حداکثر اطلاعات بیشتر افراد از بیماری‌های مقاربتی این است که «این بیماری‌ها طی تبادل مایعات جنسی یا خون میان همسران منتقل می‌شوند.» به دلیل پاره‌ای مسائل اطلاع‌رسانی کافی در این باره صورت نگرفته و بسیاری از مردم حقایق ساده را هم راجع به این بیماری‌ها نمی‌دانند
مثلا اینکه اغلب بیماری‌های مقاربتی تا به وضع حاد برسند، هیچ نشانه‌ای را بروز نمی‌دهند، این نوع بیماری‌ها در زنان شدت بیشتری دارد و ممکن است دستگاه تناسلی خانم را دچار مشکلات حاد از جمله بارداری خارج رحمی یا ناباروری کند و این‌كه بیماری‌های مقاربتی از مادر به جنین منتقل می‌شوند و این انتقال ممکن است در طول بارداری، هنگام زایمان یا بعد از تولد رخ دهد. نکته دیگر اینکه ابتلا به یکی از این بیماری‌ها فرد را نسبت به ابتلا به ایدز مستعد‌تر می كند و بسیاری مسائل دیگر که ندانستن آن‌ها میتواند افراد جامعه را مدت‌ها گرفتار كند. دکتر شیرین نیرومنش، استاد دانشگاه تهران اطلاعات مورد نیاز درباره این بیماری‌های را در اختیارتان قرار می‌دهد.
علائم این بیماری‌ها چه هستند؟
معمول‌ترین بیماری‌های مقاربتی علائم متعددی دارند که شایع‌ترین آن‌ها عبارتند از:
۱. کلامیدیا:
شایع‌ترین بیماری مقاربتی است و عامل باکتریایی دارد. این بیماری در ۸۰ درصد زنان و ۵۰ درصد مردان هیچ نشانه‌ای ندارد اما از علائم آن می‌توان به ترشحات زنانه یا مردانه و درد یا سوزش هنگام دفع ادرار اشاره كرد. بزرگ شدن گره‌‌های لنفاوی ناحیه کشاله ران از دیگر علائم این بیماری‌است. همسران می‌توانند طی هر نوع فعالیت جنسی این بیماری را به یکدیگر منتقل کنند و متاسفانه اگر خانمی درگیر این بیماری شود خطر بارداری خارج رحمی و نازایی برای او وجود دارد. این بیماری با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود.
۲. هرپس تناسلی:
یکی از انواع این ویروس سبب ایجاد تب‌خال در دهان می‌شود و دیگری زخم‌های تناسلی را پدید می‌آورد. این عفونت میتواند حین زایمان به فرزند منتقل شود. می‌توان با دارو از شدت عفونت کاست اما رفع کامل آن ممکن نیست.
۳. هپاتیت a، b، c و d :
هپاتیت b معمولا از تماس جنسی منتقل می‌شود و چشم‌ها و پوست بیمار را زرد می‌کند. بیمار مبتلا به هپاتیت bخارش، تب و خستگی دارد و شاید حالتی شبیه آنفلوآنزا در او تشخیص داده شود. گاهی بیماری تا حدی پیش می‌رود که عوارض سیروز کبدی و سرطان کبد را هم به دنبال دارد. نکته جالب در مورد هپاتیت این است که یا سیستم ایمنی بدن آن را سرکوب می‌کند یا بیماری تا یک عفونت مزمن پیش می‌رود. برای درمان هپاتیت لازم است از داروهای مخصوص استفاده شود. هپاتیت نیز با انجام آزمایش خون قابل تشخیص است.
۴. سوزاک:
این بیماری سبب ترشحات زنانه و مردانه، درد هنگام دفع ادرار، بارداری خارج رحمی و ناباروری می‌شود اما می‌توان با آنتی‌بیوتیک آن را مهار کرد.
۵. سفلیس:
اگر سفلیس خفیف باشد اغلب غیر قابل تشخیص است و زخم‌های ناشی از آن هم خود به خود از بین می‌روند اما در موارد شدید ممکن است عوارضی مانند بیماری‌هرپس داشته باشد که با آنتی بیوتیک درمان می‌شود.
۶. ایدز:
این بیماری که طی مقاربت، انتقال خونی و از سرنگ مواد مخدر منتقل می‌شود، به محض ورود به بدن میتواند از همین روش دیگران را هم آلوده کند. از علائم ایدز خستگی، تعریق شبانه، تب و لرز مداوم بیش از چند هفته، سردرد، سرفه و.... را می‌توان ذکر كرد. متاسفانه باید گفت هنوز درمانی برای این بیماری کشف نشده است. تشخیص ایدز طی آزمایش خون در صورتی که مدتی از ابتلا گذشته باشد، ممکن است.
۷. زگیل تناسلی:
ویروس این بیماری برجستگی‌هایی را در ناحیه تناسلی یا مقعد ایجاد می‌کند که به روش دارو درمانی یا انجماد رفع می‌شوند. انواع خطرناک این ویروس دهانه رحم را دچار تغییراتی می‌کند و در نهایت مسبب سرطان دهانه رحم می‌شود.
۸. شپش تناسلی:
حشراتی که میان موهای زائد ناحیه تناسلی رشد می‌کنند و سبب خارش ناحیه می‌شوند. این حشرات از ارتباط زناشویی یا وسایل شخصی آلوده منتقل می‌شوند. برای رفع آن‌ها باید ناحیه را کاملا پاکیزه نگه داشت و داروهای موضعی ضد شپش را مصرف کرد.
۹. گال:
یک عفونت مسری است که با داروهای خوراکی و موضعی درمان می‌شود.
تشخیص بیماری‌های مقاربتی
برخی از این بیماری‌ها با معاینه در مطب قابل تشخیص‌اند و گروهی دیگر نیازمند آزمایش‌های خون یا ترشحات خانم یا آقا هستند. نتیجه این آزمایش‌ها هم بسته به نوع آزمایش زمان‌های مختلفی را می‌طلبد.
روش‌های درمان بیماری‌های مقاربتی
بیشتر این بیماری‌ها را می‌توان با آنتی‌بیوتیک خوراکی یا تزریقی و همچنین داروهای موضعی درمان کرد اما برخی از آن‌ها مانند ایدز تنها می‌توانند مهار شوند و رفع کامل آن‌ها توسط هیچ روشی تا امروز مقدور نبوده است.
پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی
بهترین راه پیشگیری از این بیماری‌ها استفاده از کاندوم است زیرا این پوشش اجازه نمی‌دهد مایعات جنسی به بدن همسر منتقل شوند.
بایدآموزه‌های دین مبین اسلام و فرهنگ اصیلی که بر کشورمان حاکم است را ستود زیرا تعدد شریک جنسی عامل اصلی انتقال این بیماری‌هاست. پس رعایت اصول اخلاقی هم یکی از روش‌های پیشگیری است. در آمارها مشاهده می‌شود افرادی که از چهارچوب خانواده فرا‌تر نمی‌روند و قبل از ازدواج رابطه‌ای نداشته‌اند، به میزان بسیار کمتری به این بیماری‌ها مبتلا می‌شوند.
بعد از اطلاع از ابتلای همسر چه برخوردی داشته باشیم؟
قبل از هرگونه اقدام یا صحبتی آرامش خود را حفظ کنید و اگر در این مورد ضعف دارید حتما از پزشک معالج و یک مشاور با تجربه کمک بگیرید. این دو نفر روش‌های پیشگیری از انتقال بیماری همسرتان به شما را برای‌تان توضیح می‌دهند. مثلا بسته به نوع بیماری می‌توان از واکسن‌های موجود استفاده کرد. حتی اگر درمان‌تان را هم شروع کرده‌اید باز هم باید از کاندوم استفاده کنید تا تماس‌ها عفونت را بیشتر انتقال ندهند. این موارد را هم رعایت کنید:
تا هر زمان که پزشک دستور می‌دهد، درمان را ادامه دهید.
هرگز بیماری‌تان را از همسرتان مخفی نکنید. اگر متارکه کرده‌اید همسر جدیدتان باید حتما این موضوع را بداند.
آزمایش‌های تجویزی را دقیق و طبق دستورات پزشک و آزمایشگاه انجام دهید تا درصد خطا به حداقل برسد.
منبع:shahrzadpress.com
