سازمان بهداشت جهانی ، فهرست ۱۹ قارچ را که بزرگترین تهدید برای سلامت عمومی است، منتشر کرده است.
این فهرست پاتوژن‌های دارای اولویت را به سه دسته تقسیم می‌کند: اولویت بحرانی، بالا و متوسط سازمان ملل متحد - که فهرست‌های مشابهی برای ویروس‌ها و باکتری‌ها دارد - عفونت‌های قارچی و افزایش مقاومت آن‌ها در برابر درمان، خطر فزاینده‌ای است.
هشدار مهم بدلیل عدم تمرکز تاریخی به این معنی است که شکاف‌های بزرگی در دانش و همچنین کمبود نظارت، درمان و تشخیص وجود دارد.
بر اساس این گزارش و تحقیقات انجام شده توسط دانشگاه سیدنی، در حال حاضر، عفونت‌های قارچی کمتر از ۱.۵ درصد از کل بودجه تحقیقاتی بیماری‌های عفونی را دریافت می‌کنند.
در سراسر جهان، عفونت‌های قارچی سالانه ۱.۷ میلیون نفر را می‌کشند که بیشتر از مالاریا است.
چه کسانی بیشتر در معرض خطر هستند؟
عفونت‌های قارچی اغلب به افرادی که به شدت بیمار هستند، مانند مبتلایان به سرطان یا سل، مبتلا می‌شوند.
نرخ‌ها در میان بیماران COVID-۱۹ در بیمارستان‌ها افزایش یافت.
بروز حداقل سه پاتوژن قارچی کشنده - آسپرژیلوزیس همراه، موکورمایکوز و کاندیدمی - در طول همه‌گیری افزایش یافته است.
طبق گفته سازمان جهانی بهداشت، تغییرات آب و هوایی همچنین به این معنی است که شیوع و محدوده جغرافیایی پاتوژن‌ها در سطح جهانی در حال گسترش است، در حالی که مقاومت تا حدی ناشی از استفاده بیش از حد از ضد قارچ‌ها در کشاورزی است.
جاستین بیردزلی از موسسه بیماری‌های عفونی دانشگاه سیدنی رهبری گروه مطالعاتی فهرست پاتوژن‌های اولویت قارچی WHO را بر عهده داشت.
او امیدوار است که این تحقیقات نقشه راهی برای تلاش جهانی برای مقابله با پاتوژن‌های قارچی فعلی و نوظهور ارائه دهد.
دکتر بیردزلی گفت: "قارچ‌ها بیماری عفونی "فراموش شده" هستند. آن‌ها باعث بیماری‌های ویرانگر می‌شوند، اما به قدری مورد غفلت قرار گرفته‌اند که ما به سختی اندازه مشکل را درک می‌کنیم.
سازمان جهانی بهداشت گفت: به دلیل کمبود داده ها، برآورد مقیاس تهدید دشوار بود.
در نتیجه، پایه شواهد ضعیف است و بیشتر دستورالعمل‌های درمانی با شواهد محدود و نظر متخصص ارائه می‌شوند.
دکتر حنان بلخی، دستیار مدیر کل مقاومت ضد میکروبی سازمان جهانی بهداشت در بیانیه‌ای گفت: «عفونت‌های قارچی که از سایه همه‌گیری مقاومت ضد میکروبی باکتریایی بیرون می‌آیند، رشد می‌کنند و به درمان‌ها مقاوم‌تر می‌شوند و به یک نگرانی بهداشت عمومی در سراسر جهان تبدیل می‌شوند.».
چند نوع درمان قارچی وجود دارد؟
تنها چهار نوع درمان وجود دارد، با گزینه‌های بسیار کمی جدید در حال توسعه.
دارو‌های ضد قارچی که در عمل بالینی استفاده می‌شوند، آزول‌ها، اکینوکاندین‌ها، پیریمیدین‌ها و پلی‌ن‌ها هستند.
چهار قارچ به‌عنوان «بحرانی» شناسایی شدند این فهرست، پاتوژن‌ها را بر اساس تأثیر بالقوه و داده‌های مربوط به خطر مقاومت آن‌ها به سه دسته تقسیم می‌کند - اولویت بحرانی، بالا و متوسط.
قارچ‌هایی که بیشترین نگرانی را دارند، چهار عامل بیماری‌زای با اولویت هستند که به دلیل تأثیر بر سلامت عمومی یا خطر مقاومت ضد قارچی، بالاترین رتبه را دارند.
گروه مهم شامل موارد زیر است: کاندیدا اوریس، که بسیار مقاوم به دارو است و باعث شیوع بسیاری در بیمارستان‌های سراسر جهان شده است.
کریپتوکوکوس نئوفورمانس، که تمایل به آلوده کردن مغز، به ویژه در افراد دارای نقص ایمنی دارد.
آسپرژیلوس فومیگاتوس، که عمدتاً ریه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به طور فزاینده‌ای نسبت به دارو‌های آزول مقاوم می‌شود.
کاندیدا آلبیکنس، که یک پاتوژن تازه پدیدار شده است.
گروه بالا شامل تعدادی قارچ دیگر از خانواده کاندیدا و همچنین قارچ‌های دیگری مانند Mucorales است.
گروهی حاوی قارچ‌هایی که باعث موکورمایکوزیس یا «قارچ سیاه» می‌شود، عفونتی که به سرعت در افراد به‌شدت بیمار - به‌ویژه در هند- زمان همه گیری کرونا افزایش یافته است.
گروه متوسط تعدادی از قارچ‌های دیگر از جمله Coccidioides spp و Cryptococcus gattii را فهرست می‌کند.
این پروژه شامل بیش از ۴۰۰ متخصص قارچ شناسی و بررسی ۶۰۰۰ مقاله بود.
