بعد از روستای لمرز، سمت چپ، میان درختان بلند، روی تپه برج زیبایی به چشم می‌خورد که قدمتش به قرن پنجم هجری قمری می‌رسد که به برج پیر شهریار و در بین اهالی منطقه به برج لمرز معروف است. با ما در مجله دلتا همراه باشید.
روستای کوچک لمرز مکانی برای اقامت ندارد. اگر مجبور به اقامت در این روستا شدید، می‌توانید کنار برج پیر شهریار چادر بزنید. همچنین شاید بتوانید با هماهنگی دهیاری یا اعضای شورای اسلامی روستا، خانه‌ای برای اقامت اجاره کنید. با توجه به نزدیکی این روستا به شهر پل سفید، می‌توانید به اقامتگاه‌های این شهر بروید.
معماری این برج به صورت مدور است که بامی شبیه کله قند دارد. قطر دیوار های آن ۲.۳۵ متر و قطر قسمت آجری دیوار آن ۷۰ سانتی‌متر است. این برج از آجر و گچ ساخته شده است و در تزیین گنبد آن از کاشی استفاده کرده‌اند. درختانی اطراف برج را فرا گرفته‌اند. ظاهرا این برج یک در و یک صندوق چوبی قدیمی داشته که در دهه‌های اخیر خبری از آن نیست. برای سر زدن به دیدنی‌های ایران، مطلب معروف‌ترین شهرهای گردشگری ایران کدام است؟ را بخوانید.
در بازدیدهای دهه شصت، تکه‌هایی از چوب نقش‌دار صندوق دیده شده که بعد از کنکاش فراوان نتایجی از آن‌ها به دست آماده است. تاریخ پایان یافتن کار صندوق آرامگاه در محرم سال ۸۸۰ هجری قمری بوده است. دو شعر عرفانی از دو شاعر درویش به صورت کتیبه روی صندوق آرامگاه حک شده که با تلاش‌های دکتر منوچهر ستوده و دکتر عبدالرمان عمادی بازخوانی شده و نتایج خوبی از آن به دست آمده است.
در این روستا می‌توانید برای یک جنگل‌نوردی سبک برنامه‌ریزی کنید. از طریق راه فرعی که کمی جلوتر از روستا قرار دارد خود را به شمال روستا برسانید و مسیر خود را از دره وسیعی که به جهت شمال شرقی می‌رود شروع کنید. ابتدای این راه پاکوپ است و در برخی قسمت‌ها کمرنگ می‌شود. بعد از حدود یک کیلومتر پیمایش در جنگل، به منطقه‌ای می‌رسید که پوشش جنگلی ندارد اما دور تا دور آن را جنگل فرا گرفته است.
پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطالب گردشگری سری هم به مطلب برترین نماد شهر استانبول را بشناسید بزنید.
