به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، بناهای تاریخی هر کشوری به عنوان میراث فرهنگی مردم آن منطقه به حساب می آید. ساختمان های تاریخی، قلعه ها و عمارت ها، ابنیه مذهبی با معماری خاص شان بخشی از سوژه های علاقمندان به این سبک عکس ها هستند.
در این راستا با هربرت کریم مسیحی، عکاس ، به گفت و گو نشستیم تا از تجربه کاری اش در حوزه عکاسی از آثار باستانی سخن بگوید و به علاقه مندان به این سبک عکاسی، راهکارهایی ارائه دهد.
او در ابتدا در پاسخ به اینکه عکاسی از آثار باستانی با عکاسی خبری و عکاسی طبیعت چه تفاوتی دارد؟ گفت: عکاسی خیری نیازمند سرعت عمل، نگاه، دید و تفکر است. عکاسی از طبیعت نیز همان انتظار کشیدن است. عکاسی از آثار باستانی، این است که می بایست این آثار را سوا از اینکه با احترام به آن ثبت شود، لازم است عکاس آن ها را خوب بشناسد. وقتی عکاس آثار را می شناسد، متوجه می شود که چگونه باید از آن عکس بگیرد و این در تمام سبک های عکاسی صادق است.
هربرت کریم مسیحی، در ادامه با اشاره به اینکه عکاس آثار باستانی، قرار است یک اثر یا شیء باستانی را با همان نگرشی که ساخته شده است عکاسی کند، گفت: شما نمی توانید اثری که پر ابهت ساخته شده است را حقیرانه عکاسی کنید. نمی توانید با همان نگاهی که از یک زرافه عکاسی کرده اید از یک مورچه نیز عکس بگیرید!
این عکاس، در ادامه با اشاره به اینکه به دو شیوه، از اثر تاریخی عکاسی می شود، افزود: نخست این که عکاس اثر تاریخی را به عنوان یک اثر هنری می بیند. دوم این که به صورتی که باید مستندنگاری کند، عکاسی می کند. در این روش، به پژوهشگران نیز کمک می شود؛ یعنی یک پژوهشگر لزوما نیاز به دسترسی به اثر ندارد و با آن تصویر می تواند تمام آن چیزهایی که لازم است را ببیند.
او در ادامه گفت: آثار باستانی خودشان با ابهت هستند؛ اصلا نیازی نیست که ما با عکسمان نشان دهیم که آن ها اینگونه هستند یا نه. با این وجود، با حضور یک پرنده در عکس از آثار باستانی، می توان حرکت را نشان داد و یا با داشتن ابر در پس زمینه، ابهت اثر را بیشتر از پیش نشان دهید.
این عکاس در خصوص عکاسی با دوربین های موبایل نیز گفت: من از تولیدکنندگان تلفن همراه ممنون هستم که دوربین های خوبی برای موبایل ها تعبیه کرده اند؛ چون با این اتفاق، عکاس به جایگاه واقعی خودش رسیده است. دلیل این مهم آن است که آن ها برای وقایع روزمره با دوربین موبایل به راحتی می توانند لحظه ها را در زمان کوتاه تر، هزینه کمتر و با سهولت بیشتر ثبت کنند؛ اما شرایط دوربین عکاسی اینگونه نیست. عکاس باید دوربین و لنز خوب در دست داشته باشد و این ها سختی حمل و نقل نیز دارد.
هربرت کریم مسیحی، مدت ها در تخت جمشید برای عکاسی حضور داشته است. او در پاسخ به اینکه چرا تخت جمشید را برای عکاسی انتخاب کرده است، گفت: وقتی تخت جمشید را در پروژه های مختلف دیدم، عاشقش شدم. من ماه ها در تخت جمشید حضور داشتم و سختی کار برایم مهم نبود. دلیل اینکه چرا آنجا را انتخاب کردم، این است که تخت جمشید، شکوه تفکر و تمدن ایرانی و همزیستی اقوامی را نشان می دهد که با هم آن جا را ساختند. تک تک المان هایی که در تخت جمشید وجود دارد حاصل تفکر و علاقه و اقوام گوناگونی است که در ایران زندگی کرده اند.
وی در پایان در پاسخ به اینکه چگونه توانسته است در عکس هایش، پیوند زمین و آسمان را به زیبایی نشان دهد، گفت: پیوند زمین و آسمان ابدی است.در تمام باورهای مذهبی، نگاه انسان همیشه رو به آسمان بوده است. من صرفا سعی می کنم لحظه را شکار کنم تا آسمان فتوشاپر آثار معماری و تاریخی باشد. من آسمان پر ابهت را در عکس هایم نشان می دهم چراکه انسان ها مدیون آسمان هستند. آسمان دلیل مهمی برای ساخته شدن تمام این بناهای تاریخی است.
