تقویت نقش سازمان آزادی بخش فلسطین به عنوان تنها نماینده قانونی مردم فلسطین، تسریع در انتخابات سراسری ریاستی و قانونگذاری در نوار غزه و کرانه باختری از جمله شهر قدس تا یک سال بعد از امضای این بیانیه، فعال کردن سازوکار دبیران کل گروههای فلسطینی، پیگیری پایان دادن به دودستگی، تحقق وحدت ملی و شراکت سیاسی ملی از جمله مفاد بیانیه گروههای فلسطینی در الجزایر است و به منظور اجرای موثر این بیانیه یک تیم کاری الجزایری و عربی نظارت بر اجرا و پیگیری بندهای این توافقنامه را با همکاری طرف فلسطینی برعهده خواهد داشت.
همچنانکه از دل بیانیه الجزایر برمی آید گروههای فلسطینی راه حل دموکراتیک را برای تقویت وحدت داخلی انتخاب کرده اند و قرار است ظرف یک سال آینده سه انتخابات برای تعیین اعضای شورای ملی، شورای قانونگذاری و ریاست تشکیلات خودگردان برگزار شود که انتخابات آن ها سالها و در مواردی دههها به تاخیر افتاده است.
حرکت دموکراتیک در اصل با مشارکت حماس در انتخابات شورای قانون گذاری سال ۲۰۰۷ اغاز شد، اما با نپذیرفتن پیروزی حماس در این انتخابات از سوی تشکیلات خودگردان (که با تحریک و تشویق رژیم صهیونیستی و طرفهای غربی اعم از امریکایی و اروپایی صورت گرفت) این روند برای مدتی متوقف شد و عملا در طی ۱۵ سال گذشته دو دولت و حاکمیت جداگانه یکی به رهبری حماس بر غزه و دیگری با حاکمیت فتح و تشکیلات خودگردان بر کرانه باختری شکل گرفت و هریک راه مستقل خود را در پیش گرفتند که هرچند در مواردی موفقیت آمیز بود، اما در سطح کلان با منافع کلان فلسطینیها در تشکیل دولت واحد به پایتختی قدس تعارض داشت و اتفاقا رژیم صهیونیستی از این دوگانگی حاکمیتی حداکثر بهره برداری را در جهت پیشبرد سیاستهای توسعه طلبانه خود بعمل میآورد. همچنین این دوگانگی حاکمیتی مانع از این شده است که بتوان بین قدرت دفاعی و بازدارندگی بی نظیرحماس و گروههای فلسطینی در غزه و توان دیپلماسی فتح و تشکیلات خودگردان در کرانه باختری هم افزایی ایجاد کرد و از آن در جهت منافع کلی فلسطینیها استفاده کرد.
بر این اساس در صورتی که نشست الجزایر و سازوکار پیشنهادی آن بتواند به یگانگی حاکمیتی در جامعه فلسطینی بینجامد هم میتواند جلوی سوء استفادههای رژیم صهیونیستی را از اختلافات داخلی فلسطینیها بگیرد و هم اینکه موقعیت فلسطینیها را در نبردهای سرنوشت ساز جاری تقویت کند. هرچند گروههای مقاومت فلسطینی در سایه دستیابی به قدرت بازدارندگی توانسته اند نوار غزه را از گزند اشغالگریهای مجدد رژیم صهیونیستی نجات دهند، اما این رژیم برای اشغال مجدد کرانه باختری وارد عمل شده است و یکی از اهداف عملیات موج شکن اشغال گام به گام کرانه باختری در پوشش تعقیب مبارزان فلسطینی است. این بدین مفهوم است که این رژیم دیگر برای تشکیلات خودگردان و گروه سازشکار هیچ اهمیت و نقشی قائل نیست و تنها هدفش ازامضای سازش ایجاد تفرقه و اختلاف در داخل فلسطینیها بوده است.
براین اساس همچنانکه اغاز سازش یکی از عوامل اصلی ایجاد اختلاف بین فلسطینیها بوده است اکنون شکست سازش نیز میتواند به عنوان عامل وحدت تلقی شود. از این دید سازشکاران سابق در معرض انتخاب بین دو گزینه قرار دارند: یا اینکه برای همیشه به حاکمیت و اشغال رژیم صهیونیستی بر کرانه باختری تن دردهند و یا اینکه با تجدید نظر در رویکرد قبلی به عرصه مقاومت برگردند و وحدت داخلی را به عنوان مهمترین سرمایه فلسطینیها سامان دهی بکنند.
به تازگی دو عرصه جدید در مقاومت باز شده است که هر دو میتواند پشتوانهای برای نشست الجزایرباشد: نخست گسترش خودجوش دامنه مقاومت به کرانه باختری و رشد روز افزون آن و دوم مقاومت کشورهای عربی از جمله الجزایر در قبال موج جدید عادی سازی روابط میان رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی در پوشش آنچه که توافقنامههای ابراهیمی خوانده میشود. از این دید آن چه در الجزایر رخ داد میتواند با استقبال دیگر کشورهای عربی نیز همراه شود و بار دیگر حمایت از فلسطین را به اولویت و گفتمان کشورهای عربی تبدیل کند.
احمد کاظم زاده
