اسپوتنیک نوشت: بروکسل از زمان آغاز عملیات نظامی ویژه روسیه در اوکراین در اواخر فوریه، همواره به اعمال بسته‌های تحریم علیه مسکو اقدام کرده است. محدودیت‌ها و تحریم‌هایی که منابع انرژی روسیه را هدف گرفته، اما دشواری‌های زیادی را نیز برای خود اروپایی‌ها به بار آورده است، زیرا مسکو، تأمین‌کننده اصلی انرژی برای این بلوک محسوب می‌شود.
رهبران کشور‌های اروپایی در جریان اجلاس روز پنجشنبه در بروکسل، بر سر خرید مشترک گاز به توافق رسیدند، اما از تعیین سقف قیمت برای گاز روسیه ناکام ماندند. این بلوک در ماه‌های اخیر این اقدام را مورد بررسی قرار داده بود، اما واکنش منفی مسکو آن‌ها را از تحقق آن بر حذر داشت، زیرا گازپروم، غول انرژی روسیه قاطعانه اعلام کرد که در صورت تعیین سقف قیمت، از عرضه و تحویل گاز به اروپا خودداری خواهد کرد.
گال لوفت که به طور مشترک ریاست مؤسسه «تحلیل امنیت جهان» را برعهده داشته و مشاور ارشد شورای امنیت انرژی آمریکا محسوب می‌شود، گزینه‌های روی میز اتحادیه اروپا را برشمرد و تشریح کرد که این بلوک چگونه با معرفی و اعمال تحریم‌های جدید علیه مسکو، «اقتصاد خود را در معرض ورشکستگی قرار می‌دهد.»
به نظر شما چرا دستور کار اعمال سقف قیمت برای گاز روسیه به رهبری آمریکا، دوباره به ثمر ننشست؟
-این ایده از همان ابتدا هم خیالی بود. قیمت گاز به قرارداد‌های بلندمدت وابسته است و هرگونه نقض یکطرفه قرارداد، به تعلیق عرضه منجر خواهد شد که متعاقباً به تشدید بحران انرژی در اروپا می‌انجامد.
در صورت توافق بر سر تعیین سقف قیمت، این اقدام چه تأثیری بر قبوض برق کشور‌های اروپا برجای خواهد گذاشت؟
این موضوع به فصل و سطح ذخایر ملی گاز بستگی دارد. اما تحت هر شرایطی، اروپا همچنان در فضایی با نرخ بالای بهای انرژی و عواقب آنی آن بر اقتصاد، سر و کار خواهد داشت.
با توجه به اینکه روسیه به دفعات اعلام کرده که به قیمت ضرر به خودش، گاز نخواهد فروخت، تعیین سقف قیمت، چه تأثیری بر شرایط اجتماعی-اقتصادی اروپا خواهد داشت؟
قیمت بالای انرژی در طولانی‌مدت، عملاً اروپا را «صنعت‌زدایی» می‌کند. اروپا در حال حاضر درگیر خودزنی شده است. بخش تولیدی این بلوک از کورس رقابت خارج خواهد شد و کسب و کار‌ها نیز به مناطقی سازگارتر کوچ خواهند کرد.
اروپا برای جایگزینی گاز روسیه، چه گزینه‌های روی میز دارد؟
در کوتاه مدت، تنها گزینه افزایش استفاده از زغال سنگ و انرژی هسته‌ای است، اما وقتی پای گاز در میان باشد، هیچ گزینه خوبی وجود ندارد.
آیا فکر می‌کنید ممکن است که در شرایط فعلی، سایر عرضه‌کنندگان گاز از جمله نروژ متقاعد شوند که گاز را با بهای پایین بفروشند؟
نروژ پس از روسیه بزرگ‌ترین عرضه‌کننده گاز اروپا بوده و تولیدات خود را افزایش داده، اما وقتی پای قیمت وسط باشد، دیگر عضو اتحادیه اروپا نبوده و از لحاظ قانونی الزامی برای کاهش قیمت فروش گاز ندارد. شاید برای نشان دادن حسن نیت با ارائه تخفیف موافقت کند، اما این تخفیف بار زیادی از قبوض گاز اروپایی‌ها بر نخواهد داشت.
ناتوانی رهبران اتحادیه اروپا در توافق بر سر تعیین سقف قیمت برای گاز، چه جنبه‌های مثبتی برای اروپایی‌ها در بر دارد؟
دولت‌های اروپایی به طور فزاینده رویکرد «اقدام مجزا» را اتخاذ خواهند کرد یا اینکه با خیزش‌های مدنی و آشوب سیاسی مواجه خواهند شد.
مسیر و نقشه راه اتحادیه اروپا برای حل بحران گاز، حاوی مکانیسم اصلاح بازار است تا از این طریق «مراحل افزایش بی‌رویه قیمت گاز، محدود شود»؛ این توافق را چطور ارزیابی می‌کنید؟ آیا این یک راه نجات است؟
مکانیسم اصلاح بازار، معادل خوشایند «یارانه دولتی از طریق افزایش بدهی» است. این کار خودفریبی است و تنها به افزایش تورم و کسری بودجه می‌انجامد.
به طور خلاصه، مثل موش‌های قطبی که به طور دسته‌جمعی خود را به دریا می‌اندازند و خودکشی می‌کنند، اروپایی‌ها هم در مسیر خودکشی اقتصادی هستند. آن‌ها برای کوتاه‌مدت راه‌حلی ندارند و تا وقتی که راه‌حل‌های میان‌مدت خود را به‌کار گیرند، خسارت اقتصادی شدید و غیرقابل برگشتی را متحمل شده‌اند.
