به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: وبسایت کانتر پانچ در تحلیلی به قلم «رمزی بارود روزنامه‌نگار آمریکایی (سردبیر سابق «میدل‌ایست‌آی» و معاون سابق سردبیر سایت الجزیره) نوشت: روسیه مدعی است ایالات متحده در جنگ اوکراین به‌طور مستقیم درگیر است اما آمریکا انکار می‌کند. دو هفته قبل «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا در بازدید از پایتخت اوکراین وعده بسته نظامی و مالی دیگری به ارزش نزدیک به ۳ میلیارد دلار برای اوکراین و چند کشور دیگر در شرق اروپا را داد. به گزارش نیویورک تایمز، حمایت مالی ایالات متحده به اوکراین از ۵۴ میلیارد دلار فراتر رفته است. مجموع کمک‌های عمدتا نظامی غرب به اوکراین در فاصله ۲۴ فوریه تا ۱۶ آگوست از مرز ۱۰۰ میلیارد دلار گذشته است.
می‌توان در عملیاتی شدن چنین زرادخانه عظیم نظامی‌ای، دخالت لژیونی از کارشناسان نظامی، مربیان و مهندسان را تصور کرد. آخرین بسته واشنگتن شامل صدها میلیون دلار کمک نظامی مانند سامانه موشکی توپخانه‌ای با تحرک بالا هیمارس است. تسلیحات بیشتری نیز در راه هستند. بلینکن گفته بود پرزیدنت بایدن مادامی که لازم باشد از مردم اوکراین حمایت خواهد کرد».
با این وجود، روس‌ها توهم ندارند که حمایت نظامی ایالات متحده از اوکراین صرفا به ارسال سلاح یا به معاملات مالی محدود شده باشد. پیش از این وزارت دفاع روسیه آمریکا را متهم کرد که به‌طور مستقیم در درگیری در اوکراین دخالت دارد. بیانیه‌این وزارتخانه با استناد به اعتراف «وادیم اسکیبیتسکی» معاون اداره اطلاعات وزارت دفاع اوکراین بود که به روزنامه «دیلی تلگراف» گفت واشنگتن حملات موشکی از طریق هیمارس را هماهنگ می‌کند».
این اولین‌بار نیست که روسیه آمریکا را به دخالت مستقیم در جنگ متهم می‌کند. در واقع، در اوایل ۲۵ مارس، «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه گفت که غرب علیه روسیه جنگ تمام‌عیار اعلان کرده است.
لاوروف به تمام جنبه‌های این جنگ ترکیبی واقعی اشاره کرد از جمله تحریم‌های بی‌سابقه‌ای که قرار بود کمر اقتصاد روسیه و اراده نیروهای نظامی آن را بشکند. از آن زمان تاکنون تحریم‌های غرب و آمریکا علیه روسیه از مرز ۱۰۰۰۰ تحریم فراتر رفته است که در درگیری‌های مدرن رقمی بی‌سابقه است. هم چنین، از آن زمان ماهیت دخالت آمریکا در جنگ تغییر کرده است.
نوع تسلیحاتی که برای اولین‌بار توسط واشنگتن در اختیار کی‌یف قرار گرفت به سرعت از سلاح‌هایی با قابلیت‌های دفاعی با دسترسی محدود به سلاح‌هایی با قابلیت تهاجمی با سیستم‌های توپخانه دوربرد از جمله هیمارس و M۲۷۰ تبدیل شد.
زمانی که تسلیحات آمریکایی توسط کارشناسان نظامی آمریکایی تهیه و به‌کار گرفته می‌شود و زمانی که حرکت نیروهای روسی توسط مختصات ماهواره‌ای آمریکایی رصد می‌شود به راحتی باید به این نتیجه رسید که آمریکا واقعا در حال جنگ مستقیم با روسیه است. این موضوع با این واقعیت تقویت می‌شود که ایالات متحده از تمام تخصص خود در جنگ اقتصادی استفاده می‌کند تخصصی که در سالیان گذشته علیه عراق، کوبا و سایر کشورها نیز به کار گرفته و اکنون برای ویران کردن اقتصاد روسیه اعمال کرده است. با این وجود، چرا آمریکا از پذیرش این که درگیر جنگ مستقیم علیه روسیه است خودداری می‌ورزد؟
دولت‌های متوالی ایالات متحده هنر شرکت در درگیری‌های نظامی را بدون اعلام رسمی مداخله و حضور آمریکا در نبرد به حد کمال رسانده‌اند. از آنجایی که ایالات متحده در اواسط دهه ۱۹۵۰ میلادی جنگ طولانی خود را در ویتنام آغاز کرد درگیر بسیاری از درگیری‌های نظامی دیگر شد که عمدتا مخفی نگه داشته می‌شدند. این جنگ‌های اعلام نشده کارزارهای بمباران مخفی توسط دولت نیکسون در کامبوج را شامل می‌شدند که منجر به کشته شدن ۱۰۰۰۰۰ نفر شد.
با هدف محدود کردن قدرت رئیس‌جمهور ایالات متحده برای انجام جنگ بدون اطلاع دادن به نمایندگان کنگره آن نهاد قانونگذاری قطعنامه اختیارات جنگی در سال ۱۹۷۳ میلادی را تصویب کرد که به‌عنوان قانون اختیارات جنگ نیز شناخته می‌شود.
علی‌رغم وتوی رئیس‌جمهور وقت آمریکا اکثریت دو سوم کنگره موفق شد این قطعنامه را به قانون تبدیل کند. با این وجود، دولت‌های پیاپی آمریکا راه‌هایی را برای دور زدن آن قانون پیدا کردند از جمله دخالت ایالات متحده در بمباران یوگسلاوی در سال ۱۹۹۹ میلادی و جنگ ایالات متحده علیه لیبی در سال ۲۰۱۱ میلادی.
در واقع، در جریان اقدام نظامی علیه لیبی بود که عبارت «رهبری از پشت» به وفور استفاده شد. به نظر می‌رسید آمریکایی‌ها راه درخشانی برای درگیر شدن در جنگ پیدا کرده‌اند و در عین حال از پیامدهای سیاسی پرهزینه آن اجتناب می‌ورزند. به این ترتیب، اوباما می‌توانست در چندین جنگ شرکت کند بدون این که او را یک رئیس‌جمهور جنگ افروز یا مداخله‌گر خطاب کنند.
برای درک گستردگی جنگ‌های اعلام نشده و جاری آمریکا از گزارش اول جولای سایت «اینترسپت» (فعال در عرصه روزنامه نگاری تحقیقی و افشاگرانه؛ م.) که داده‌ها را با استفاده از قانون آزادی اطلاعات به دست آورده بود شگفت‌زده می‌شوید.
این اولین تایید رسمی بود مبنی بر آن که دست‌کم ۱۴ عملیات نظامی آمریکا معروف به برنامه e127 در سال ۲۰۲۰ میلادی در خاورمیانه و منطقه آسیا و اقیانوسیه فعال بوده و در فاصله سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰ میلادی کماندوهای آمریکایی ۲۳ عملیات جداگانه را انجام داده‌اند. بنابراین، حتی اگر ایالات متحده وارد نبرد مستقیم علیه روسیه شود احتمال اعلام جنگ تقریبا صفر است. بنابراین، میزان دخالت ایالات متحده را تنها می‌توان از روی شواهد موجود در حوزه میدانی متوجه شد.
واشنگتن این جنگ‌ها را «رهبری از پشت»، «جنگ نیابتی» یا «جنگ هیبریدی» می‌نامد و اکنون یکی از طرفین جنگ ویرانگر در اوکراین است؛ کشوری که بهای سنگینی را برای تمایل ایالات متحده به منظور باقی ماندن در جایگاه تنها ابرقدرت جهان می‌پردازد.
