او آمده تا نور به شب ها بخشد روح شرف و عشق به دنيا بخشد
او آمده تا باور وايمان و صفا همراه دو صد عاطفه برما بخشد
او آمده از صلح و محبت بي شك جاني ز ولا برتن تنها بخشد
آن سيد خوبان و بهشت آمده تا برمهر و وفا ارزش و معنا بخشد
او آمده با نام حسن در حسنش شوري به سرا پرده مولا بخشد
او رود زلالي ست كه درفصل عطش جود و كرم خويش به دريا بخشد
از لطف ، كريم اهل بيت عصمت ما را زكرم خدا به فردا بخشد
ميلاد امام مجتبي (ع) آمده است شادي به حريم دل ما آمده است
آن را که ولایت حسن نیست
طاعات قبول ذوالمنن نیست
از بعد علی قبای لولاک
جز در خور قامت حسن نیست
آن را که محبت تو ای شاه
چون پاک روان به ملک تن نیست
در حیرتم آنکه این چنین کس
چون مرغ چرا به بابزن نیست
خاک ره هندوی تو باشد
مشکی که به خطه ختن نیست
چون بازوی تو به کسر اصنام
نیروی خلیل بت‌شکن نیست
چون است که دشمن تو ای شاه
برگردنش از قضا رسن نیست
بی نور تو عرش مستقر نه
بی رای تو عقل موتمن نیست
ای شاه قرین یک غلامت
صد همچو اویس در قرن نیست
جز مهر تو مایه جنان نه
جز مدح تو زینت سخن نیست
بی خاتم مهر تو فرشته
جز جان بلیس اهرمن نیست
من بنده دودمان اویم
حقا که درین سخن، سخن نیست
بی مهر علی و آل پاکش
آسوده «هما» روان به تن نیست
نور خدا نخله ى سینا، حسن
هوش ربا، از دل موسى حسن
نغمه ى داوود از او پر ز شور
راز شفا بخشى عیسى حسن
داد سلامش، ز ادب چون خلیل
كرد سلام آتش او را حسن
نوگل و ریحانه ى ختم رسل
شاخه ى پر سایه ى طوبى حسن
یاسمن سرو قد سبز پوش
سیم تن گلرخ زیبا حسن
بنده ى محبوب خدا مجتبى
روشنى دیده ى زهرا حسن
در صفت جود یدالله را
آیت كبرى، ید بیضا حسن
شاه جوانان بهشت برین
سرخ حسین آمد و خضرا حسن
هر دو یكى، هر دو نكوتر ز خوب
چون حسنین اند دو همتا حسن
تا نشود این یك از آن، اشتباه
یاء حسین است در اینجا حسن
گر نبود كوچكى سن و سال
نام حسین است به معنى حسن
فرق حسین است و حسن حرف یاء
این حسن است، آن دگرى یا حسن
من كه «حسان» این همه دارم گناه
كیست پناهم دهد الا حسن
منبع:aviny.com
