از وزیر ارتباطات پرسیده‌اند: کی وضعیت اینترنت به حالت عادی برمی‌گردد؟ گفته من نمی‌دونم!
معلمی به وزیر آموزش و پرورش گفت: دو دقیقه به حرف من گوش بدهید. گفته من وقت ندارم!
توان و مسئولیت وزیر علوم هم که در فاجعه دانشگاه صنعتی شریف به تمامی معلوم شد.
وزارت کار و رفاه اجتماعی، بعد از سه ماه بی‌وزیری و رد گزینه‌اش در مجلس، حالا حتی سرپرست هم ندارد و زیرمجموعه‌اش، که صاحب بزرگترین شرکت‌های اقتصادی کشور است، معلوم نیست چطور می چرخد!
وزیر امورخارجه تبدیل به وزیر تشکر شده است: تشکر بابت آزادی حاجی ایرانی، دریافت تشکر بابت آزادی باقر نمازی، تشکر از عراق بابت میزبانی اربعین، تشکر از پوتین بابت حمایت از عضویت ایران در سازمان شانگهای... و لابد تشکر از هواپیمایی بابت حمل و نقل سوغاتی‌های نیویورک.
وزیرهای اقتصاد، صمت و مسکن یک گوشه نشسته اند و از زندگی لذت می‌برند. با حال و روز فعلی کشور، کسی کاری به کارشان ندارد و از زیر بار انتقادها و احتمال استیضاح نجات پیدا کرده اند.
بقیه دولت هم که مشغول آرام کردن اعتراض‌ها هستند و گل کاشته‌اند! چه وضعیت گهرباری داره دولت انقلابی این روزها. چشم دشمنان دربیاد!
بیشتر بخوانید :
