به گزارش خبرگزاری فارس از زاهدان، ایجاد اشتغال و کار آفرینی نه تنها برای خود بلکه برای چندین نفر دیگر به ویژ قشر بانو و سرپرست خانوار در نوع خود بسیار کار بسیار ارزشمند و قابل تقدیریست.
سولماز نخعی مسؤول شرکت و برند پته و سوزن دوزی نبکا در کرمان و سیستان و بلوچستان است که توانسته علاوه بر خود برای تعدادی از بانوانی در این استانها که در حرفه سوزن دوزی و پته دوزی دستی دارند، اشتغال ایجاد کند.
خبرنگار فارس در زاهدان با او گفت و گویی انجام داده است که در ادامه میخوانیم.
-فارس: خودتان را معرفی کنید و بفرمایید چگونه شد که وارد این کسب و کار شدید؟
سولماز نخعی هستم متولد ۱۳۶۱ شهر کرمان، فارغ تحصیل رشته صنایع شاخه برنامه‌ریزی و تحلیل سیستم اینکه چطور شد این کسب و کار را راه انداخته ام باید بگوییم یک اتفاق باعث شد که بخواهم در این زمینه قدم بگذارم، در واقع چند سال پیش خیلی اتفاقی از طریق یکی از بستگانم با زنی از اهالی روستای تکاب از توابع شهرستان شهداد استان کرمان اشنا شدم،
متاسفانه آشنایی من با این زن زمانی بود که در شرایط خوبی نبود و این زن مادر ۵ فرزند و بزرگترین فرزندش ۶ یا ۷ سال داشت و کوچکترین فرزندش ۹ تا ده ماه داشت که سه تا از کودکان وی متاسفانه درگیر بیماری های عفونی شدیدی بودند و این زن کاملا در هزینه درمان این بچه ها مستأصل بود از طرفی همسرش هم خانواده اش را ترک کرده و کنار زن و بچه اش نبود.
در منطقه تکاب کرمان بخاطر بوجود آمدن خشکسالی های مداوم تاحدودی کشاورزی ها از بین رفته که در نهایت بیکاری بر این منطقه غلبه کرده است.
این زن از روی ناچاری مجبور به آمدن به کرمان و از روی درماندگی و استحصال با تکدی گری روزگار روزگارش را می گذراند، بچه ها خیلی کوچک بودند و نمیتوانست آنها را تنها بگذارد، پرس و جوی بیشتری کردیم گفت من کاری را میخواهم که در کنار بچه هایم باشم و هم کمک خرج زندگی هم باشد، همان موقع ذهن من به این سمت کشیده شد که چکار می‌توانم بکنم تا نه تنها در این شرایط حداقل کمکی کنم که بتوانند روی پای خودشان بایستند و زندگی خودشان را بچرخانند.
از طرفی پته هایی که این خانوم می دوخت از وقتی دیدم ذهنم را درگیر کرد، اولین کاری که کردم رفتم آموزش دوخت صحیح پته و اصولی را از یکی از اساتید به نام این عرصه یاد گرفتم که بتوانم خودم مستقیم دوزنده هایی که با من کار می کردند را آموزش دهم.
و از طرفی ایراد دیگری هم که با تحقیق بیشتر دیدم، بحث طراحی این محصولات بود و البته رنگ آمیزی. آن زمان که بازار کم جان این محصول را بررسی کردم یکسری طرح های تکراری مثل چهار پته، قهر و آشتی یا طرح بازوبند مهراب بود با خودم فکر کردم که اگر تنوع طرح با حفظ اصالت مثل بازآفرینی و احیای طرح های اصیل پته و همینطور رنگ آمیزی اصیل انجام دهیم میشود یک تغییراتی در تولید این محصول داد تا در نهایت مخاطب بیشتری پیدا کرده و از طرفی با طرح های جدید با حفظ اصالت بازهم بتوانیم این محصول را برای مخاطب مان جذاب تر کنیم همین شد با پرس و جو کردن دوره طراحی پارچه را در آموزشگاه گروه میگذراندم که شاید نقطه عطف کارم بود.
-فارس: بازر فروش محصولات بیشتر در تهران است علت آن را توضیح بفرمایید
یکی از نقاط ضعف این محصول بحث بازاریابی و فروش بود متاسفانه بازار پته در کرمان دست یکی دو طایفه است که شاید خوشایند نیستند کسی وارد این بازار شود.
من بازار هدف تهران را در نظر گرفته بودم چون بنظرم به خاطر زیبایی منحصر به فرد و پتانسیل بالایی که دارد قطعاً به چشم سوغات ملی و بومی در استان کرمان عرضه میشود.
اوایل شروع به کارم فقط در نمایشگاه های خیریه و فصلی در تهران شرکت می کردم که معمولاً دخل و خرجمون یکی می شد و البته راضی بودم چون آن‌زمان بحث اشتغال بیشتر مهم بود که برای یکسری از افراد درست کرده بودیم. ولی بعدها به این نتیجه رسیدم که ما باید یک فضای دائمی برای عرضه محصولات مان داشته باشیم که بتوانیم بهتر و بیشتر اونو به جامعه معرفی کنیم همین شد که با کمک یکی از دوستان پدرم که مشغول بهره برداری از یک فضای ۵۰۰ متری گالری در باغ‌موزه هنر ایرانی واقع در الهیه بود یک فضای کوچک گرفتیم.
به صورت موقت کار را شروع به عرضه محصولات مان اقدام کردیم که متاسفانه با تمام شدن قرارداد این بنده خدا ما هم فضای مان را از دست دادیم.
درگیر پیدا کردن فضا بودیم تا اینکه خیلی اتفاقی از درب موزه زمان رد میشدم دیدم که یک فضای خالی دارند که مناسب کار ما است پرس و جو کردم گفتند اینجا قرار است نماز خوانده شود درخواست ملاقات با مدیر موزه های بنیاد را دادم که قبول کردند و بعد از صحبت کردن در مورد حرفه و کسب و کارمان این فضا را در اختیارمان قرار دادند و با قراردادن مشخصات و تلفن دوزنده‌هایمان متقاعد شدند و این فضا را به ما بدهند.
-فارس: کدم ارگان‌ها به شما برای گسترش و بهبود کسب و کارتان کمک کردند؟
من همیشه تداوم کسب و کارم را مدیون مدیریت موزه های بنیاد مستضعفان در آن زمان میبینم که در آن شرایط سخت دستم را گرفتند و باور کردن ما باعث رشد کسب و کارمان شدند.
-فارس: بازار فروش محصولات تولیدیتان را چگونه میبینید؟
به واسطه موقعیت جغرافیایی که هستیم و همینطور افراد مقیم خارج از کشور و همینطور توریستها توانستیم تاحدودی بازار خودمان و مخاطب خودمان را پیدا کنیم همینطور از طریق فعالیت در فضای مجازی از طریق فضای مجازی هم سفارش دوخت می‌گیریم و سفارش خرید داخلی و خارجی.
-فارس: چطور شد که در کنار پته دوزی کرمان سراغ سوزن دوزی سیستان و بلوچستان آمدید؟
در مورد اینکه چطور شد وارد تولید محصولات سوزن دوزی بلوچی شدیم حدود چهار سال پیش یک خانم روی گوشی من پیغام داد و گفت که ما کار سوزن دوزی میکنیم شما دوزنده نمیخواهید؟ پرس و جو کردم دیدم شماره من را از روی سایت مان برداشته و تماس گرفته دیگر کم کم تولید یک سری محصولات مثل زیورآلات مانتو و شال را شروع کردیم به صورت آزمایشی، دیدیم مردم استقبال می کنند هرچند برنامه برنامه ریزی کردیم و همین که خیلی قوی تر و بیشتر در این زمینه کار کنیم.
- فارس: بازار فروش محصولاتتان کجاست؟
اکثر محصولات تولیدی ما به ویژه پته از آنجایی که یک محصول صددرصد ایرانی اصیل هست و از طرفی وزن و حجم زیادی هم ندارد را به عنوان سوغات برای خارج از کشور می برند و همینطور افرادی که آن طرف هستند محصولات مان برای شان جذاب است و معمولاً از طریق پیج و فضای مجازی برای مشتریان خارج از کشور سفارش می گیریم.
-فارس: محصولاتتان در کدام شهرها و مناطق تولید میشود؟
استان هایی که ما فعلاً کار می کنیم کرمان هست و سیستان و بلوچستان. در استان کرمان محصولات مان بیشتر در شهرها و روستاهای کرمان تولید میشود و سوزن‌دوزی‌های بلوچی بیشتر در توکل آباد و شورک از توابع استان سیستان و بلوچستان انجام می شود.
پروسه کارمان هم به این شکل است که در بحث پته آموزش صحیح دوخت را برای افراد در این مناطق به صورت آنلاین انجام می دهیم و بعد پارچه و نخ را در اختیارشان می گذاریم و به صورت آنلاین روی پروژه دوخت نظارت داریم که در نهایت کار تولیدی از کیفیت لازم برای عرضه برخوردار باشد.
-فارس: برای چه تعداد از بانوان با شما همکاری دارند؟
تعداد افرادی که در حال حاضر با ما همکاری می کنند ۲۰ نفر در استان کرمان هستند، ۲۰ نفر هم بر اساس حجم تولید در استان سیستان و بلوچستان مشغول فعالیت هستند.
از ارگان هایی که تا به حال با ما همراهی داشتند تشکر میکنیم بنیاد مستضعفان، پارک علم و فناوری، صنایع دستی، بنیاد برکت و کمیته امداد امام خمینی که ما را معرفی کردند و تعدادی از مددجویان تحت پوشش را در این مناطق توانستیم به کار بگیریم.
-فارس: در مسیر فعالیت با چه مشکلاتی مواجه بوده اید؟
مشکلاتی که داریم بیشتر بحث رساندن مواد اولیه در این مناطق هست و همین طور تحویل گرفتن محصولات از این مناطق به علت نبودن زیرساخت‌های لازم دسترسی به این مناطق بسیار سخت است. خیلی از خانم هایی که با ما همکاری دارند، هنوز متاسفانه گواهی مهارت ندارد و از همان حداقل هایی که می‌تواند اداره کل میراث فرهنگی برای ایشان فراهم کند محروم هستند که فکر می‌کنم به خاطر اطلاع رسانی عملکرد ضعیف وزارت میراث فرهنگی باشد.
-فارس: درآمده مجموعه شما از این کسب و کار چه میزان است آیا جوابگوی نیازهایتان است؟
من سرمایه گذاری زیادی کردم ولی سعی کردم از درآمدم برداشت زیادی برای مصارف شخصی نداشته باشم و همیشه درآمد صرف گسترش کار شده، مسلما درآمد ما جوابگوی گردش مالی کارمان را می دهد و توانسته ایم تا الان ادامه دهیم.
-فارس: در راستای ایجاد تنوع و استفاده از طرح های جدید چه اقداماتی انجام داده اید؟
سه هزار از حجم تولیدات ما بیشتر طرح های سنتی هست که سعی کردیم با رنگ آمیزی نوآوری به وجود آوریم و ۲۷ درصد از کار هم ترکیب بندی و طرح های جدید هست که سعی میکنیم طرح‌های خود سوزن دوزی ها از المان های اصیل ایرانی استفاده شود و بیشتر روی ترکیب بندی این المان ها کار کنیم که کارمان زمان نوآوری اصالت خود را حفظ کند.
در تنوع محصولات هم تلاش کرده‌ایم به گونه ای که طرح ها را روی کوسن، رومیزی و پرده تولید میکنیم در بحث طرح های شخصی که بیشتر تمرکزمان روی سوزن دوزی های بلوچستان است در حال حاضر زیورآلات مانند شال، شومیز، جلیقه را در دست کار داریم که تا الان توانسته مخاطب خود را داشته باشد.
در حال حاضر فعالیت ما در تهران شامل سه نفر کادر فروش، کار طراحی سوزن دوزی که خودم انجام میدهم و نیز سه نفر خیاط و همینطور سه نفر طراح لباس هستند که به صورت پاره وقت کار می کند.
-فارس: برنامه شما برای آینده کسب و کارتان چیست؟
در آینده تصمیم داریم با توسعه بیشتری در این حوزه ها فعالیت کنیم، سوزن دوزی های بلوچی و همینطور روی صندل و کیف هم بزنیم البته با مطالعه و مشاوره با طراحان این حوزه که کار با کیفیت تولید کنیم.
-فارس: برای تامین مواد اولیه مشکلی ندارید؟
تامین مواد اولیه در صورتی که پارچه پته است که به اصطلاح به آن شال گفته می شود ۸۰ درصد از محصولات ما شال است که در استان کرمان رنگ آمیزی می شوند که همین باعث شده تا حدودی رنگ پارچه ها هم متفاوت تر باشد نسبت به رنگ پارچه های متعارف که در بازار به صورت صنعتی رنگ شود.
مواد اولیه در زمینه سوزن دوزی بلوچی هم مثل پارچه تارشمار نه پته از همان زاهدان تهیه میشود فقط طرح رنگ آمیزی ها را آنلاین سفارش می‌دهیم.
هدفی که دنبال میکنیم ایجاد یک شاپ بزرگ هست مثل خیلی از برندهای معروف و مطرح حالا چه داخلی و چه خارجی که فقط تخصصی محصولات سوزن‌دوزی را ارائه دهد چه کیف و چه زیورآلات یا دکوراسیون منزل.
در مجموع باید ذائقه مخاطب را بهتر بسنجیم و طرح های سوزن دوزی را در جاهایی به کار ببریم که مردم دوست دارند و سبب فروش بیشتر صنایع دستی شود.
-فارس: نام برند شرکت شما نبکا است دلیل انتخاب این نام را هم بفرمایید؟
نِبکا یه سری گلدان‌های بیابانی هستند نرسیده به کویر لوت،کویر لوت تقریبا عاری از هر حیات جانوری و گیاهی هست، زیبایی این گلها در استقامتشان است که در آن شرایط به زندگی خودشون ادامه میدهند دقیقا مثل زنهای همان منطقه از میهنمان ایران اسلامی.
گفت‌وگو: مریم سرگزی
انتهای پیام/3139
