راضیه نجار، خبرگزاری فارس، شیراز؛فیلمهای مدار بسته حرم را دهها بار نگاه کردم، گوشه گوشه حرم و لحظات رعب و وحشتی که در آن ۷ دقیقه دهشتناک بر هموطنان عزیزم گذشته بود را هزار با احساس کردم.
چادرم را برداشتم و راهی حرم شدم، دلم بیش از این تاب نیاورد، کودکم را محکم در آغوش میفشردم و لحظه به لحظه حس مادری را تجربه میکردم که با کودکش در آغوش هم غرق در خون شده بودند.
فضای حرم غمگین و سنگینتر از همیشه بود، فرشهای غرق در خون جمع شده بودند و ردی از خونهای سرخ و مظلوم در حرم دیده نمیشد.
عکس شهدا و محل شهادتشان، تاجهای گل و چادرنمازهای غرق در خونِ آویزان شده از ایوان حرم به اشک امان نمیداد.
جای گلولههای شلیک شده بر روی دیوار، شیشههای ریخته شده و حضور بیش از همیشه نیروهای امنیتی متفاوت بودن فضا را بیش از پیش نشان میداد.
فضا ساکت و آرام بود و نوحهای دلنواز از شبستان امام گوشها را نوازش میکرد و بغض فروخورده زوار و خدام حرم حکایت از داغ سنگینی بر سینه داشت از شبی هولناک که در عرض ۷ دقیقه یک ایران را کن فیکون کرد.
کابوس شب رهایم نمیکند و قلبم لحظهای آرام نمیگیرد، یادم به هشتگهایی میافتد که شب و روز را از برخی گرفته بود، همانهایی که چشمشان را بسته و دهان گشودهاند تا به دل خانوادههای شهدا نیشتر بزنند.
هشتک تسلیت به شیراز و شاهچراغ که صاحب عزایند، کفایت نمیکند، امروز و این روزها یک ایران به عزا نشسته است.
یکی از شمال آمده است و دیگری از جنوب، یکی خادم است و یکی زائر، یکی برای شفای بیمارش دخیل بسته و دیگری برای گرفتن شفای مادرش در انتظار رحمت!
یکی ۷۰ سال را رد کرده است و یکی تازه اول ۴۰ سال است، یکی کودک و دیگری نوجوان، آن شب در پناهگاه کوچکی همدیگر را در آغوش گرفتند اما آن جوانک از خدا بیخبر بی دین و ایمان دست بردار نبود، انگار مست و دیوانه به این ور و آور سرک میکشید و همه را به رگبار میبست.
گلنگدن میکشید و چشم در چشم خون میریخت، هار شده بود و برمیگشت و کار زخمیها را هم تمام میکرد!
ساعت حدود یک ربع مانده به ۶ بعد از ظهر پاییزی چهارم آبان که به نظر میرسید حرم خلوتتر از معمول باشد، زوار غرق در حال و هوای معنویشان نماز میگزاردند یا زیارت میکردند، قرآن میخواندند و مناجات میگفتند، باورکردنی نیست که در عرض ۷ دقیقه رعبانگیز خون ۴۰، ۵۰ نفر ریخته شود و ۱۳ خانواده عزادار شوند.
بر سر امنیت با کسی مماشات نمیکنیم
معاون اول رئیس جمهوری به همراه وزیر کشور دیروز به شیراز آمدند، بر بالین زخمیها حاضر شدند و احوالشان را پرسیدند و بسیار متاثر شدند.
معاون اول رئیس جمهور گفت: بر سر امنیت ملی با کسی مماشات نمیکنیم و با عاملان حادثه تروریستی حرم شاهچراغ برخورد قاطع میکنیم.
محمد مخبر اظهار داشت: امنیت نظام موضوعی نیست که بر سر آن تعارف کنیم و تاکنون هرکسی که با این مقوله بازی کرده، پشیمان و نادم شده است.
وی با اشاره به حادثه تروریستی حرم شاهچراغ تاکید کرد: حتماً به این جنایت هولناک غیرانسانی، با یک برخورد قاطع پاسخ داده خواهد شد و با ریشههای این اتفاق قاطعانه برخورد میکنیم، این حادثه به گونهای جبران خواهد شد که تکرار چنین حرکاتی به ذهن کسی خطور نکند.
حادثه شاهچراغ پرونده کاملی از جرثومه فساد و تباهی و ترور بود
وزیر کشور نیز درباره این حادثه گفت: عملیات تروریستی چهارم آبان در حرم مطهر شاهچراغ، آخرین مرحله از پروژهای بود که هدف دشمن در آن ایجاد ناامنی و عدم ثبات در کشور بود.
احمد وحیدی تاکید کرد: در این اقدام تروریستی آمریکا، اسرائیل، گروههای سلطنتطلب، منافقین، داعش و برخی کشورهای غربی دست داشتند و این حادثه پرونده کاملی از جرثومههای فساد و تباهی و ترور بود.
وی به شهادت رساندن زنان و مردان و کودکان بی دفاع را آخرین پرده دشمنان نظام و انقلاب دانست و گفت: این جنایت نشان داد که آنان به هیچ اصل انسانی و اخلاقی پایبند نیستند.
وزیر کشور افزود: در این حادثه، دفاع و دروغگویی مدعیان دروغین حقوق بشر آشکار شد که شعارهای بزرگ بزرگ میدهد، اما در عمل حامیان اصلی جنایت هستند و در برابر این حادثه بزرگ بسیاری از آنان خاموش ماندند.
وی بیان کرد: خون این شهدای بزرگ در کنار مضجع شریف حضرت شاهچراغ (ع) بیش از پیش گردن آنان را خواهد گرفت.
اسامی منتشر شده از شهدای این حادثه نشان میدهد شهدا متعلق به همه ایران هستند.
همه ایران به سوگ نشستهاند و در عزای هموطنانشان مشکیپوش شدهاند.
خانوادههای شهدا با عزیزانشان برای آخرین بار در دارالرحمه شیراز دیدار کردند و جگرگوشههایشان را به خدا سپردند تا صبح هفتم آبان ماه ابتدا در حرم شاهچراغ(ع)، محل شهادتشان و سپس در حرم مطهر رضوی تشییع شوند.
زائر و خادم از شیراز و فارس گرفته تا بندرعباس و گیلان، از کهکیلویه و بویر احمد گرفته تا کرمان، اری آن شب شیراز و شاهچراغ میزبان همه ایران بود.
آرتینی که چشمانش اشک شد و گوشهایش پر از صدای گلوله
آرتین سرایداران را امروز همه میشناسیم، کودکی که با اصابت گلوله به انگشتان دستش امروز در بیمارستان بستری است و شاید هنوز خبر ندارد که پدر، مادر و حتی برادر ۱۱ سالهاش را هم از دست داده است.
علیرضا سرایداران، آرشام سرایداران و زهرا اسماعیلی خانواده آرتین هستند که در شب حادثه به سوی آسمان پر گشودند.
معاون اول رئیس جمهور و وزیر کشور که از آرتین عیادت کرد و بسیار متاثر شد گفت باید به گونهای رفتار کنیم که وحدتمان آینده کودکانی چون آرتین را بسازد.
انگار همین روزها قرار بود آرتین و آرشام رخت عروسی خواهرشان را بپوشند، عروسی که حالا به عزا تبدیلش کردند.
شهادت پدر و پسر در آغوش هم
شاهچراغ مهمان داشت، پدر و پسری ۶۴ و ۳۲ ساله، اهل همدان که به همراه همسر به پابوسی آقا مشرف شده بودند و به گفته بانویی که همزمان هم مادر و هم همسر شهید لقب گرفت، در حین نماز جان باختند و دیدارشان به قیامت افتاد.
شهادت نخبهای که به نماز مقید بود
فریدالدین معصومی، نخبه ۳۹ ساله اهل تهران بود که در حوزه برق و انرژی به کشور خدمت میکرد و از نیوزیلند فارغالتحصیل شده بود.
به گفته یکی از دوستانش هیچگاه از نماز غافل نمیشد تا اینکه روز چهارشنبه هنگام بازگشت از ماموریت در شیراز برای اقامه نماز به حرم رفت و در حین نماز هم آسمانی شد.
خادمی که از گیلان راهی شیراز شد و شربت شهادت نوشید
شهید حسنعلی پورعیسی نیز از خدام حرم حضرت و اصالتا گیلانی بود و به گفته پسرش نوبت خادمیاش که میشد از گیلان به شیراز میآمد.
فیلمی از لحظه شهادت این خادم ۷۲ ساله که دل در گرو اهل بیت(ع) داشت و سالها نیز خادمی حرم مطهر رضوی را بر عهده داشت، در فضای مجازی بسیار بازخورد داشت، او که ابتدا تیری به پایش اصابت میکند روی زمین میافتد و ضارب وقتی تقلایش را میبیند تیر خلاص را روانه جسم پاکش میکند و دلها را به درد آورد.
دانشآموزانی که تا ابد در کلاس درس غائب خواهند بود
یکی از دیگر ابعاد حزنانگیز این حادثه هولناک شهادت سه دانشآموز در پایههای دوم، ششم و دهم بود یکی اولی اهل سیرجان و دو دانشآموز دیگر شیرازی بودند.
دانشآموزان ۸، ۱۱ و ۱۵ سالهای که حالا دیگر همیشه در کلاس درس غائب خواهند بود اما نزد پروردگارشان حاضرند و درس بندگی را خوب پس دادند.
در حادثه تروریستی شیراز تعداد ۳۰ نفر هم بر اثر اصابت گلوله زخمی شدند که تا کنون حدود ۹ نفر از از آنها از بیمارستان ترخیص شده و تعدادی بستری هستند اما حال ۴ نفر وخیم گزارش شده است که ۲ تن از آنها کودک هستند، همان کودکی که در آغوش مادر به خون غلتید و بدون شک آنان که آب به آسیاب دشمن ریخته و این شب و روزها با رفتارهای ساختارشکنانه دل و جرآت دشمن را به ایجاد ناامنی در کشور قوت میبخشند، هلهله سر میدهند، چادر میکشند، میرقصند و پایکوبی میکنند، گردن میدرند و روسری میکَنند در ریختن این خونهای پاک و بیگناه مسئولند!
انتهای پیام/