همه عجايب جهان آنطور که انتظار ميرود، نظرها را به خود جلب نميکنند اما در اين ميان، ميتوان به آثار و نشانههايي برخورد کرد، که در نگاه اول، مصنوعي بودن آنها در ذهن و درک انسان کمي سخت به نظر ميرسد. بناهايي که اگر ظرافت و هنرنماييهايي آشکار و رايج انساني در آنها وجود نداشت، شايد طبيعي و بخشي از عارضه زمينشناختي به نظر ميرسيد.
آنچه در ادامه خواهيم خواند، مجموعهاي از چند بنا و سازه دستساز و در عين حال عجيب و ناشناختهاي است که تاکنون کمتر نام و نشاني از آنها به ميان آمده است. اماکني که به دليل مهجور و متروک ماندن از نظر شاهدان و گردشگران، ساليان سال را در تنهايي به سر برده اند.
سيچوان، چين
تقريبا تمام مدت قرن هشتم ميلادي صرف ساختن مجسمه بزرگ بوداي «ليشان» شد. مجسمهاي که در حدود 233 فوت ارتفاع داشته و درون کوهستان منطقه مرکزي چين و در 1400 مايلي غرب شانگهاي ايجاد شده است. اين مجسمه غول پيکر اگرچه دور از ذهن و ديد بسياري از مسافران و گردشگران قرار دارد اما هنوز هم به عنوان يکي از بزرگترين مجسمههاي بوداي جهان محسوب ميشود. عظمت و بزرگي اين مجسمه به قدري است که ميتوان هر يک از اعضاي بدن آن را با بناهايي بزرگ مقايسه کرد. به عنوان مثال؛ گوشهاي مجسمه که هريک به تنهايي 23 فوت طول داشته و به اندازه يک ساختمان دو طبقهاند و يا کوچکترين انگشت پاي آن که مکاني کاملا مناسب براي نشستن و استراحت کردن است. گذشته از همه اينها بايد به هزار و 21 شبکه مويي پيچ در پيچ قسمت سر مجسمه اشاره کرد که شبکه آبياري پنهان و مخفياي را براي حفاظت از مجسمه به وجود آورده است.
منطقه کوهستاني «امي» به تنهايي از ويژگي مذهبي بالايي برخوردار است. منطقهاي که از آن، مذهب بودا براي اولين مرتبه وارد چين شد. مجسمه «ليشان» از برجستهترين نمادهاي عبادي اين منطقه به شمار ميرود که ساختن آن 90 سال به طول انجاميد.
کارليا، روسيه
اين منطقه را موزهاي در فضاي باز از کليساهاي چوبي منحصر به فرد ميدانند. از مسکو يا سن پطرزبورگ به جزيره «کيژي» که بخشي از يک زنجيره 1650 جزيرهاي واقع در درياچه دورافتاده «اونگا» در شمال روسيه ميباشد، يک مسير پروازي يا يک شبانه روز مسافرت با قطار فاصله است.
در اين منطقه که آنرا «موزه کيژي» نيز مينامند، 90 بناي چوبي مشتمل از صومعهها، آسيابهاي بادي و انبارهي غله وجود دارند. يکي از مهمترين بخشهاي آن که در تنگهاي باريک در جنوبيترين نقطه جزيره قرار دارد، مکاني محصور در ديوارهاي بلند است که برج ناقوس هشت ضلعي و دو کليساي چوبي متعلق به قرن هجدهم در آن قرار دارد. بيست و دو گنبد پياز شکل که از چوبهاي صنوبر ساخته شدهاند سقف 121 فوتي کليساي « عروج مسيح» را پوشاندهاند.
از نکات عجيب و حيرت انگيز در خصوص اين شاهکار معماري، استفاده نکردن از هيچگونه ميخي در اتصال بخشهاي مختلف کليسا به يکديگر ميباشد و از آن مهمتر افسانههاي بومي رايج درباره اين کليسا است که بر اساس آن اين بنا تنها با يک تبر ساخته شده است.
اماکن ناشناخته
لاليبلا، اتيوپي
«لاليبلا»،يکي از شهرهاي مذهبي اتيوپي با 11 کليساي قرون وسطايي است که تماما با سنگهاي سرخ آتشفشاني ساخته شده اند. پيش از هرچيز بايد گفت که اين شهر، مکاني عبادي براي ساکنان خود بوده و از اينرو هيچگونه تبليغي براي جذب گردشگر در آن صورت نگرفته است. داستانهاي بومي حاکي از آن است که «شاه لابيلا» پس از بازديد از بيت المقدس در قرن سيزدهم ميلادي، دستور ساخت چنين معابد يا کليساهايي را در اين منطقه داده است. به دستور وي، تمام کليسا در محوطهاي بيرون از صخرهاي سرخ رنگ و آتشفشاني بنا شدند. در ابتدا چهار کليسلا در يک مکان زيرزميني ساخته و با راهروهايي به هم مرتبط شدند. ديگر کليساي اين منطقه « منجي جهان» نام دارد که 35 فوت زير سطح زمين ساخته شده است.
کامپونگ تام، کامبوج
اين مجموعه که قديميترين معابد کامبوج بوده و از 52 معبد گوناگون تشکيل شده است، بخشي از بقاياي پايتخت باستاني يکي از پادشاهيهاي باستاني کامبوج به نام «چنلا» ميباشد. اين مجموعه معابد که زميني جنگلي به وسعت سه مايل مربع را در استان «کامپونگ تام» در بر ميگيرد نزديک به 600 سال قديميتر از معابد آنکور ميباشد. با اين وجود اين مجموعه معابد برخلاف قدمت بسيار زياد خود از بازديد کنندگان اندکي برخوردار است. سايتي باستاني که در مقايسه با جمعيت ميليوني گردشگران آنکور سالانه تنها پنج هزار بازديد کننده دارد. اما، همين محدوديت شرايط ظاهري آن را به مراتب نسبت به آنکور سالمتر نگاه داشته است.
مالتا و گزو
اين بناهاي سنگي که در جزاير کوچک درياي مديترانه و در ميان تونس و سيسيل قرار دارند، اگرچه امروزه هيچ جذابيتي براي گردشگران ندارند و به ندرت از سوي اين دسته از مسافران بازديد ميشوند اما در حدود پنج هزار سال پيش از ميلاد، مدتها پيش از آغاز ساخت اهرام ثلاثه مصر، همواره ميزبان خيل عظيمي از زائران بوده و به عنوان اماکني مذهبي مورد پرستش قرار ميگرفتند.
از مهمترين معابد اين منطقه «هاگر کيم» نام دارد که بزرگترين آنها نيز بوده و در سواحل جنوبي مالت قرار دارد. اين معبد با تخته سنگهاي آهکي ساخته شده که شکلي نيم دايرهاي دارند. هريک از اين تخته سنگها 20 فوت ارتفاع و نزديک به 20 تن وزن دارند. اين معبد در اواسط قرن بيستم کشف شده و امروز موزه ملي باستانشناسي مالت در آن قرار دارد.
بخش گردشگري تبيان
برگرفته از ميراث آريا