سه مشکل اصلي پيش روي يک زبان آموز
1) ايجاد شور و هيجان در فراگيری زبان:
همه زبان آموزان دوست دارند که به خوبی انگليسی صحبت کنند. آنها از اين فکر که قادر باشند «روان» صحبت کنند و با ديگران به انگليسی ارتباط برقرار کنند به هيجان می‌آيند. اما آنها معمولاً توجهی به خود فرآيند آموزش ندارند. در نظر بيشتر زبان آموزان، فراگيری زبان انگليسی يک اجبار است چيـزی که مجبور به انجام آن هستنـد، ولي ميلی به آن ندارنـد.
آنهـا در فراگيری زبان انگليسی هيچ لذتی نمی‌بينند. به طور خلاصه، بيشتر زبان آموزان دوست دارند که انگليسی صحبت کنند ولی دوست ندارند به فراگيری زبان انگليسی مشغول باشند. اين اولين و مهمترين مشکلی است که پيش روی يک زبان آموز قرار دارد، زيرا کسی که تمايلی به فراگيری يک زبان خارجی نـدارد، آن را بـه خوبي فرا نخواهـد گـرفت. اگر می‌خواهيد که زبان‌آموز موفقی باشيد، لازم است که خود فرآيند آموزش را هم دوست داشته باشيد. لازم است که زمانی را که صرف فراگيری انگليسی می‌کنيد، به عنوان وقت تفريح يا استراحت خود به حساب آوريد.
2) ايجاد اولين تغيير در زندگی:
تصميم برای فراگيری زبان انگليسی نيازمند ايجاد تغييراتی در زندگی‌تان می‌باشد. به عنوان مثال تصميم می‌گيريد که هر روز 30 دقيقه برای خواندن يک کتاب انگليسی وقت بگذاريد و بر اين تصميم پافشاری می‌کنيد. ايجاد يک تغيير کوچک ولی دائمی در زندگی راحت نيست، مخصوصاً اگر فراگيری زبان «سرگرم کننده» به نظر نرسد. به هر حال، زبان‌آموزان بايد به خاطر داشته باشند که اگر روزی 15 دقيقه به مطالعه انگليسی بپردازند، نتيجه بهتری می‌گيرند تا اينکه مثلاً هر يک ماه يکبار، يک روز کامل را به اين کار اختصاص دهند.
3) ايجاد تغييرات ديگر در زندگی:
اگر چه ايجاد اولين تغيير، خود کار دشواری است، ايجـاد تغييرات بعدی نيـز سخت است. بسياری از زبان‌آموزان اولين گام را برمی‌دارند مثلاً مطالعه روزانه يک کتاب بـه زبان انگليسی و همانجا متوقف می‌شوند. آنها خود را درگير فعاليت‌های انگليسی ساز نمی‌کنند. يک زبان‌آموز خوب مجموعه‌ای از فعاليت ها خواندن متن، تماشای برنامه‌های زبان اصلی، تمرين تلفظ و ... را در اختيار دارد و هر کدام را بر اساس حال و هوای خود انتخاب می‌کند. يک فعاليت به خودی خود کافی نيست، زيرا اولاً شما زودتر خسته می‌شويد و ثانياً به شما طيفی از مهارت های زبان ارائه می‌دهد که به طور معمول بسيار محدود است. به عنوان مثال خواندن متون انگليسی نمی‌تواند تلفظ شما را تقويت کند، اگر چه می‌تواند گرامر، دايره لغت و مهارتهای نوشتاری و درک مطلب شما را تقويت کند.
