به گزارش همشهری آنلاین، دکتر مصطفی جلالی‌فخر که از منتقدان قدیمی سینمای ایران است و همزمان به کار پزشکی هم مشغول، در صفحه شخصی خود در اینستاگرام زیر عنوان «جشن خاکستری فیلم فجر» نوشت: «جشنواره فیلم فجر؟ نوشته بودم خوب است در صورتی که فروکش کردن کرونا پابرجا بماند و حداکثر با یک‌پنجم ظرفیت و با رعایت کردن حداکثری و واقعی پروتکل‌ها، فقط برای اهالی رسانه برپا شود. هر چند بابت همین نظر هم بسیار شماتت شدم؛ هم از طرف همکاران درمان، هم از سوی دوستان سینمایی.
در روزهای اخیر به وضوح شاهد افزایش ابتلا و خطر کرونای انگلیسی هستیم و بسیاری از دست‌اندرکاران، از جمله وزیر بهداشت، هشدار داده‌اند که امکان غافلگیری دوباره و ورود به پیک چهارم وجود دارد. در همین شرایط متزلزل، مسئولان جشنواره فیلم فجر خبر از نمایش فیلم در سینماهای مردمی داده‌اند و حتی اخبار تاییدنشده نگران‌کننده شنیده شده که تعداد زیادی کارت رسانه در حال صدور است.
آیا باز هم شاهد پیشی گرفتن تعاملات سیاسیِ پشت پرده بر ضرورت سلامت مردم هستیم؟ آیا حق داریم برای اعلام زنده ماندن سینما مرگ آدم‌ها را «پِرتیِ کار» قلمداد کنیم؟ به ویژه وقتی می‌توان منکر شد که از کجا معلوم در سینما گرفته‌اند. ستاد مقابله با کرونا هم تا این لحظه سکوت کرده و تنها به اظهار امیدواری کلی دکتر جهانپور بسنده شده است.
به عنوان پزشکی که به صورت ملموس در جریان کرونا قرار دارم، نسبت به شعله‌ور شدن دوباره کرونا همزمان با روزهای جشنواره فیلم فجر نگرانم. لجبازیِ مرگباری است که بخواهیم به هر قیمت این جشن سینمایی را برگزار کنیم. حتی نمایش فیلم در سینمای رسانه هم ممکن است باعث تلفات انسانی شود، چه برسد به تصمیم هولناک بازگشایی سینماهای مردمی. در حالی که همه مطمئن هستیم پروتکل‌ها به صورت موثر رعایت نخواهند شد و عزم و ضمانتی هم برای نظارت جدی بر این کار وجود ندارد. جز جشنواره ونیز هیچ جشنواره دیگری در دنیا، جرات برپایی در شرایط کرونا را نداشته است.
بودجه کلانی برای جشنواره فیلم فجر در دسترس و ممکن است باعث این سوء تفاهم شود که شرط جذب این پول‌ها، برپایی جشنواره به هر شکل و با هر عارضه است. کاش بتوانیم کمی از هیاهوی برگزاری به هر قیمت دور شویم و دل‌مان برای رنج و جانِ مردم بسوزد.
باید بتوانیم هوشمندانه و عاقبت‌اندیش موقعیت‌سنجی کنیم و درست‌ترین تصمیم را بر اساس شرایط موجود بگیریم. الان و با توجه به نگرانی‌های جدی، بهترین چاره نمایش فیلم‌ها صرفا برای هیات داوران و اعلام نتایج است. کشتی سینما با برگزار نشدن یک دوره جشنواره به گل نخواهد نشست و کاری نکنیم که خاطره تلخی در تاریخ سینمای ایران به‌جا بماند.»
