به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وبگاه وزارت خارجه آمریکا، وزیرخارجه آمریکا با رئیس جمهوری آذربایجان به صورت تلفنی گفتگو کرد.
خبر گفتگوی «آنتونی بلینکن»، وزیرخارجه آمریکا با «الهام علی اف»؛ رئیس جمهور آذربایجان را «ند پرایس»، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد.
پرایش با انتشار بیانیه‌ای در این ارتباط گفت: «آنتونی جی بلینکن وزیر امور خارجه امروز با الهام علی اف رئیس جمهور آذربایجان گفتگو کرد. وزیر بلینکن از گام‌های مثبت آذربایجان و ارمنستان برای دستیابی به یک توافق صلح پایدار، از جمله گفتگوهای مستقیم اخیر بین وزرای خارجه و رهبران دو کشور، ابراز قدردانی کرد.»
در ادامه بیانیه سخنگوی وزارت خارجه آمریکا آمده است: «وزیر بلینکن از آزادی ۱۷ اسیر جنگی آذربایجان در ارمنستان در ۴ اکتبر استقبال کرد و از رئیس جمهور علی اف خواست تا به گام‌های مشخص برای حمایت از روند صلح ادامه دهد.»
به گفته پرایس، در این گفتگوی تلفنی بلینکن بر حمایت ایالات متحده از مسائل دوجانبه در روابط جمهوری آذربایجان و ارمنستان از جمله در موضوعات تعیین مرزهای مشخص، ارتباطات حمل و نقل، بازیابی و شناسایی افراد مفقود شده، بازگشت بازداشت شدگان و سایر مسائل تاکید کرد.
وزیرامور خارجه آمریکا در گفتگوی تلفنی خود با الهام علی اف، همچنین بر اهمیت بحث در مورد حقوق و امنیت برای ساکنان قره باغ کوهستانی و لزوم حفظ آتش بس و تمرکز بر توافق از طریق مذاکره به عنوان تنها راه رسیدن به صلح پایدار تاکید کرد.
با وجود بازپس‌گیری منطقه قره باغ از ارمنستان اما تحرکات نظامی آذربایجان خبر از پروژه بزرگ‌تری برای منطقه قفقاز می‌دهد. علی‌اف در جدیدترین اظهارات خود قره باغ و دالان زنگزور را دو مسئله ملی آذربایجان معرفی کرده است. همچنین باکو در موضع‌گیری بی‌سابقه اعلام کرد که مرزهای ۱۹۱۹ (ویلیام تامسون) را به رسمیت می‌شناسد! این اظهارات به معنای برنامه آذربایجان برای اشغال جنوب ارمنستان و قطع مرزهای میان ایران و ارمنستان (دروازه ورود به اروپا) است.
به گزارش مهر، در میانه تشدید بحران میان جمهوری آذربایجان و ایروان، سفر ماه گذشته نانسی پلوسی رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به ایروان خبر از برنامه و اهداف راهبردی واشنگتن در منطقه قفقاز جنوبی می‌دهد. نخستین هدف آمریکایی‌ها از حضور فعال در مناقشات منطقه قفقاز گسترش دامنه نفوذ ناتو در این منطقه است. پیمان آتلانتیک جنوبی پس از حضور در گرجستان به دنبال ایجاد جای پا در باکو و ایروان است. بی‌شک عدم توجه روسیه به پیمان‌های نظامی- امنیتی با ارمنستان و شکست این کشور در جنگ قره باغ، دلیل محکمی برای تمایل دولتمردان این کشور برای تمایل به غرب ایجاد خواهد کرد.
دومین هدف آمریکا از حضور در منطقه قفقاز تکمیل کریدور انرژی از دریای خزر به سمت جنوب اروپا است. بی‌شک منابع هیدرو کربن این منطقه می‌تواند بخشی از فشار روسیه بر قاره اروپا را کاهش دهد. اما سومین هدف واشنگتن از افزایش مداخله در تحولات این منطقه ایجاد پایگاه در مرزهای شمالی ایران و مرزهای جنوبی روسیه است تا از این طریق بتواند ضمن رصد اطلاعاتی تحرکات نظامی- امنیتی این دو کشور، در هنگام نیاز پایگاهی برای مداخله در امور داخلی تهران- مسکو در اختیار داشته باشد.
