جشن عروسی مهمترین و به یادماندنیترین مراسم زندگی هر فردی است. جشنی که در آن عروس ستاره مجلس است و مانند الماس میدرخشد. بخش مهمی از درخشش عروس در شب میهمانی بر میگردد به انتخاب لباس عروس. چند سالی است صنعت مد و فشن توسعه پیدا کرده است و شاهد مزونهای تخصصی در این زمینه هستیم که از طراحی تا دوخت لباس عروس را بر عهده دارند.
شیوع ویروس کرونا تمامی مراسمها را تحت شعاع قرار داد و بسیاری از عروس و دامادها منتظر برگزاری مراسم عروسی شدند. حالا با بازگشایی تالارهای پذیرایی به خصوص پس از ماههای محرم و صفر بازار عروسیها را داغ کرد. فروشندگان و مزونهای دوخت لباس عروس یکی ازصدها واحدهای صنفی بودند که در زمان تعطیلی تالارهای پذیرایی، خسارت زیادی را متحمل شدند. امروز وضعیت این واحدهای صنفی با دو سال گذشته کمی متفاوت شده است. از گرانی مواد اولیه جهت دوخت لباس عروس تا اجاره بهای واحدهای صنفی موضوعاتی است که علی رغم چرخش مجدد چرخ فعالیت این واحدها، گرانی را به خریداران این محصول تحمیل کرده است.
کوچه رفاهی؛ کوچه بالایی مهران و برلن در محدوده خیابان سعدی، بورس مزون لباس عروسی است. این کوچه را نو عروسان و آقا دامادها جهت خرید و یا کرایه لباس جشن یک شب به یاد ماندنی انتخاب میکنند.
لباس عروس ۱۰۰ میلیونی شاید برای خیلی از افراد قابل باور نباشد اما برای کسانی که دنبال تهیه سور و سات عروسی هستند چیزی قابل درک است. پای برندهایی همچون «پرونوویاس»، «پیوگان»، «یومز فشن»، «جیلیانس»، «سن پاتریک»، «اسپوزابلا»، «دمتریوس»، «سامی»، «وایت سال»، «کدنا» و برند عربی «ازیاء» به بازار لباس عروس ایران باز شده و لباسهایی از جنس ساتن، ابریشم، تافته و… با قیمتهای چند دهمیلیونی نخستین گزینه خرید عروس و دامادها شدهاند که برای استفاده یک شب اصلا قابل درک نیست.
اگر به دنبال متفاوت بودن و اهل اسراف و هزینههای گزاف هستین سری به برجهای الهیه بزنید البته که باید از قبل وقت بگیرید و منتظر باشید تا متخصصان و طراحان لباس شما را بپذیرند. داستان مصرفگرایان به همین جا ختم نمیشود و عطش دیده شدن این قشر، افتتاح مزونهای خانگی را موجب شده است؛ مزونهایی که خدمات و لباسهای خاصی را به قیمتهای تا صدمیلیونی عرضه میکنند.
کمی آن طرفتر در شهر با زوج هایی روبهور میشوید که در پی اجاره لباس عروسهای ارزان قیمت هستند. از شمال تهران که پایینتر بیاییم در جنوب تهران به بازار عبدل آباد و امامزاده حسن میرسیم که قیمتها بسیار پایین تر از مزونهای بالای شهر است؛ در بازار عبدلآباد خبری از قیمتهای میلیونی نیست و اجاره بهترین لباس عروس موجود نیز از یک میلیون تومان فراتر نمیرود. در این بازار «استوک فروشی» و «تاناکورا» هم برای خود داستانی داشت. در این سمت شهر میتوان با قیمتی که صرف خرید تنها لباس عروس میشود جشن عروسی گرفت.
بازار نازیآباد که بازار دوم تهران به حساب میآید همیشه شلوغ است و پاییز و تابستان نمیشناسد. اگر خانمها از جلو مغازههای متنوع بازار دوم نازیآباد رد شوند، نمیتوانند از دیدن زرق و برقشان چشمپوشی کنند؛ یکی طلافروشی و دیگری لباسعروسفروشی! در این بازار میتوان هم لباس عروس با قیمت مناسب پیدا کرد و هم لباس عروسهای ۱۲۰ میلیون تومان.
از مغازهها و بازارها که خارج شویم با یک جستوجو در شبکههای اجتماعی با مزونهایی آشنا میشویم که کارهای اروپایی زیبایی انجام میدهند. حتی با این تبلیغ که نیازی به مراجعه حضوری نیست و مدل دلخواه خود را به واتساپ بفرستید و از ما مشاوره رایگان بگیرید مشتری جذب میکنند.
بعد از گشتی در شهر و مزونهای اینترنتی به این نتیجه میرسیم که آیا واقعا انجام اینچنین هزینهها برای عروس دامادها اجبار است یا اگر از هزینههای اضافی جلوگیری کنند نمیتوانند زندگی خوبی داشته باشند. این هزینهها باعث بیعلاقگی جوانان به ازدواج خواهد شد. اما شاهد این هستیم که مزونها و طراحان لباس عروس هر روز بیشتر میشوند و و حتی جوانانی که میخواهند با هزینه کم و مناسب به خرید بپردازند، با بیان این که یک شب است و عروس باید مثل الماس بدرخشد عروسها را ترغیب به خرید لباسهای میلیونی میکنند.
بیشتر بخوانید:
۲۱۷ ۲۵۶