واکس کفش، ماده اي است که براي براق کردن و محافظت از چرم کفش روي آن ماليده مي شود. اين ماده مخلوطي از يک حلال مناسب مانند روغن تربانتين (يا پارافين و نفت) و ترکيبات روغني مانند استارين، اولئين، لانولين و پاره اي روغن هاي نباتي و هيدروکربورهايي با قابليت تبخير مناسب و اتيلن گليکول است...
حين واکس زدن، اجزاي قابل تبخير، متصاعد شده و ترکيبات روغني روي کفش به جا مي مانند و ظاهري براق ايجاد مي کنند.
وقتي از واکس، زياد و نادرست استفاده شود؛ بوي متصاعد شده از هيدروکربور هاي قابل تبخير آن مي تواند از طريق پوست يا دستگاه تنفسي جذب شود و مشکلات مختلف پوستي، چشمي، تنفسي و ناراحتي هاي کبد و کليه و دستگاه اعصاب مرکزي را برايتان ايجاد کند؛ مشکلاتي مانند تغيير رنگ پوست و درماتيت، تحريک و سوزش چشم، گيجي و خواب آلودگي و حتي برخي از انواع سرطان ها! بنابراين به همه افراد توصيه مي شود که حتما پيش از واکس زدن، دستکش بپوشند و در محيطي با تهويه مناسب کفش هايشان را واکس بزنند و به هيچ عنوان واکس را جلوي دست بچه ها قرار ندهند و به آنها اجازه واکس زدن تحت هيچ شرايطي را ندهند.
بخار هيدروکربور هاي موجود در واکس مي تواند براي خانم هاي باردار هم ضرر داشته باشد اما اگر آنها هم مانند بقيه افراد از دستکش هنگام واکس زدن استفاده کنند و محيطشان هم تهويه خوبي داشته باشد، اشکالي ندارد که در مواقع ضروري خودشان کفش هايشان را واکس بزنند.
منبع:salamat.ir
