برای تشخیص دادن میوه رسیده از نارس راه هایی ساده اما ظریف وجود دارد، برای مثال در مورد این میوه های آبدار تابستانی و پر طرفدار یعنی هندوانه و طالبی...
میوه ها را معمولا باید رسیده و بیشتر سبزیجات را نارس مصرف کرد تا بتوان از خواص آنها بهره برد. از خواص طالبی در طب سنتی می توان به طبع گرم و تر این میوه اشاره کرد. خوردن طالبی، بعد از غذا برای درمان کم خونی مفید است. هندوانه نیز دارای آنتی اکسیدانی به نام لیکوپن است که رادیکال‌های آزاد و مضر را از بین می‌برد به همین دلیل از وقوع سکته قلبی جلوگیری می‌کند. در این مطلب نکاتی برای تشخیص این میوه های مفید آورده شده است.
برای تشخیص طالبی رسیده به 4 عامل توجه کنید:
معاینه کنید! رنگ پوست طالبی باید زرد مایل به سبز یا زرد کرم رنگ باشد نه سبز!
تکان دهید! اگر طالبی کاملا رسیده باشد با تکان دادن آن میتوانید مثل یک قلک صدای تخمهایش را در داخل آن بشنوید.
بو کنید! باید بوی خوشی از آن به مشام برسد.
لمس کنید! سرطالبی که به ناف مشهور است باید نرم باشد. اگر همه قسمتهای طالبی نرم باشد، احتمالا بیش از حد رسیده و گازدار است.
برای تشخیص هندوانه رسیده میتوان به آزمایشهای زیر دست زد:
وزن کنید! هرچه هندوانه نسبت به جثهاش سبکتر باشد، تردتر و رسیدهتر است مشروط بر این که پوک نباشد.
فشار دهید! اگر هندوانه رسیده را در میان دو دست خود قرار داده و فشار دهید قرچی صدا خواهد داد. البته این یک اصل کلی نیست.
تلنگر بزنید! با انگشت بزنید و گوش کنید. اگر صدای شبیه «پینک» با آهنگ زیر و بلند شنیدید هندوانه هنوز نرسیده است. ولی اگر صدایی شبیه «پانک» با آهنگ بم و آهسته شنیدید هندوانه رسیده و قابل خوردن است. برخی نیز این صدا را به گونهای دیگر تشریح میکنند و میگویند اگر صدایی که شنیدید صفر بود هندوانه نرسیده ولی اگر صدایی عمیق و رسا شنیدید که در داخل هندوانه پیچیده و انعکاس یافت هندوانهاش حرف ندارد.
