به گزارش «دیلی میل»، این یافته نتیجه تحقیقی به رهبری پژوهشگران دانشگاه ایلینوی است که با تحلیل ویژگیهای حرکات از بازههای پیادهروی ۱۰۳ هزار و ۶۸۳ شرکتکننده به دست آمده است. محققان متوجه شدهاند سرعت گام برداشتن فرد (مدت زمانی که طول میکشد تا فرد مسیر خاصی را طی کند) عاملی برای پیشبینی ریسک مرگ فرد در ۵ سال آینده است. افرادی با ریسک مرگ کمتر در بازه گفته شده، گامهای متوسط تا قدرتمندی بر میداشتند و فعالیتهای نشستنی آنها کمتر بود. این مدل پیشبینی براساس شدت راه رفتن در بازههای کوتاه، یک جانشین موثر برای شدت فعالیت در طول روز است. سرعتسنجهای نصب شده در موبایل میتوانند جهت دستگاه را ردیابی کنند که این امر به نوبه خود اجازه میدهد حرکات کاربر ردیابی شود. این تکنیک توسط چند اپلیکیشن از جمله MoveSpring و MyFitnessPal استفاده شد و محققان با استناد به آنها این فرضیه را بیان کردند که حسگرها میتوانند اطلاعاتی بیش از فعالیت فیزیکی- مانند آنکه چه زمان فرد میمیرد- را پیشبینی کنند. طی پژوهش شرکتکنندگان پرسشنامههایی را درباره وضعیت سلامت فعلیشان پر کردند و در مرحله بعد حسگرهایی پوشیدنی به آنها داده شد تا به مدت یک هفته هنگام راه رفتن استفاده کنند. در بیانیه محققان آمده است: این حسگرها که روی مچ بسته میشدند با حسگرهای موبایل متفاوت هستند. حسگرهای مورد استفاده قادر به استخراج اطلاعات بیشتری درباره شدت پیادهروی از گامهای کوتاه تا بلند (یک نسخه از تست پیادهروی روزانه) هستند.
محققان توانستند بهطور موفقیتآمیز مدلهای پیشبینی کننده ریسک مرگ را تنها با ۶ دقیقه پیادهروی در روز تایید کنند. مدلهای مذکور دادههای حسگر را جمعآوری و با ویژگیهای دموگرافیک معمول ترکیب کردهاند. مولفان تحقیق نوشتهاند: روش مقیاسپذیر ما راهی برای بررسی ملی ریسک سلامت افراد فراهم میکند.
