به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از پایگاه خبری فیز، ذرات ریز پلاستیک ناشی از تجزیه بطری‌ها، کیسه‌های پلاستیکی و حتی مواد آرایشی وارد خاک و آب می‌شوند. آن‌ها چرخه‌های شیمیایی را مختل می‌کنند و موجب صدمه به سلامتی زیست بوم و آلبودگی محیط زیست‌های آبی و خاکی و در نهایت وارد هوا می‌شوند و می‌توانند به ریه‌ها آسیب بزنند.
یک تحقیق جدید که در نشریه نیچر نانوتکنولوژی منتشر شده حاکی از این است که فرآیندی که در همه جای جهان توسعه یافته و هر روز روی می‌دهد موجب تسریع پراکندگی هوایی این ذرات میکرو و نانو پلاستیکی و این موجب خطری برای سلامتی انسان و محیط زیست می‌شود.
سرپرستی این پژوهش را الکساندر لاسکین استاد شیمی تحلیلی در کالج علوم دانشگاه پردو آمریکا برعهده داشت. وی با استفاده از شیوه‌های تحلیلی شیمیایی نمونه‌های گرفته شده محیطی را آنالیز کرد تا مشخص کند که دقیقا چه چیزی در هوا وجود دارد.
در این مورد، آنچه که در هوا وجود دارد نانو پلاستیک‌های آئروسل شده (aerosolized) بود که پیش از این نادیده گرفته شده بود.
منشا این مساله در هر شهری در زیر زمین قرار دارد و در واقع در فناوری مورد استفاده برای تعمیر لوله‌های فاضلاب است. وقتی یکی از این لوله‌ها دچار شکستگی می‌شود، گزینه‌های تعمیر عبارت از حفر چاله دور آن برای جایگزینی بخش خراب و یا برخورد با آن مانند شریان قلبی انسان و قرار دادن یک «استنت» است.
لاسکین در این خصوص توضیح داد: آن‌ها برای این کار چیزی مانند یک جوراب بزرگ آغشته به رزین را وارد لوله می‌کنند و این کار موجب رفع نشتی بدون نیاز به حفاری می‌شود.
وقتی که قطعه وارد شده را با استفاده از بخار تحت فشار متورم می‌کنند، هیچ کنترلی روی انتشار‌های بعدی نیست و مشخص شد که این کار موجب آلودگی زیادی می‌شود و در هر جایی که از این فناوری استفاده می‌شود منابع نامشخص و قابل ملاحظه‌ای از این میکروپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها وجود دارد.
تا پیش از این دانشمندان بر این گمان بودند که تنها مسیر ورود پلاستیک به هوا این است که پلاستیک تجزیه شده در معرض باد قرار بگیرد، اما این تحقیق نشان داد که این فناوری نیز موجب ورود نانوپلاستیک به هوا می‌شود.
این تحقیقات موجب هشدار‌ها و ارائه توصیه به شهرداری‌ها و شرکت‌های خدمات فنی و سازمان‌های بهداشت عمومی درباره چگونگی کاهش آلودگی‌های محیطی ناشی از این شیوه تعمیر لوله‌ها و محافظت بهتر از کارگران شده است.
