موارد مصرف ، تداخل دارویی و عوارض قرص متوکلوپرامید

• نام دارو: قرص متوکلوپرامید

• نام لاتین: Metoclopramide

• نام تجاری: رگلان

• رده دارویی: داروهای گوارشی

• اشکال دارویی: قرص

• فروش دارو: بانسخه

•  درمان برخی مشکلات معده و روده 

• متوکلوپرامید به عنوان یک درمان کوتاه مدت (4 تا 12 هفته) برای سوزش معده استفاده می شود.

• متوکلوپرامید همچنین برای بیماران دیابتی که تخلیه ضعیفی از معده خود دارند (گاستروپارزی) استفاده می شود. 

• ابتلا بیمار به صرع، خون‌ریزی گوارشی

• انسداد مکانیکی یا پرفوراسیون مجرای گوارش یا فئوکروموسیتوم

• سن بیمار

• نوع و شدت بیماری تحت درمان

• نحوه واکنش به اولین مقدار مصرفی دارو

• سایر شرایط پزشکی بیمار

> بزرگسالان:

• برای درمان فلج معده ناشی از دیابت ۱۰ میلی‌گرم ۳۰ دقیقه قبل از شروع علائم یا قبل از غذا و هنگام خواب، تا حداکثر ۴ بار در روز 

• در درمان برگشت محتویات معده به مری ۱۵–۱۰ میلی‌گرم ۳۰ دقیقه قبل از شروع علائم یا قبل از غذا و هنگام خواب، تا حداکثر ۴ بار در روز مصرف می‌شود. 

• در درمان سکسکه مقدار ۲۰–۱۰ میلی‌گرم ۴ بار در روز به مدت یک هفته تجویز می‌شود. 

> کودکان:

• در درمان تأخیر تخلیه معده یا به عنوان محرک پریستالتیک در کودکان ۱۴–۵ سال مقدار ۵–۵/۲ میلی‌گرم ۳ بار در روز ۳۰ دقیقه قبل از غذا و هنگام خواب تجویز می‌شود.

• خواب آلودگی 

• سرگیجه ، خستگی ، مشکل خواب

• تحریک 

• سردرد

• اسهال

• افزایش فشار خون

• تغییرات ذهنی / خلقی (مانند اضطراب ، گیجی ، افسردگی ، افکار خودکشی )

• اسپاسم عضلات / حرکات کنترل نشده عضلانی 

• علایم پارکینسون 

• تورم دست / پا

• کاهش توانایی جنسی

• تولید غیر طبیعی شیر از پستان

• تغییر در قاعدگی در زنان

• این دارو به ندرت ممکن است باعث ایجاد یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم بدخیم نورولپتیک (NMS) شود. در صورت داشتن هر یک از علائم زیر فوراً از کمک پزشکی استفاده کنید: تب ، سفتی عضلات ، گیجی شدید ، تعریق ، ضربان قلب سریع / نامنظم.

•  علائم واکنش آلرژیک جدی ، از جمله: بثورات پوستی ، خارش / تورم (به خصوص صورت / زبان / گلو) ، سرگیجه شدید ، مشکل تنفس 

نکته: در صورت مشاهده هر کدام از این علائم حتما به پرشک خود اطلاع دهید.

• داروهای آنتی سایکوتیک (مانند آریپیپرازول ، هالوپریدول )

• آتوواکون

• دوپامین آگونیست (مانند کابرگولین ، پرگولید ، روپینیرول )

• فسفومایسین

• مهارکننده های MAO (ایزوکاربوکسازید ، لاینزولید ، متیلن بلو ، موکلوبمید ، فنلزین ، پروکاربازین ، راساژیلین ، سافینامید ، سلژیلین ، ترانیل سیپرومین)

• پراملینتید

• فنوتیازین (مانند پرومتازین ، پروکلروپرتازین)

• ریواوز

• داروهایی برای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام ، لورازپام ، زولپیدم) 

• شل کننده های عضلانی (مانند کاریزوپروادول ، سیکلوبنزپرین)

• آنتی هیستامین ها (مانند ستریزین ، دیفن هیدرامین)

نکته: برای جلوگیری از این تداخل، لیست تمام داروهایی که مصرف می کنید را در اختیار پزشکتان قرار دهید.

• حساسیت به داروهای دیگر: قبل از مصرف متوکلوپرامید ، در صورت حساسیت به آن یا اگر آلرژی دیگری دارید به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد ، که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

• مصرف قرص متوکلوپرامید در دوران بارداری: در دوران بارداری ، این دارو باید فقط در صورت نیاز به وضوح استفاده شود. 

• مصرف قرص متوکلوپرامید در دوران شیردهی: این دارو به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر روی نوزاد شیرخوار بگذارد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید. 

• مصرف قرص متوکلوپرامید در سالمندان: افراد مسن ممکن است نسبت به اثرات این دارو ، به ویژه خواب آلودگی ، دیسکینزیای تأخیری و مشکلات عضلانی از نوع پارکینسون حساس باشند. خواب آلودگی می تواند خطر زمین خوردن را افزایش دهد.

• مصرف قرص متوکلوپرامید در کودکان: کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو ، به ویژه اسپاسم عضلات / حرکات کنترل نشده عضلانی ، حساسیت بیشتری نشان دهند.

• متوکلوپرامید آنتاگونیست گیرنده D۲ دوپامین است و همچنین آگونیست گیرنده‌های ۵HT۴ سروتونین است.

• متوکلوپرامید با انسداد یک ماده طبیعی (دوپامین) عمل می کند و تخلیه و حرکت معده روده فوقانی را تسریع می کند. 

• در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. 

• به دلیل خطر ابتلا به دیسکینزی تأخیری ، این دارو را بیشتر از تجویز پزشک مصرف نکنید.

• اگر ناگهان استفاده از این دارو را متوقف کنید ، ممکن است علائم ترک (مانند سرگیجه ، عصبی ، سردرد ) داشته باشید. برای کمک به جلوگیری از ترک ، پزشک ممکن است به آرامی دوز شما را کاهش دهد در صورت استفاده طولانی مدت از متوکلوپرامید یا در دوزهای بالا ، احتمال ترک آن بیشتر است. در صورت قطع مصرف ، فوراً به پزشک یا داروساز خود بگویید.

مطلبی که مطالعه می‌کنید صرفا جنبه‌ی افزایش آگاهی دارد؛ خود درمانی و تجویز دارو با تکیه بر این مطالب جایز نیست. برای مصرف دارو حتما به پزشک متخصص مراجعه نمایید.