پرنده میش مرغ ، گونه نادری است که در آذربایجان غربی زیست می‌کند و متاسفانه در آخرین سرشماری، آمار آن به کمتر از ۴۰ پرنده رسیده و در معرض خطر انقراض است.
میش مرغ بزرگترین پرنده ایران است و شباهت زیادی به بوقلمون دارد. طول بدن آن به یک متر و وزنش به بیش از ۱۵ کیلوگرم می‌رسد. این پرنده دارای گردن و پا‌های کشیده و پر‌های رنگارنگ است. هم اکنون دشت سوتاو بوکان مهم‌ترین زیستگاه پرنده میش‌مرغ در کشور است. این مکان به دلیل شرایط مطلوب و منحصر بفرد خود به مهم‌ترین زیستگاه پرنده نادر میش‌مرغ در سطح کشور تبدیل شده‌است. دشت‌های سر سبز و گسترده، کشت زارها، مراتع بدون درخت، مزارع دیمی تنها جایی است که می‌توان گله‌هایی از این پرنده سنگین وزن رادر آنجا مشاهده کرد.
آن‌ها در دسته‌های بزرگ و به صورت گروهی زندگی می‌کنند. میش مرغ‌ها لانه‌های خود را بر روی زمین می‌سازند. نواحی آرام و خلوت جایی است که این پرندگان دوست دارند تا در آن زندگی کنند یعنی برای لانه سازی و اسکان خود زمین‌های پست و دشت‌های دیمی را بیشتر ترجیح می‌دهند.
علت اینکه دوست دارند در فضا‌های بازتر و بدون درخت زندگی کنند این است که آن‌ها بیشتر روز را بر روی زمین می‌نشینند. پس اگر محل زندگی آن‌ها در فضای گسترده و بی درختی نباشد بدون شک از خطر و حمله احتمالی درندگان در امان نخواهند بود. جالب است بدانید که میش مرغ‌ها هر جایی را که برای زندگی انتخاب کنند، تدابیر امنیتی خاصی را در نظر می‌گیرند. نگهبانی از گله کاری است که میش مرغ‌های نر آن را به نوبت بر عهده می‌گیرند تا در برابر خطرات احتمالی محفوظ بمانند.
