خودروهای فرمول یک با ۱۱۰ لیتر بنزین از نوع E۱۰ راهی رقابت اصلی می‌شوند. این سوخت پیشرفته‌ی بدون سرب، ترکیبی از ۹۰ درصد بنزین اکتان بالا با ۱۰ درصد اتانول است که توسط شرکت نفتی شل (Shell)، اسپانسر رسمی بنزین F۱، در اختیار تیم‌ها قرار می‌گیرد. همچنین یکی از المان‌های موثر در طراحی پیشرانه ماشین‌های فرمول یک هم هماهنگی با سوخت E۱۰ است.
اما چرا تیم‌ها، رقابت را با سوخت کمتری آغاز نمی‌کنند تا در طول مسابقه، وزن کمتر و در نتیجه سرعت بیشتری داشته باشند؟ این در حالی است که با انجام این کار، استراتژی‌های زیادی وارد مسابقه می‌شود و استراتژیست‌ها باید حجم بنزین هر تیم را به صورت جداگانه حدس بزنند؛ در نتیجه، رقابت‌های فوق العاده هیجان انگیزتری را خواهیم داشت!
به رقابت‌های هیجان انگیز تقویم ۱۹۹۴ و مسابقه گرند پری آلمان برویم. جوز ورشتپن، پدر مکس ورشتپن (راننده تیم ردبول و قهرمان جهان در سال ۲۰۲۱)، در سال ۱۹۹۴ به عنوان راننده ذخیره برای تیم بنتون (Benetton) مسابقه می‌داد تا اینکه همه چیز در رقابت فرمول یک ۱۹۹۴ آلمان به یک فاجعه تبدیل شد. او برای سوخت گیری مجدد به پیت استاپ آمد اما جدا شدن لوله بنزین از ماشین فرمول یک او و دمای بالای لاستیک‌ها، ناگهان همه چیز را به آتش کشید. خوشبختانه تمام اعضای گاراژ و جوز ورشتپن از لباس‌های ضد آتش استفاده می‌کردند و آسیب شدیدی ندیدند اما همین موضوع کافی بود تا FIA کمی نگران شود!
فیلیپه مسا (راننده افسانه‌ای فراری) در رقابت سنگاپور ۲۰۰۸ هم دچار چنین حادثه‌ای شد که خوشبختانه به آتش سوزی نرسید.
۵۸۵۸
