به نقل از ساینس‌دیلی، نتایج بررسی جدید نشان داده است که تا سال ۲۱۰۰ افزایش متوسط سطح دریا حاصل از افزایش دمای جهانی ۱۰۰ فرودگاه را زیر سطح متوسط دریا و ۳۶۴ فرودگاه را در معرض خطر سیل قرار می‌دهد.
تا سال ۲۱۰۰ عدم سازگاری مناسب منجر به ایجاد اختلالات عمده در این زمینه خواهد شد، یعنی اگر متوسط افزایش دمای جهانی بیش از این باشد، بیش از ۵۷۲ فرودگاه در معرض خطر قرار خواهند گرفت.
دانشمندان دانشگاه نیوکاسل استرالیا خطر ایجاد اختلال در مسیرهای پرواز درنتیجه افزایش خطر سیل به علت بالا آمدن سطح دریا را الگوبرداری کردند.
پروفسور ریچارد داوسون و آرون یسودیان از دانشکده مهندسی دانشگاه نیوکاسل موقعیت بیش از ۱۴ هزار فرودگاه در سراسر جهان و قرار گرفتن آن‌ها در معرض موج طوفان برای سطح فعلی و آینده دریا را تجزیه‌وتحلیل کردند.
محققان همچنین ارتباط پذیری فرودگاه‌ها و مراقبت پرواز و سطح حفاظت از سیل را در حال حاضر و قبل از شیوع بیماری کووید- ۱۹ بررسی کردند.
آنان رتبه‌بندی جهانی از فرودگاه‌های در معرض خطر افزایش سطح دریا را تهیه‌کرده‌اند که خطر جاری شدن سیل ناشی از افزایش شدید سطح دریا و تأثیرات آن ازنظر اخلال در پرواز را در نظر می‌گیرد.
فرودگاه‌ها در اروپا، آمریکای شمالی و اقیانوسیه در معرض خطر قرار دارند، به‌طوری‌که فرودگاه‌های شرق و جنوب‌شرقی آسیا و اقیانوس آرام در فهرست ۲۰ فرودگاه با بالاترین خطر قرار دارند.
فرودگاه بین‌المللی سووارنابومی (Suvarnabhumi) بانکوک در تایلند (BKK) و شانگهای پودونگ چین (PVG) در صدر این فهرست قرار دارند و این در حالی است که فرودگاه لندن سی‌تی انگلیس در معرض بیشترین خطر قرار دارد.
پروفسور داوسون گفت: «این فرودگاه‌های ساحلی برای شبکه هواپیمایی جهانی اهمیت بسزایی دارند و تا سال ۲۱۰۰ بین ۱۰ تا ۲۰ درصد تمام‌مسیرها در معرض اختلال قرار خواهند گرفت؛ بنابراین، افزایش سطح دریا هزینه‌های قابل‌توجهی از خسارت و اختلال، خطر جدی برای جابجایی مسافران و حمل‌ونقل جهانی ایجاد خواهد کرد.»
علاوه بر این، برخی از فرودگاه‌ها برای مثال در جزایر کم ارتفاع، نقش مهمی در زندگی اقتصادی، اجتماعی و پزشکی افراد دارند.
موارد سازگاری برای فرودگاه‌های ساحلی شامل افزایش حفاظت از سیل، افزایش زمین و جابجایی است. پروفسور داوسون افزود: «هزینه سازگاری در چارچوب مخارج زیرساخت‌های جهانی ناچیز خواهد بود. بااین‌حال، سرعت‌بالا آمدن سطح دریا، منابع اقتصادی محدود یا فضای مناسب در برخی از مناطق برای مکان‌های جایگزین برخی از فرودگاه‌ها عملی نخواهد بود.»
نتایج این بررسی در مجله Climate Risk Management منتشرشده است.
انتهای پیام
