پولیش خودرو ماده ای ساینده است که به مثابه ی کرم می ماند. پولیش دارای دانه های بسیار ریزی است که در طی اصطکاک های بسیار ظریف یک لایه ی نازک از رنگ خودرو را ترمیم می سازد.
لازم به ذکر است که در طی پولیش زدن خودرو ضخامت قابل توجهی از لایه های رنگ اتومبیل از بین نمی رود. بلکه یک سطح تمیزی نمایان می گردد که در لایه ی اول سطح بدنه قرار دارد. پولیش های خودرو بر اساس قدرت لایه برداری در دسته بندی های مختلف قرار می گیرند. در واقع به میزانی که قدرت پولیش بالاتر باشد، به همان میزان نیز زبرتر لایه برداری می کند.
پولیش در راستای ترمیم و بازسازی خراش های سطحی در بدنه ی خودرو مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر این، در خصوص براق کنندگی بدنه نیز کاربرد دارد.
پولیش قادر است تا میزان مشخصی از خراش های سطحی را پوشش دهد. بدین ترتیب برای ترمیم خراش توصیه می شود با ناخن دست میزان عمق خراش را تشخیص دهید.
به اصطلاح مکانیکی زمانی که خط خراش بر روی کیلر بدنه ایجاد شده باشد و به عمق آستر و رنگ نفوذ نکرده باشد، قابلیت ترمیم به وسیله ی پولیش وجود دارد.
همانطور که بیان کردیم پولیش بر اساس قدرت لایه برداری در دسته های مختلف اعم از نرم، زبر، ترک مرحله ای و پد پولیش تعبیه می شود.
پولیش های کاربردی دارای دو قابلیت گلاس و کات هستند. پولیش های گلاس با فاکتور براق کنندگی سبب درخشندگی بدنه ی خودرو می شوند. پولیش های کات نیز با خاصیت لایه برداری سبب ترمیم بافت های سطحی رنگ بدنه می شوند.
علاوه بر این، پولیش ها دارای رنگدانه های مختلفی هستند که بر اساس رنگ اتومبیل منطبق می شوند. به طور مثال پولیش خودرو های سفید با پولیش خودرو های مشکی در تضاد است.
پولیش نرم از خاصیت سایندگی برخودار است. این پولیش با مرمت سازی سطوح خراش دار سبب صافی و ایجاد براقی در سطح بدنه می گردد.
توصیه می شود از پولیش نرم در خصوص پاک سازی لکه های ماندگار اعم از قیر، شیره ی درختان، روغن و... استفاده شود.
پولیش زبر خاصیت لایه برداری بسیار قوی دارد. این نوع پولیش به صراحت خراش های عمیق را از بین می برد. لازم به ذکر است که به موجب برخورداری از لایه برداری قوی پولیش زبر، سطح بدنه ی خودرو از حالت براق به حالت مات مبدل می شود.
بدین ترتیب بهره گیری مداوم از پولیش زبر منجر به از بین رفتن رنگ خودرو می گردد. همچنین، نیاز به پولیش نرم به وفور قابل مشاهده است.
پولیش تک مرحله دارای دو فاکتور لایه برداری و براق کنندگی می باشد. در واقع این نوع پولیش با از بین بردن خراش های سطحی اتومبیل سبب براق تر شدن بدنه ی خودرو می گردد.
لازم به ذکر است که پولیش تک مرحله با عنوان متوسط نیز شناخته می شود.
پد پولیش نیز همانند پولیش های معمولی در دو نوع نرم و زبر تعبیه می شود. پد های پولیش در دو نوع فوم و پوست بره در دسترس هستند که در خصوص پولیش خودرو به وسیله ی دستگاه طراحی می شوند.
پد های فومی پولیش در خصوص پولیش کاری خودرو به وسیله ی دستگاه کارایی دارند. علاوه بر این، پد پولیش بره ای نیز به موجب نرمی و لطافت فراوان همواره آسیبی به لایه های رنگ خودرو وارد نمی کند و بهترین گزینه در راستای از بین بردن خط و خش های موجود بر روی بدنه ی اتومبیل به شمار می رود.
پولیش زدن خودرو به دو روش دستی و دستگاهی قابل اجرا است.
در پولیش دستی فرد پولیش کننده کنترل و نظارت دقیقی بر روی سطوح بدنه دارد. علاوه بر این فرد می تواند بر روی منطقه ای خاص مانور دهد.
بی شک پولیش زدن دستی به مراتب تلاش و زمان بیشتری را نسبت به پولیش دستگاهی خواستار است.
پولیش زدن خودرو به وسایلی نظیر پارچه ی نرم، پولیش و بافر مداری نیاز دارد. لازم به ذکر است که در صورت عدم دسترسی به بافر مداری، بهره گیری از تعدادی پارچه ی پنبه ای نرم نیز کارساز است.
مرحله ی اول
اولین مرحله ی پولیش زدن خودرو به شست و شوی آن اختصاص دارد. بدین ترتیب قبل از اعمال اقدامات پولیش زنی بدنه ی بیرونی اتومبیل را به صورت کامل به وسیله ی آب و شامپو های مخصوص شوینده، شست و شو دهید.
در واقع احتمال می رود گل و لای موجود بر روی بدنه ی اتومبیل سبب تحمیل فشار بر بدنه ی خودرو شوند و با ممانعت از نفوذ پولیش به خراش های خودرو موجب شکل گیری خراش های عمیق تر شوند.
خشک بودن بدنه ی بیرونی خودرو نیز در طول پولیش زدن بسیار حائز اهمیت است. علاوه بر این، قرار دادن خودرو در نور مستقیم آفتاب به منظور کاهش رطوبت بدنه نیز باوری غلط به شمار می آید. در واقع افزایش و کاهش دمای اتومبیل موجب ماسیده شدن پولیش بر روی سطوح می گردد.
مرحله ی دوم
برای آغاز فرایند پولیش زدن خودرو دو تکه پارچه ی حوله ای یا پنبه ای را در خصوص پولیش سازی و پاک سازی بدنه ی اتومبیل تهیه کنید.
سپس بر روی قسمت خش دار بدنه مقداری پولیش قرار دهید و به وسیله ی پارچه ی تمیز، در راستای مالش بدنه اقدام نمایید. الگوی مالش پولیش به دو روش خطی و چرخشی قابل اجرا است.
بهترین گزینه در خصوص حذف کامل خراش خودرو، حرکت خطی است. در حرکت خطی که به صورت رفت و برگشت عمودی بر خراش ها صورت می گیرد تمام لایه های بدنه به وسیله ی پولیش پوشش دهی می شود. بدین ترتیب به صراحت ناحیه ی معیوب ترمیم می گردد.
لازم به ذکر است که نتیجه بخشی پولیش زنی به پیروی از الگوی ثابت نیاز دارد. بنابراین در صورتی که به صورت خطی یا حتی چرخشی روند پولیش دهی را آغاز کردید تا انتها نیز از همان الگوی ثابت پیروی کنید.
مرحله ی سوم
پس از اتمام فرایند پولیش زنی بر روی بدنه، کل قسمت های آغشته ی پولیش را به وسیله ی پارچه ی نرم پاک کنید.
پاک کردن بدنه سبب پاک سازی چربی های پولیش و نمایان شدن براقی خودرو می گردد.
در صورتی که تمام خودرو را پولیش کرده اید، می توانید یک مرتبه ی دیگر نیز کل بدنه ی بیرونی اتومبیل را شست و شو دهید.
در راستای پولیش زنی خودرو به وسیله ی دستگاه نوعی پدهای پولیش مخصوص از جنس پوست بره و فوم تعبیه شده است.
به منظور پولیش زدن با دستگاه ابتدا وسایل مورد نیاز پولیش اعم از پولیش نرم و پد پولیش را تهیه کنید.
برای تکمیل فرایند پولیش زنی خودرو ابتدا پد را مرطوب کنید. سپس آن را به مقداری پولیش آغشته نمایید.
دستگاه پولیش زن را به سمت بدنه ی خراش دار خودرو نزدیک کنید و دور دستگاه را در حالت آرام روشن نمایید.
دستگاه پولیش زن را به صورت طولی بر روی خطوط خش دار حرکت دهید و تا زمانی که از رفع خطوط اطمینان حاصل نکرده اید، دستگاه را از بدنه جدا نکنید.
عده ای گمان می کنند تحمیل فشار بر روی دستگاه پولیش زن در راستای رفع و ترمیم خطوط کمک شایانی می کند. در حالی که فشار وارد کردن به دستگاه منجر به از بین رفتن رنگ اصلی خودرو می گردد.
• لایه برداری سطحی
• ترمیم خط و خراش های سطحی بدنه
• براق سازی و شفاف سازی رنگ بیرونی
• برطرف سازی گرد و غبار موجود بر روی بدنه
• برطرف سازی نواقص و لکه های موجود در رنگ خودرو ناشی از صاف کاری و نقاشی
لایه برداری رنگ بدنه ی خودرو تا محدوده ی مشخصی آسیبی به ظاهر اتومبیل وارد نمی کند. به عبارتی دیگر لایه برداری سطوح خارجی خودرو بیش از 50 درصد به وسیله ی پولیش محدودیت دارد و سبب تداخل آسیب به رنگ اصلی اتومبیل می گردد.
• زنگ زدن بدنه ی خودرو در بازه ی زمانی طولانی
• کدر شدن رنگ خودرو
• کاهش دوام رنگ اصلی بدنه
در هنگام خرید پولیش خودرو توجه داشته باشید که پولیش دارای کمترین میزان مواد چرب اعم از سیلیکون و پارافین باشد.
در واقع مواد چربی موجود در پولیش در طی برخورد با خراش های سطحی اتومبیل، سبب نوعی پوشش دهی بر روی خطوط می شود و مانع برطرف سازی آسیب های خودرو می گردد. لذا به مرور زمان در طی شست و شو های مداوم ماده ی چرب از بین می رود و خراش ها ظاهر می شوند.
علاوه بر این خودرو هایی که دارای رنگ متالیک هستند، لایه ای به نام کیلر یا محافظ که حاوی دانه های اکلیکی است بر روی سطح بدنه تعبیه شده است.
لایه ی کیلر به عنوان حافظ رنگ اصلی بدنه به شمار می رود که در کنار ایمنی سبب درخشندگی و زیبایی خودرو می گردد.
پولیش زدن خودروهای متالیکی موجب از بین رفتن لایه ی کیلر و دانه های اکلیلی موجود در بدنه می شود که با کاهش دوام رنگ اصلی، باعث تداخل آسیب، کاهش درخشندگی و کدر شدن رنگ بدنه ی خودرو می گردد.
لذا از پولیش زدن خودرو های دارای رنگ متالیکی به شدت پرهیز نمایید.
گردآوری: بخش خودرو بیتوته