به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما؛ به نقل از خبرگزاری رویترز، فشار‌ها بر این کشور واقع در جنوب شرق آسیا برای توضیح دادن در این باره که یکی از بدترین بلایای جهان چطور روی داده افزایش یافته است. خشونت از دیرباز، ویژگی فوتبال اندونزی به ویژه در جاکارتا، پایتخت بوده است. در عین حال، فاجعه روز شنبه در شهری کوچک در جاوه، این مشکل را مورد توجه قرار داده است. آندا وهیونی، خواهر بزرگ دو پسر به نام‌های احمد کاهیو، ۱۵ ساله و محمد فارل ۱۴ ساله که پس از گرفتار شدن در ازدحام جمعیت، جان باخته اند، گفت: «من و خانواده ام فکر نمی‌کردیم اینطور شود.»
وی در مراسم تشییع جنازه برادرانش در روز یکشنبه افزود: «آن‌ها عاشق فوتبال بودند، اما هرگز فوتبال را به صورت زنده در ورزشگاه کنجوروهان تماشا نکردند، این اولین بار بود.»
خبرگزاری دولتی آنتارا با استناد به آمار‌های وزارت توانمندسازی زنان و حمایت از کودکان اعلام کرد این پسر‌ها جزو ۱۷ کودک کشته شده بودند.
یک مقام این وزارتخانه گفت: «هفده کودک جان باختند و هفت کودک مداوا شدند، اما احتمال افزایش این ارقام وجود دارد.»
روزنامه اندونزیایی کوران تمپو، دوشنبه یک صفحه اول به رنگ سیاه با عنوان «تراژدی فوتبال ما» در وسط صفحه منتشر کرد. فهرست کشته شدگان نیز با رنگ قرمز چاپ شده بود. درگیری مرگبار روز شنبه در حالی رخ داد که تماشاگران وحشت زده سعی کردند از ورزشگاه مملو از جمعیت پس از پرتاب گاز اشک آور توسط پلیس فرار کنند. پلیس به طرف هواداران تیم شکست خورده مهمان که به وسط زمین آمده بودند، گاز اشک آور شلیک کرد تا آن‌ها را متفرق کند.
تیم میزبان آرما اف سی بازی را با نتیجه ۳-۲ به پرسبایا سورابایا واگذار کرده بود، اگرچه مقامات گفته بودند که به دلیل نگرانی‌های امنیتی، برای هواداران پرسبایا بلیط صادر نشده است. فیفا، نهاد حاکم بر فوتبال جهان که از مقامات فوتبال اندونزی درخواست گزارشی درباره این حادثه کرده است، گفت این حادثه «روزی تاریک برای همه افراد دخیل» بود.
بر اساس مقررات ایمنی فیفا، نباید از سلاح گرم یا «گاز کنترل جمعیت» در مسابقات استفاده شود. پلیس و مقامات ورزشی اندونزی برای بررسی حادثه‌ای که در زمره مرگبارترین بلایای ورزشگاه در جهان قرار دارد، به شهر مالنگ اعزام شده اند. فیل رابرتسون معاون مدیر بخش آسیایی دیده بان حقوق بشر مستقر در نیویورک دوشنبه گفت: «همه کسانی که مسئول این فاجعه هستند، صرف نظر از موقعیت یا سمت خود باید پاسخگو باشند.»
او در بیانیه‌ای افزود: «برای پلیس ملی و فدراسیون فوتبال اندونزی کافی نیست که تحقیقات را خودشان انجام دهند، زیرا ممکن است وسوسه شوند که مسئولیت کامل مقامات دخیل را کم‌اهمیت جلوه دهند یا تضعیف کنند.»
