می گوید بلوتوث گوشی ات را روشن کن، می خواهم یک کلیپ برایت بفرستم ... روشن می کنم و منتظرم پیامش را دریافت کنم، لحظاتی بعد کلیپ دریافتی را نگاه می کنم و تاسف می خورم. نه، فکر بد نکنید، قصه بلوتوث سیاه نیست. ماجرا آن گونه که بسیاری از ما خیال می کنیم هم ضداخلاقی نیست، ضد اخلاقی هست اما نه به آن معنا که با رفتار زشت و گنا ه آلود در هم تنیده باشد که همگان آن را ضداخلاقی می دانند. موضوع بلوتوث، از آن نوع مسائلی است که خیلی ها آن را نه تنها گناه نمی دانند بلکه خلاف هم به حساب نمی آورند بلکه نادیده گرفتن آن را «زرنگی» هم تصور می کنند! بله، موضوع، ترافیک و فرهنگ رانندگی است و مقایسه آن در ایران و جاهای دیگر، اول یک جای دیگر را نشان می دهد؛ خودروها در میان خط ها حرکت می کنند و از مسیر خود می روند اما در ایران، خودروها لایی می کشند، جلوی هم می پیچند و ...در پازل بعدی پارک؛ در جای دیگر، خودرو با زدن چراغ به سمت محل پارک می رود، دیگران هم به تصمیم او و حق تقدمش احترام می گذارند و او پارک می کند.
در ایران؛ خودرو راهنمازنان می خواهد پارک کند از چند جهت خودروها به آن نقطه هجوم می آورند! در یک جای دیگر؛ هر خودرو در زمان پارک بین دو خط می ایستد ... در ایران؛ خودرو طوری می ایستد که حداقل جای ۲ خودرو را بگیرد... در جای دیگر؛ خودروها به خط عابر پیاده احترام می گذارند و با توقف خود به عابران اجازه عبور می دهند اما در ایران، انگار خودروها به خط عابر که می رسند بیشتر گاز می دهند و اجازه عبور را به رهگذران و به اصطلاح عابر پیاده نمی دهند... در جای دیگر؛ اتوبوس از خط منتهی الیه سمت راست خیابان سر ساعت می آید، در ایستگاه متوقف می شود و مردم سوار می شوند ... در ایران؛ زمان می گذرد، اتوبوس نمی آید، ناگهان ۲ اتوبوس از منتهی الیه سمت چپ خیابان - که قاعدتا خط سرعت است - می پیچند به طرف ایستگاه اتوبوس. مسافر به سمت اتوبوس اولی می دود، اما قبل از سوار شدنش، اتوبوس می رود، به سمت اتوبوس دومی می دود او هم حرکت می کند ... این بلوتوث بود که آینه رفتار ترافیکی ما به نظر می رسید و از نظر من چنین رفتاری که برای ما عادی است از قضا پر از خلاف، تناقض اخلاقی و حتی از آن جا که حق تقدم دیگران را رعایت نمی کند، حرام هم هست، به شدت مسئله ای اخلاقی است که باید برای اصلاح آن بکوشیم. اصلاح این رفتار به سالم سازی دیگر رفتارهای ما در حوزه فردی، خانوادگی، اجتماعی و ... کمک می کند.
اگر در رفتار انسان های بزرگ نگاه کنیم در می یابیم آنان نسبت به حقوق مردم و رعایت قانون بسیار حساس بودند، از جمله بنده خدایی از دوستان شهید بهشتی نقل می کرد که این عالم بزرگوار نسبت به رعایت قوانین رانندگی و مقررات ترافیکی به شدت حساس بود. او می گفت: یادم هست حتی زمان سابق وقتی به چراغ قرمز می رسیدیم ولو خیابان خلوت بود، اجازه رد شدن نمی داد بلکه تاکید داشت همیشه و همه جا باید قانون را رعایت کرد. امام خمینی(ره) نیز تخلف از مقررات راهنمایی و رانندگی را شرعا حرام می دانستند، حالا این رفتار ترافیکی ماست که میزان دین داری و تقید به حلال و حرام را نشان می دهد. به این هم نمی پردازیم که رفتار ترافیکی ما چقدر شان ملت ایران را در جهان پایین می آورد.
