یک روانشناس با بیان اینکه اضطراب کلاس اولی‌ها قبل از رفتن به مدرسه تاثیرات مخربی بر آنها می‌گذارد، افزود: اگر
این مشکل در این بچه‌ها برطرف نشود به شب ادراری، لکنت زبان و جویدن ناخن در آنها منجر خواهد شد.
(ایسنا)، در این رابطه اظهار کرد: جسم و روان فرد مضطرب در جهت مقابله با آن عامل اضطراب‌انگیز، واکنش‌های دفاعی
مختلفی را نشان می‌دهد بنابراین حتی ممکن است کودک بدون اینکه دلیل جسمی خاصی داشته باشد، بیمار شود.وی با بیان
اینکه ترس و اضطراب دو مفهوم جدا از هم هستند، افزود: معمولا بچه‌هایی که از رفتن به مدرسه ترس دارند،
خیلی کم هستند و بیشتر بچه‌ها هنگام مدرسه رفتن اضطراب دارند که این اضطراب ناشی از این است که آنها
نمی‌دانند مدرسه چه جور جایی است و معلم با آنها چگونه رفتار خواهد کرد و برخورد آنها با دیگر بچه‌ها
چگونه خواهد بود؟ این روانشناس ادامه داد: مشکلاتی که هنگام مدرسه رفتن برای کودکان پیش می‌آید در زمان تولد آغاز
می‌شود.
کودکی که تا هنگام مدرسه هیچ‌گاه از پدر و مادرش جدا نشده اگر به طور ناگهانی جدا شود به لحاظ
روانی دچار شوک می‌شود.
بنابراین خانواده‌ها باید کودک را از دو سالگی عادت بدهند که بتوانند چند ساعت از روز را بدون حضور آنها
با شادی و راحتی بگذرانند تا هنگام مدرسه دچار مشکل نشوند.
تبریزی با بیان اینکه عدم رشد احتمالی نیز یکی از عوامل زمینه‌ساز این مشکلات است، افزود: زمانی که یک کودک
به رشد اجتماعی می‌رسد که بتواند به راحتی با گروه همسالان به ویژه بچه‌های همسایه و اقوام به خوبی مانوس
شود به راحتی در جمع‌ها حضور پیدا کند.وی در ادامه اضافه کرد: همچنین باید بررسی کرد که دیگران چقدر روی
تفکرات این کودکان کار کرده‌اند.
متاسفانه بعضی از خانواده‌ها با نصیحت‌های زیاد و تعریف از خاطرات بد، برای کودک استرس ایجاد می‌کنند در صورتی که
باید به کودک این‌گونه تلقین شود که مدرسه یک هدیه و موهبت است که در آن اتفاقات خوبی برایشان خواهد
افتاد.
تبریزی در ادامه اظهار کرد: برای اینکه کودک هنگام ورود به مدرسه استرس نداشته باشد، بهتر است چند روز پیش
از آغاز مدرسه چند بار از کنار مدرسه عبور کرده و والدین، او را با یک خاطر شاد و خوشایند
روبرو کند.
مثلا اگر کودک بستنی دوست دارد هنگام عبور از مقابل مدرسه بستنی بخورند و اگر استرس او خیلی شدید بود،
روزهای بعد به بهانه‌ای مثل آدرس گرفتن داخل مدرسه شوند و بچه را با فضای مدرسه آشنا کنند.
وی با تاکید بر اینکه معلم‌ها باید بدانند در روزهای اول ورود بچه‌ها به مدرسه آنها را آزادتر بگذارند و
با آنها مهربان باشند،‌ افزود: معلمان باید برای رفتار با بچه‌های کلاس اولی آموزش‌های لازم را ببینند زیرا کوچک‌ترین کاری
که معلم سر کلاس انجام می‌دهد، در کم و زیاد شدن استرس بچه‌ها تاثیر دارد و حتی حالت چهره و
نوع لباس معلم نیز بسیار موثر است.
بهتر است معلم‌ها از پوشیدن لباس‌های کاملا تیره که در بچه‌ها حالت ناخوشایندی را ایجاد می‌کند، بپرهیزند علاوه بر اینکه
معلم‌ها باید به فاصله خود و بچه‌ها دقت کنند و به گونه‌ای با آنها صحبت کنند که چهره‌شان دوست روبروی
بچه‌ باشد تا او مجبور نباشد سرش را بالا بگیرد.
به عبارتی رابطه معلم و دانش‌آموز باید افقی باشد نه عمودی.
همچنین بهتر است لحن گفتار معلم والدگونه و دستوری نباشد.
وی در پایان اظهار کرد: اولیاء مانند یک حوض و بچه‌ها مانند یک ماهی هستند.
اگر آب حوض آلوده باشد ماهی‌‌ها هم آلوده می‌شوند.
بنابراین باید هر سال اوایل شهریور یک کلاس توجیهی برای تمام اولیاء برگزار شود تا آنها با رفتار خود، استرس‌
کودکان را کاهش داده و آنها را آماده رفتن به مدرسه کنند.