این ادویه بومی جزیره های واقع در اندونزی است.
جوز هندی دارای خاصیت ضدباکتریایی است و در از بین بردن باکتری هایی که به دندان ها آسیب می رساند، موثر است.
همانند میخک، جوز هندی دارای ترکیبی به نام «یوجینول» است که برای قلب مفید می باشد.
به نقل از «Ask.com» ماده ای به نام مایریستیسین (Myristicin) موجود در آن آنزیم های موجود در مغز را که در بروز بیماری آلزایمر موثر است از بین می برد و برای بهبود حافظه مفید است.
مصرف مقدار کم آن نفخ معده را کاهش می دهد، به هضم غذا کمک می کند و اشتها را بهبود می بخشد.
با بیماری آسم مقابله می کند.
در شل کردن عضلات موثر است.
مصرف موضعی روغن آن درد دندان را تسکین می بخشد و بوی نامطبوع دهان را کاهش می دهد.
مخلوطی از چند قطره روغن جوز هندی و عسل حالت تهوع، سوءهاضمه و اسهال شدید را درمان می کند.
در طب هومیوپاتی، برای معالجه اضطراب و افسردگی به کار برده می شود.
در طب چینی برای درمان بیماری های کبد استفاده می شود.
برای کنترل آکنه، ۲ تا ۳ دانه جوز هندی آسیاب شده را با کمی شیر مخلوط کنید تا به شکل ضماد دربیاید. پس از شستن صورت با آب ولرم و خشک کردن، ضماد را به صورت بمالید و پس از ۲ ساعت ابتدا با آب ولرم و سپس برای بستن منافذ با آب سرد بشویید. این ضماد به عنوان اسکراب برای رفع جوش استفاده می شود.
برای خواب راحت، یک لیوان شیر ولرم را همراه با یک چهارم قاشق مرباخوری پودر جوزهندی بنوشید.
برای تسکین علایم سرماخوردگی با کمی آب، آرد و پودر جوزهندی ضمادی تهیه کنید و روی پارچه کتان بمالید و روی سینه قرار دهید.
خستگی مفرط و استرس را رفع می کند و قدرت تمرکز را افزایش می دهد.
برای تسکین درد مفاصل، عضلات، آرتریت، زخم و التهاب کمی از روغن آن را روی موضع بمالید.
مصرف آن مانع بروز سنگ کلیه می شود.
منبع:روزنامه خراسان
