روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: روزنامه گلوبال‌تایمز با اشاره به رفتار کلاهبردارانه آمریکا با اوکراین نوشت: آمریکا واکنش سردی به درخواست اخیر اوکراین برای عضویت در ناتو داشت. چرا که به اوکراین، به‌عنوان کشوری نگاه می‌کند که باید به نیابت از واشنگتن با روسیه بجنگد و بنابراین، چیزی بیش از گوشتِ دم توپ برای آمریکا نیست.
موج کمک‌های مالی و تسلیحاتی آمریکا به اوکراین نیز صرفا جهت پیشبرد این دستورکار عملیاتی می‌شود. ولادیمیر زیلِنسکی به تازگی گفته که وی عضویت فوری و سریعِ کشورش در پیمان ناتو را دنبال می‌کند. با این وجود، این موضع‌گیری رئیس‌جمهور اوکراین، با استقبال سرد جیک سالیوان مشاور امنیت ملی آمریکا روبه‌رو شد که گفت اکنون زمان مناسبی جهت عضویت اوکراین در ناتو نیست و طرح درخواست عضویت اوکراین در سازمان مذکور بایستی در زمان دیگری انجام شود.
پیامِ سالیوان این بود که آمریکا به عضویت اوکراین در سازمان ناتو نیازی ندارد با این حال، شدیدا به این کشور نیاز دارد تا دست به اقدام علیه روسیه بزند و دستور کارهایش را علیه مسکو به پیش ببرد.
آمریکا روند اعطای کمک‌های خود به اوکراین را متوقف نخواهد کرد.
با این حال، اینکه اوکراین دیر یا زود جذب سازمان ناتو شود، مسئله دیگری است. آمریکا هنوز از تمامی ظرفیت‌های اوکراین در راستای منافع خود بهره‌برداری نکرده است. آمریکایی‌ها تا زمانی که روسیه در معادله جنگ اوکراین زمین‌گیر نشود، هیچ تمایلی جهت خاتمه یافتنِ این جنگ ندارند و از اوکراین همه نوع سواری را در راستای منافع خود می‌گیرند.
تنها چیزی که آمریکا به آن به شدت اهمیت می‌دهد، معماری امنیتی است که پس از فروپاشی شوروی در 30 سال قبل بنا کرد. در این چارچوب، اوکراین عملا تبدیل به کشوری شده که در نقش گوشت دمِ توپ برای آمریکا کنشگری می‌کند.
اگر اکنون زمان درست و مناسبی جهت عضویتِ اوکراین در سازمان ناتو نیست، باید این سؤال را مطرح کرد که حقیقتا چه زمانی را می‌توان زمانِ مناسب دانست؟
ساده‌لوحانه است باور کنیم که زمان مناسبِ مدنظر آمریکایی‌ها، پس از پایان جنگ اوکراین است. تنها زمانی که اوکراین به مثابه یک کشور باثبات و شکوفا از حیث اقتصادی که دور از هرگونه منازعه و درگیری باشد ظاهر شود، از منظر آمریکا بهترین زمان جهت عضویت اوکراین در ناتو است.
آمریکا تاکنون بارها و بارها نشان داده که به جای کمک جهت یافتن یک راه‌حل برای پایان یافتن جنگ اوکراین، صرفا به تنش‌آفرینیِ بیشتر در قالب جنگ مذکور تمایل دارد و عملا آتش‌بیارِ معرکه است.
بایدن به تازگی گفته آمریکا کاملا آمادگی دارد تا در کنار متحدان خود در سازمان ناتو بایستد و از هر متر قلمرو کشورهای این سازمان دفاع کند. این سخن بسیار طنز به نظر می‌رسد.
مقام‌های آمریکایی بارها چنین قول‌هایی را داده‌اند و زیرِ حرف‌های خود زده‌اند، زمانی «جیمز بیکر» وزیر خارجه سابق آمریکا به «میخائیل گورباچف» رهبر سابق اتحاد جماهیر شوروی قول داد که ناتو حتی یک متر هم به سمت مرزهای شوروی پیشروی نخواهد کرد.
مسئله‌ای که صرفا جلوه‌ای عینی از دروغ‌های تکراری مقام‌های آمریکایی را به نمایش می‌گذارد.
نباید فراموش کرد که هدف اصلی بایدن در چارچوب معادله جنگ اوکراین، فرسایشی کردنِ این جنگ تا حصول پیروزی برای آمریکاست. در این میان یک نگرانی عمده و محوری وجود دارد و آن این است که مبادا روند درگیری‌ها در چارچوب جنگ اوکراین از کنترل خارج شود.
مقامات اوکراین بر این باورند که راه‌حل محوری جهت خروج از بحران جنگ، عضویت در سازمان ناتو است.
زیلنسکی به تازگی گفته ما متحدان حقیقی و غیررسمی ناتو و به‌دنبال قطعی کردنِ عضویت در این سازمان هستیم. اما مسئله این است که آمریکا این‌گونه فکر نمی‌کند بلکه اوکراینی را می‌خواهد که طعمه‌اش جهت به دام انداختنِ رقبایش باشد.
