به گزارش ورزش سه، باشگاه تراکتور در سال ۸۶ توسط کارخانه تراکتورسازی تا مرز انحلال پیش رفت تا اینکه با قراردادی پنج ساله و مشروط به ناصر شفق واگذار شد و در همان سال تیم فوتبال بزرگسالان این باشگاه با سرمربیگری فراز کمالوند به لیگ برتر صعود کرد.
شفق در آن مقطع به دنبال واگذاری امتیاز لیگ برتری تراکتور بود ولی در پایان سال دوم مالکیت این اجازه به او داده نشد تا باشگاه به لشگر عاشورای سپاه منتقل و محمد حسین جعفری نیز بعنوان مدیرعامل منصوب شد. در سال اول مالکیت سپاه، امیر قلعه نویی سرمربی تراکتور شد و میلاد فخرالدینی اولین سرباز بازیکن تراکتور بود و این یعنی تراکتور رسماً تبدیل به یک تیم نظامی شده و دیگر هیچ خبری از ناصر شفق نبود.
چرخه مدیریت نظامی تراکتور تا سال ۹۶ ادامه داشت تا مدیریت این باشگاه به مصطفی آجورلو رسید و در روز تجلیل از خبرنگاران که در تالار شهرداری برگزار شده بود وی پشت تریبون رسماً اعلام کرد که برای واگذاری این باشگاه آماده است و تا پایان فصل نیز شرایط بد مالی و پنجره های بسته، تراکتور را در شرایط بحرانی قرار داد تا بحث واگذاری بصورت جدی مطرح شود و در چنین شرایطی همچنان ادعایی از طرف ناصر شفق مطرح نشده بود تا اینکه در نوروز ۹۷ اسم محمدرضا زنوزی بعنوان خریدار مطرح و در نهایت در خرداد ۹۷ او مالک تراکتور شد.
تراکتور زنوزی در سال اول توفانی ظاهر شد و دوباره مردم را به ورزشگاه یادگار امام کشاند. در همان مقطع ناصر شفق بصورت جدی موضوع را مطرح و مدعی شد که سپاه صرفا تیمداری می‌کرده و مالک نبوده، پس انتقال به زنوزی اشکال دارد. او در آن سال در برخی محافل از درخواست ۲۰ میلیاردی خود خبر داد ولی مطابق انتظار نتیجه ای حاصل نشد تا اینکه شفق اعلام کرد چون این باشگاه توسط یک ارگان نظامی به محمدرضا زنوزی واگذار شده است، پس مصلحت بوده و ادعایی ندارد.
چندین سال از ماجرا گذشت و سال گذشته محمدرضا زنوزی رسماً اعلام کرد این باشگاه را به هر ارگانی که استانداری اعلام کند بدون چشم داشتی تحویل می دهد. در این مقطع تراکتور نزدیک به پنجاه میلیارد بدهی خارجی داشت و پنجره های این تیم بسته بود. این موضوع چند ماهی طول کشید و خریدار و تحویل گیرنده پیدا نشد و از ناصر شفق نیز خبری نبود تا اینکه با مذاکرات شخص استاندار آذربایجان شرقی با محمدرضا زنوزی، هلدینگ دریک بار دیگر مالکیت تراکتور را عهده دار شد و اینبار با رویکردی جدید و سرمایه‌گذاری چند صد میلیاردی وارد نقل و انتقالات شد و تمامی بدهی ها پرداخت گردید.زنوزی بار دیگر هزینه می‌کرد و ساختار سازی ادامه یافت و اینبار هتل اختصاصی، سالن بدنسازی، سالن فیزیوتراپی و رستوران نیز به کمپ تراکتور اضافه شد.
حالا برای بار چندم و درست در همین مقطع دوباره ادعای ناصر شفق مطرح شده و این ادعاها دقیقا زمانی مطرح می‌شود که محمدرضا زنوزی در تراکتور دست به جیب شده و هزینه می‌کند. در طول یک سال گذشته چند نوبت دادگاه برگزار شده است و در برخی جلسات نیز محمدرضا زنوزی شخصا در دادگاه حضور یافته و اما حکمی بر ابطال مالکیت هلدینگ دریک و محمدرضا زنوزی صادر نشده چرا که ظاهرا در این جلسات ادله و مستندات ناصر شفق کافی نبوده است.
از یکی از این جلسات دادگاه نقل می‌شود که زنوزی صراحتا اعلام کرده است: هر کسی می‌خواهد بیاید تیمداری کند و من تیم را از ارگانی که تحویل گرفته ام، تحویل می دهم. من کت‌ام را برمی‌دارم و می‌روم ولی انتظار یک ریال هزینه و کمک از من نداشته باشید و پاسخگوی مردم آذربایجان خودتان هستید.
اما سئوال مهم است که چرا زنوزی. او باشگاه را از شفق نگرفته و همان ارگان باید در این دعوی حضور داشته باشد (هلدینگ دریک و محمدرضا طرف حساب ناصر شفق نیستند و بایستی ادعای مطرح شده بین فروشنده و مدعی مالکیت حل و فصل شود) اما از آنجایی که تجارب پیگیری های گذشته نشان می دهد که بحث مالکیت تراکتور به تغییرات مالکیتی ختم نخواهد شد مسیرهای جدید امتحان شده‌اند!
