ستون فقرات سالم برای یک زندگی فعال حیاتی است ، ستون فقرات یکی از مهمترین قسمتهای بدن شماست. بدون آن نمی توانستید خود را قائم نگه دارید یا بایستید. ستون فقرات بدن به شما ساختار و پشتیبانی می دهد. ستون فقرات به شما امکان حرکت و خم شدن را می دهد.
همچنین ستون فقرات از نخاع شما محافظت می کند. نخاع ستونی از اعصاب است که مغز شما را به بقیه بدن متصل می کند و به شما امکان می دهد حرکات خود را کنترل کنید. بدون نخاع ، شما نمی توانید هیچ بخشی از بدن خود را حرکت دهید و اعضای بدن شما نمی توانند کار کنند. به همین دلیل است که اگر می خواهید زندگی فعالی داشته باشید ، حفظ سلامت ستون فقرات بسیار حیاتی است.
تحلیل رفتن دیسکها یا وارد آمدن فشار بیش از حد میتواند باعث جابهجایی و بیرون زدن دیسک بینمهرهای شود، و با ایجاد فشار بر ریشههای عصبی به ایجاد درد بینجامد. هنگامی چنین اتفاقی رخ دهد، این عارضه را لغزیدگی، بیرونزدگی، فتق یا پارگی دیسک میگویند، این عارضه حاکی باعث عارضه دائمی عصبی میشود.
ستون فقرات شما از 24 استخوان کوچک تشکیل شده است. به هر استخوان مهره گفته می شود. مهره ها اجزای سازنده ستون فقرات هستند. تمام استخوان های ستون فقرات را مهره می نامند .
مهره ها از نخاع محافظت و پشتیبانی می کنند و بیشتر وزنی را که به ستون فقرات وارد می شود تحمل می کنند.
هر مهره از یک استخوان بزرگ به نام لامینا یا تیغه تشکیل شده است که از بدن امتداد یافته و حلقه ای برای محصور شدن و محافظت از نخاع تشکیل می شود.
لامینا شامل موارد زیر است:
- زائده خاری ، زوائد خاری در خط میانی ستون فقرات از ناحیه گردنی به طرف پایین آن قابل لمس هستند.
- دو زائده عرضی، در جایی که عضلات پشت به مهره ها متصل می شوند.
- پدیکل ، که دو طرف لایه را به هم متصل می کند.
بین هر مهره ای یک بالشتک نرم و ژل مانند قرار دارد که دیسک نامیده می شود . دیسک به جذب فشار کمک می کند و باعث می شود استخوان ها به هم نخورند. هر مهره توسط گروهی از رباط ها برای بقیه نگه داشته می شود. رباط ها استخوان ها را به یکدیگر متصل می کنند. در ستون فقرات نیز تاندون هایی وجود دارد که عضلات را به مهره ها متصل می کند. مانند سایر قسمت های بدن مانند زانو یا آرنج ، ستون فقرات نیز دارای مفاصل است. به مفاصل ستون فقرات مفاصل وجهی گفته می شود. مفاصل وجهی مهره ها را به یکدیگر متصل می کنند و به آنها قابلیت حرکت در برابر یکدیگر را می دهند.
وقتی مهره ها روی هم قرار می گیرند ، سوراخ ها به صورت صف آرایی قرار می گیرند و یک لوله توخالی طولانی ایجاد می کنند که طول ستون فقرات را طی می کند. نخاع از طریق این لوله بلند توخالی رد می شود. نخاع به خودی خود یک بسته عظیم میلیونی اعصاب است که پیام ها را از مغز شما به بقیه بدن و از هر قسمت از بدن به مغز منتقل می کند. ستون فقرات به سی و یک جفت ریشه عصبی منشعب می شود. این ریشه ها از طریق دو فضایی به نام روزنه عصبی بین هر مهره از ستون فقرات خارج می شوند.
طناب نخاعی که درون ستون فقرات قرار دارد، به بخشهایی مشابه تقسیم میشود:
- نخاع گردنی
- نخاع سینهای
- نخاع کمری
- نخاع خاجی
- نخاع دنبالچه
ستون فقرات خود دارای سه بخش اصلی است:
گردنی : قسمت فوقانی ستون فقرات معروف به گردن، از هفت مهره تشکیل شده است.
قفسه سینه : قسمت مرکزی ستون فقرات ، شامل 12 مهره است و در زیر بخش گردنی ستون فقرات قرار دارند.
کمر : قسمت تحتانی ستون فقرات، معمولاً از پنج مهره تشکیل شده است ، با این حال ، برخی از افراد ممکن است شش مهره کمر داشته باشند. به نظر نمی رسد داشتن شش مهره مشکلی ایجاد کند.
در زیر ستون فقرات کمر استخوان خاجی قرار دارد. استخوان خاجی در واقع گروهی از مهره های تخصصی است که ستون فقرات را به لگن متصل می کند. قبل از تولد ، این مهره ها با هم رشد می کنند و یک استخوان بزرگ ایجاد می کنند که پایه ستون فقرات و مرکز لگن شما را تشکیل می دهد. اعصابی که از ستون فقرات در ناحیه خاجی خارج می شوند عملکرد روده و مثانه را کنترل می کنند.
در مفصل لگن شما دو مفصل ساکروایلیاک وجود دارد که استخوان خاجی را به ایلیوم ، استخوان بزرگ لگن شما متصل می کند. مفاصل ساکروایلیاک ستون فقرات شما را به لگن و در نتیجه به نیمه پایین اسکلت متصل می کنند.
مانند هر مفصل دیگری در بدن شما ، در هر دو طرف سطح مفصل ساکروایلیاک غضروف وجود دارد. اما برخلاف اکثر مفاصل ، مفاصل ساکروایلیاک توسط دو نوع مختلف غضروف پوشانده شده اند. سطوح مفصلی که حرکت در آن اتفاق می افتد ، هم دارای سطح هیالین است که شیشه ای و نرم است و هم دارای سطوح فیبروکارتلاژ که بر روی یکدیگر ساییده می شوند. اتصالات همچنین دارای برجستگی ها و فرورفتگی های بزرگ زیادی در سطح هستند که مانند یک پازل در کنار هم قرار می گیرند.
اتصالات ساکروایلیاک نیز منحصر به فرد هستند زیرا برای حرکت زیاد طراحی نشده اند. معمول است که مفصل ساکروایلیاک با افزایش سن افراد سفت شده و در واقع "قفل" می شود. مفصل ساکروایلیاک هنگام تحمل وزن بدن و خم شدن به جلو ، فقط حدود دو تا چهار میلی متر حرکت می کند. این مقدار کم حرکت در مفصل به عنوان نوعی حرکت "لغزاننده" توصیف می شود. به دلیل کم بودن حرکت و پیچیدگی ، اطلاع از حرکت مفاصل ساکروایلیاک در طی معاینه فیزیکی بسیار دشوار است. برای کاهش درد مفصل ساکروایلیاک که در محل تماس ستون فقرات با لگن ایجاد می شود بعد از این که التهاب اولیه کم شد میتوانید از تمرینات ورزشی مفصل ساکروایلیاک برای تسکین درد استفاده کنید.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته