به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، تیمی از محققان دانشگاه پرینستون، دانشگاه تگزاس در سن آنتونیو و دانشگاه وایکاتو، آزمایشگاه ملی لس آلاموس و موسسه تحقیقات جنوب غربی، ساختارهای موج دار را در بخشی از فضا در مرز منظومه شمسی کشف کردند.
این گروه در مقالهای که در مجله Nature Astronomy منتشر کرده اند، تجزیه و تحلیل دادههای کاوشگر وویجر یک و وویچر ۲ و همچنین کاوشگر مرز بین ستارهای ناسا (IBEX) را که دور زمین میچرخد، برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ماهیت فضا در مرز خورشید تشریح کردند.
بنا بر گزارش تارنمای اخبار علمی « فیز» ، تحقیقات قبلی نشان داده است که در لبههای منظومه شمسی، نقط هایی وجود دارد که سرعت باد خورشیدی به حدی کاهش مییابد که صدا می تواند حرکت کند که به آن "ضربه خروجی" می گویند.
بر اساس این تحقیقات همچنین نشان داده شد که نقطهای وجود دارد که در آنجا باد خورشیدی قادر به عقب راندن فشار ناشی از فضای بین ستاره ها نیست که به آن خورمرز (هلیوپاز) می گویند.
هر دو کاوشگر فضایی وویجر از این مرز عبور کرده و وارد فضای بین ستارهای شده اند و با انجام این کار، دادههای حسگر را بازگرداندند. همچنین، ناسا کاوشگر IBEX را در سال ۲۰۰۹ به مدار پرتاب کرد که هدف آن بررسی ویژگیهای مرزهای منظومه شمسی است.
محققان با تجزیه و تحلیل دادههای هر سه منبع، متوجه تغییر ناگهانی فشار ناشی از بادهای خورشیدی در سال ۲۰۱۴ شدند و از این رویداد در مقیاس زمانی نسبتاً کوتاهی برای مطالعه شکل هلیوپاز و ضربه خروجی استفاده کردند. آنها توانستند اتمهای خنثی پرانرژی را که هنگام برخورد بادهای خورشیدی با بادهای بین ستاره ها به وجود می آیند، اندازه گیری کنند.
آنها از آنجا که برخی از اتمها توانستند به فضای بین ستارهای بگریزند و برخی دیگر به منظومه شمسی بازگشتند، از این دادهها به عنوان شکلی از مکان یابی کیهانی استفاده کنند.
دانشمندان به مدل سازی این دادهها دریافتند امواج عظیمی در نواحی مرزی شکل گرفته است. آنها همچنین تغییرات مهمی را در فاصله تا هلیوپاز پیدا کردند که نشان میدهد شکل آن یکنواخت نبوده و به دلایل نامعلومی به طور مداوم در حال تغییر است.
این پژوهشگران امیدوارند با استفاده از دادههای ارسال شده از کاوشگر جدیدی که در سال ۲۰۲۵ پرتاب میشود، نکات بیشتری درباره مرز منظومه شمسی کسب کنند. این کاوشگر قادر خواهد بود اندازه گیری انتشار اتم خنثی را با دقت بیشتری ارسال کند.