به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، داریوش یاری عضو هیات انتخاب آثار داستانی سی‌ونهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران گفت: من این شانس را داشته‌ام که برای پنج یا شش دوره به عنوان عضو هیأت انتخاب، با جشنواره فیلم کوتاه تهران همراهی داشته باشم، در دوره‌های قبل ۴۰ تا ۵۰ فیلم خوب و قابل قبول داشتیم که از میان آن‌ها حدود ۱۰ فیلم شاید ممتاز بودند باقی آن‌ها هم سطحی از کیفیت داشتند که می‌شد با آن‌ها جشنواره‌ای را برگزار کرد، ولی غیر از این تعداد، آثار اساسا آثاری نبودند که بتوان به لحاظ زیبایی‌شناسی، زبان بصری سینما و ایده و داستان درباره آن‌ها صحبت کرد.
وی ادامه داد: آنچه امسال شاهد بودیم این بود که جریان فیلم کوتاه به معنای واقعی رشد کرده است. آن آمار ۸۰ درصد آثار ارسالی غیرقابل دفاع در دوره‌های گذشته جشنواره، در این دوره به ۱۰ تا ۱۵ درصد آثار رسیده بود! حقیقتا باقی فیلم‌های ارسالی، همه آثاری قابل دفاع بودند و در ابعاد مختلف می‌توان آن‌ها را مورد نقد و بررسی قرار داد. در این میان تعدادی از فیلم‌ها هم آثاری هوشمندانه بودند که فیلمسازان‌شان توانسته بودند زبان خاص خود را در آن‌ها پیدا کنند. اگر هر سال تنها ۱۰ عدد فیلم از این جنس داشتیم، امسال آمار این دست آثار هم بالاتر رفته است.
این فیلم‌ساز افزود: اگر در سال‌های گذشته از هزار اثر متقاضی تنها می‌توانستیم درباره ۱۰۰ اثر صحبت کنیم، امسال حداقل درباره ۷۰۰ اثر نشستیم و گفتگو کردیم. یعنی سطح متوسط کیفی آثار تولیدی، واقعا رشد پیدا کرده و ارتقا داشته است.
یاری تأکید کرد: این نکته را از آن جهت مطرح کردم که بگویم اگر برخی دوستان معترض شوند و بگویند چرا فیلم خوب‌شان در جشنواره نبوده است، حق دارند. خود من هم می‌گویم نزدیک به ۷۰۰ فیلم خوب داشتیم که می‌شد درباره آن‌ها حرف زد، اما وقتی صحبت از جشنواره می‌شود، ما با محدودیت‌هایی در پذیرش آثار مواجه می‌شویم و باید تلاش کنیم به یک بسته از فیلم‌ها برسیم؛ بسته‌ای که در یک سال شاید ۵۰ فیلم در آن باشد و در سالی دیگر ۷۰ فیلم. ما هم امسال موظف بودیم که از این تعداد آثار متقاضی، حدود ۵۰ فیلم را برای حضور در جشنواره انتخاب کنیم.
