی رقابتی نفس‌گیر هوش و نبوغ تولیدکننده خود را به رخ همه بکشند. حتی اگر مسابقات فرمول یک و NASCAR نتوانند شما را تحت تاثیر قرار بدهند و فکر کنید که هنوز برای تماشای چنین رویدادهایی آنقدر که باید از دنیای مسابقات اتومبیل‌رانی سر در نمی‌آورید، رالی‌ها بی‌شک با سر و صدای گوشنواز و گرد و خاکی که خودروها به پا می‌کنند، بلافاصله چشم شما را می‌گیرند. در این مطلب به 10 مورد از بهترین و جذاب‌ترین خودروهای تاریخ رالی می‌پردازیم.
نیسان 240 RS را به هیچ وجه نمی‌توان جزو خودورهای درخشان رالی در نظر گرفت، اما راننده افسانه‌ای «کالین مک‌ری» (Colin McRae) حداقل یک پیروزی را برای آن رقم زد. این خودروی تنفس طبیعی 240 اسب بخاری که پاسخ نیسان به خودروهای گردن‌کلفت گروه B در دهه 80 به حساب می‌آمد، در بهترین حالت کم‌قدرت بود. با این حال، مک‌ری درحالی که فقط 19 سال سن داشت، در سال 1987 با این خودرو به افتخار اولین پیروزی کلی خود دست پیدا کرد و فردی هم که بعداً همسر او شد به عنوان کمک‌راننده در کنارش حضور داشت. نیسان 240 RS همان خودروهای کم‌سروصدای گروه B بود که کسی توجهی به آن نداشت.
فراری هر چقدر در فرهنگ عامه نماد سوپرکارهای قدرتمندِ پر زرق و برق باشد، در دنیای رالی نام پرتکراری نیست. فراری 308 GTB Gr4 ساخته این خودروساز ایتالیایی و تولیدکننده «میشلوتو» (Michelotto) بعد از اینکه چند فصل موفق را در مسابقات قهرمانی رالی فرانسه و ایتالیا گذراند، با تصاحب جایگاه دوم در رالی Tour de Corse تحت WRC به لطف «ژان-کلود اندروئت» (Jean-Claude Andruet) در سطح جهانی سر و صدای زیادی به پا کرد. همین شد که حالا فراری نامی در بین جذاب‌ترین خودروهای رالی دارد.
فورد اسکورت کازورث (Cosworth) قبل از خداحافظی در سال 1997 موفق شد طی 5 سال 10 بُرد پشت سر هم در رالی قهرمانی جهان یا WRC به دست آورد. حالا هم تعدادی نسخه جاده‌ای تولید شده به خاطر قوانین همگام‌سازی از این خودروی رالی به یادگار باقی مانده است. اسکورت، محبوب دل ماشین‌بازهای شیفته خودروهای کلاسیک، امروزه در خیلی از رالی‌های تاریخی خودنمایی می‌کند.
سیتروئن C4 WRC برای فصل 2007 مسابقات رالی قهرمانی جهان وارد صحنه شد و نتیجه ترکیب طلایی سیتروئن و راننده فرانسوی پرافتخار «سباستین لوب» (Sebastien Loeb)، غوغایی در اواخر دهه 2000 میلادی بود. لوب پشت فرمان C4 در 8 مورد از 15 رویداد همان سال اول در WRC به پیروزی دست پیدا کرد و همچنین صاحب عنوان قهرمانی راننده شد. البته این پایان کار نبود و طی سه سال پس از آن هم به افتخارآفرینی ادامه داد تا نهایتاً سیتروئن هر فصل عنوان ویژه تولیدکننده را به دست آورد. علاوه بر این‌ها، سیتروئن C4 هر 13 دور آسفالت خود طی چهار سال متوالی را با پیروزی پشت سر گذاشت.
تویوتا سلیکا GT-Four WRC از چندین جهت تحول‌آفرین شد. تویوتا اولین خودروساز ژاپنی موفق در عرصه‌ای بود که اروپایی‌ها فرا گرفته بودند و گذشته از این، سلیکا طی 6 سال حضور خود در WRC مجموعاً 30 پیروزی را برای این شرکت به ارمغان آورد. البته سلیکا یادآور رسوایی بزرگی است که در تاریخ تویوتا باقی مانده است.
تویوتا در سال 1995 با دستکاری توبوشارژر خود سعی در افزایش قدرت این خودرو داشت ولی در نهایت دست آن رو شد. به طور دقیق‌تر، توربوشارژر این شرکت به همان محدودساز الزامی برای مسابقات مجهز بود و وقتی خارج از پیشرانه بود کاملاً عادی به نظر می‌رسید، اما وقتی روی خودرو نصب می‌شد، به شکل نامحسوسی فضا را برای ورود 25 درصد هوای بیشتر و در نتیجه افزایش قدرت پیشرانه فراهم می‌کرد. تویوتا سلیکا GT-Four با همین داستان تقلب روشده خود به یکی از فراموش‌نشدنی‌ترین خودروهای رالی تاکنون تبدیل شده است.
فولکس واگن پولو یکی از موفق‌ترین خودروهای رالی تاریخ WRC به حساب می‌آید که ظرف 4 سال به 43 پیروزی و 37 جایگاه اول تا سوم دیگر دست پیدا کرد و در همه فصل‌ها عناوین قهرمانی راننده و تولیدکننده را به خانه برد. «سباستین اوژیه» (Sebastien Ogier) طی این سال‌ها قدرت‌نمایی کرد و البته گفتنی است که فولکس واگن برای معرفی پولو WRC عجله به خرج نداد و قبل از اینکه این خودرو را راهی مسابقات کند، بیش از 2 سال را صرف توسعه آن کرد. خوشبختانه این خودروساز آلمانی ثمره این رویکرد خود را هم دید و پولو پس از برد در دومین مسابقه فصل ابتدایی خود، مسیر پر از افتخارش را شروع کرد.
فورد فوکوس RS WRC عمری را در میادین رالی قهرمانی جهان گذرانده و با 11 سال حضور در این مسابقات از 1999 تا 2010، یکی از رکورددارها در این زمینه است. هرچند این خودروی رالی آمریکایی طی این بازه زمانی دستخوش تغییرات و اصلاحات زیادی در زمینه طراحی نظیر کاهش وزن بدنه و افزودن اجزای آیرودینامیک جدید شد، اما بسته کلی آن دست‌نخورده باقی ماند. فوکوس RS WRC با هدایت راننده‌هایی مثل کالین مک‌ری، «مارکوس گرونهولم» (Marcus Gronholm) و «میکو هیروونن» (Mikko Hirvonen) موفق به کسب 44 برد طی 173 رویداد WRC شد.
کمتر برندی مثل سوبارو به رالی گره خورده است. این خودروساز ژاپنی در زمینه بیشترین بُرد برای یک مدل خودرو و تولیدکننده جزو رکورددارانِ بالای جدولی به شمار می‌رود و طرفداران پر و پا قرصی که سال‌ها جمع کرده است به هیچ وجه قابل چشم‌پوشی نیست. خودروی پرزور ایمپرزا با اولین پیروزی خود در سال 1994 با هدایت «کارلوس سینز» (Carlos Sainz) از همان ابتدا قدرت خود را به رخ همه کشید. ایمپرزا، محبوب همیشگی دل تماشاچیان ذر طول 14 سال حضور درخشان خود مجموعاً 46 بُرد به علاوه 3 عنوان ویژه تولیدکننده را به کارنامه سوبارو اضافه کرد.
لانچیا دلتا گروه A، موفق‌ترین خودروی رالی دنیا پدیده‌ای شکست‌ناپذیر بود. دلتا که یکی از ثمره‌های فرعی دوران به پایان رسیده گروه B بود، طی سلطه 6 ساله خود در رالی قهرمانی جهان دست‌نیافتنی ماند و عنوان ویژه تولیدکننده هر سال و 4 قهرمانی راننده را به دنبال آورد. لانچیا دلتا گروه A روی هم رفته 46 بُرد را به نام خود ثبت کرد و در این زمینه فقط سوبارو ایمپرزا بود که به پای آن می‌رسید، اما باید چندین سال دیگر از پس رقبای سرسخت خود بر می‌آمد. به همین خاطر، لانچیا دلتا یکی از خودروهای برتر رالی است که کمتر خودرویی شبیه به آن وارد عرصه شده است.
آئودی کواترو خودرویی استثنائی بود که وجه رالی را متحول کرد و بی‌شک یکی از مهم‌ترین خودروهای رالی بر شمرده می‌شود. خودروساز آلمانی آئودی پیشگام سیستم‌های دو دیفرانسیل یا تمام چرخ محرک در WRC شد و درحالی که نواقص گروه B فراموش‌نشدنی داشت رفع و رجوع می‌شد، افسانه‌ای‌ترین هیولای تاریخ رالی را خلق کرد.
کواترو با بهره‌گیری از یک پیشرانه 5 سیلندر خطی با خروجی بیش از 450 اسب بخار و سیستم چهار چرخ محرک تحول‌آفرین، 10 پیروزی در WRC کسب کرد و علاوه بر دستیابی به سه مقام اول در مسابقه «پایکس پیک» (Pikes Peak) رکوردهایی را شکست. با پایان ناراحت‌کننده گروه B آئودی کواترو هم به انتهای مسیر خود رسید ولی برای همیشه تاریخ‌ساز شد.
227227
